به گزارش پایگاه خبری تحلیلی اندیشه معاصر، انواع اختلالات خوردن را در اندیشه معاصر بخوانید. اختلالات خوردن شرایط پزشکی جدی هستند که هم بر سلامت جسمی و هم بر سلامت روان تأثیر می گذارند. این اختلالات یک انتخاب نیستند و می توانند تهدید کننده زندگی باشند. خوشبختانه امکان بهبودی از یک اختلال خوردن وجود دارد.

انواع شایع اختلالات خوردن

انواع شایع اختلالات خوردن شامل بی اشتهایی عصبی، پرخوری عصبی و اختلال پرخوری است. انواع دیگر شامل اختلال مصرف غذای اجتنابی/محدود کننده (ARFID) و سایر اختلالات مشخص شده در تغذیه و خوردن (OSFED) است. اختلالات خوردن می تواند افراد در هر سن، نژاد، قومیت، وزن بدن و جنسیت را تحت تاثیر قرار دهد.

ممکن است این سوال برای شما پیش بیاید که آیا دچار اختلال خوردن یا اختلال در تغذیه هستید. اختلال خوردن یک تشخیص بالینی است. اختلال خوردن به الگوهای غذایی غیرعادی اطلاق می شود که با معیارهای یک اختلال خوردن مطابقت ندارد. اگر فکر می کنید که ممکن است دچار اختلال خوردن هستید، به پزشک خود مراجعه کنید.

اندیشه معاصر نوشت: این مقاله مروری بر اختلالات خوردن، از جمله علائم و نشانه‌ها، نحوه تشخیص این اختلال در فرد دیگر و گزینه‌های درمانی ارائه می‌کند.
تعریف اختلال خوردن

اختلال خوردن یک اختلال جدی سلامت روان است. این بر افکار شما در مورد بدن، غذا و رفتارهای خوردن شما تأثیر می گذارد. اختلال خوردن اغلب باعث ایجاد افکار و احساسات ناراحت کننده می شود. افرادی که اختلالات خوردن را تجربه می کنند اغلب در مورد غذا و وزن بدن وسواس دارند.

اختلال خوردن می تواند به طور قابل توجهی بر سلامت جسمی و روحی شما تأثیر بگذارد. در صورت عدم درمان حتی ممکن است تهدید کننده زندگی باشد. اختلالات خوردن معمولاً در جوانانی که در بدو تولد زن تعیین می‌شوند، تشخیص داده می‌شود، اما می‌تواند بر هر کسی تأثیر بگذارد.
انواع اختلالات خوردن

انواع مختلفی از اختلالات خوردن وجود دارد. هر کدام به مداخلات و برنامه های درمانی خاص خود نیاز دارند. علائم و نشانه های اختلالات خوردن بر حسب نوع متفاوت است.
بی اشتهایی عصبی

بی اشتهایی عصبی یک اختلال خوردن است که با محدود کردن مقدار غذا یا کالری مصرفی مشخص می شود. افراد مبتلا به بی اشتهایی عصبی ممکن است با افکار محدود کردن انواع خاصی از غذاها فکر کنند. آنها همچنین معمولاً دید نامناسبی نسبت به بدن خود دارند و زمانی که به طور خطرناکی کم وزن هستند احساس اضافه وزن می کنند.

انواع اختلالات خوردن + درمان انواع اختلالات خوردن

علائم احتمالی بی اشتهایی عصبی عبارتند از:

اشتغال به غذا، کالری و وزن بدن

افکار مکرر در مورد رژیم غذایی

محدود کردن مقدار غذایی که مصرف می کنید

مقاومت در برابر وزن مناسب برای قد و سن شما

ترس از افزایش وزن

ورزش مکرر که احساس سفت و سخت می کند

موها و ناخن های خشک و شکننده

یبوست

موهای نازک در سراسر بدن

علائم احتمالی بی اشتهایی عصبی در فرد دیگری عبارتند از:

کاهش وزن چشمگیر

همیشه چند لایه لباس بپوشید (برای گرما یا پنهان کردن کاهش وزن)

روال ورزش سفت و سخت

بهانه آوردن برای حذف وعده های غذایی

عوارض

با گذشت زمان، بی اشتهایی عصبی می تواند منجر به عوارض جدی برای سلامتی شود، از جمله:

تعداد کم گلبول های قرمز خون (کم خونی)

تحلیل رفتن و ضعف عضلانی

استخوان های ضعیف (پوکی استخوان)

فشار خون پایین

کاهش سرعت تنفس و ضربان قلب

ناباروری

پرخوری عصبی

پرخوری عصبی یک اختلال خوردن است که معمولاً شامل مصرف مقدار زیادی غذا و به دنبال آن پاکسازی غذا از طریق استفراغ یا استفاده از ملین ها می شود.

علائم احتمالی پرخوری عصبی عبارتند از:

نوشیدن مقادیر زیادی غذا

احساس نیاز به پاکسازی بعد از یک وعده غذایی یا میان وعده بزرگ

مجبور کردن خود به استفراغ بعد از غذا خوردن

مصرف مکرر ملین ها یا دیورتیک ها بعد از غذا

رفلکس اسید

کم آبی شدید

گلودرد مزمن

غدد بزاقی متورم

نوشیدن مقادیر زیاد آب یا نوشیدنی های بدون کالری برای احساس سیری

مشکلات دندانی مانند پوسیدگی، تغییر رنگ دندان ها و حساسیت

علائم احتمالی پرخوری عصبی در فرد دیگری عبارتند از:

به نظر می رسد غذا به سرعت ناپدید می شود

شواهدی مبنی بر خورده شدن مقدار زیادی غذا، مانند بسته بندی های خالی و ظروف غذا

اغلب به نظر می رسد که آنها بلافاصله پس از صرف غذا به دستشویی می روند

شواهد استفراغ (بو یا دیدن آن در حمام)

استفاده مداوم از دهانشویه، نعناع یا آدامس در طول روز

پینه در پشت دست ها ناشی از استفراغ خود القا شده است

اختلال پرخوری

اختلال پرخوری شایع ترین اختلال خوردن در ایالات متحده است. این بیماری با خوردن مقدار زیادی غذا و احساس گناه یا شرم بعد از آن مشخص می شود. برخلاف پرخوری عصبی، افراد مبتلا به اختلال پرخوری پس از خوردن غذا پاک نمی شوند.

علائم احتمالی اختلال پرخوری عبارتند از:

نوشیدن مقادیر زیادی غذا

احساس خارج شدن از کنترل در هنگام غذا خوردن (ناتوانی در توقف)

احساس انزجار، شرم، گناه و افسردگی بعد از غذا خوردن

دزدی یا احتکار غذا برای خوردن مخفیانه

ایجاد برنامه ها یا تشریفات مربوط به پرخوری

علائم احتمالی اختلال پرخوری در فرد دیگری عبارتند از:

غذا به سرعت ناپدید می شود

بسته بندی های خالی و ظروف غذا مخفی شده است

افزایش وزن یا چاقی

اختلال در مصرف غذای محدودکننده اجتنابی

اختلال مصرف غذای محدودکننده اجتنابی (ARFID) یک اختلال خوردن است که شامل مصرف نکردن کالری کافی برای رشد و تکامل مناسب است.

بسیاری از کودکان مراحلی از غذا خوردن را پشت سر می گذارند. افراد مبتلا به ARFID قادر به مصرف کالری کافی برای رشد مناسب نیستند. آنها ممکن است چندین دسته غذا را محدود کنند. برخلاف افراد مبتلا به بی اشتهایی، افراد مبتلا به ARFID از افزایش وزن نمی ترسند.

علائم احتمالی اختلال در مصرف غذای محدودکننده اجتنابی عبارتند از:

محدوده حداقلی از غذاهای ترجیحی

ترس از خفگی یا استفراغ هنگام غذا خوردن

ولع مصرف مواد غیر خوراکی مانند خاک، مو یا چیپس رنگ (معروف به پیکا)

علائم احتمالی اختلال در مصرف غذای محدودکننده اجتنابی در فرد دیگری عبارتند از:

کاهش وزن چشمگیر

امتناع از خوردن چندین نوع غذا

سایر اختلالات تغذیه و خوردن مشخص شده

سایر اختلالات تغذیه و خوردن مشخص شده (OSFED) گروهی از اختلالات خوردن هستند که معیارهای هیچ یک از اختلالات خوردن قبلا ذکر شده را ندارند. افراد مبتلا به این نوع اختلالات الگوهای غذایی نامنظم را تجربه می کنند.

علائم احتمالی OSFED عبارتند از:

دوره های مکرر پرخوری

احساس می کنید که عزت نفس شما با تصویر بدن شما گره خورده است

احساس مصرف با رژیم

نیاز شدید به ورزش بعد از غذا خوردن

علائم احتمالی OSFED در شخص دیگری عبارتند از:

صحبت های مکرر در مورد رژیم گرفتن یا “سوزاندن” کالری

ناپدید شدن مقادیر زیاد غذا در مدت کوتاهی

بسته بندی های خالی و ظروف غذا مخفی شده است

آیا من اختلال خوردن دارم؟

ممکن است این سوال برای شما پیش بیاید که آیا اختلال خوردن دارید یا خیر. بهترین راه برای فهمیدن این موضوع مراجعه به یک ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی است. ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی یک معاینه فیزیکی و سابقه پزشکی انجام می دهد. برای پاسخ دادن به سوالاتی در مورد عادات غذایی، روال ورزش و سلامت کلی خود برنامه ریزی کنید.

ارائه دهنده شما ممکن است آزمایش های پزشکی را توصیه کند، از جمله:

آزمایش خون: برای آزمایش کم خونی و عدم تعادل الکترولیت (عدم تعادل مواد معدنی باردار مهم در خون)

آزمایش ادرار: برای ارزیابی وضعیت هیدراتاسیون

تست های عملکرد کلیه: برای تشخیص آسیب کلیه

الکتروکاردیوگرام (EKG یا ECG): برای بررسی سلامت قلب

اگر احساس می‌کنید که عادات غذایی، روتین‌های ورزشی یا دوره‌های پاکسازی خارج از کنترل شما هستند، مهم است که فوراً به پزشک خود مراجعه کنید.

علل و عوامل خطر اختلال پرخوری

علت دقیق اختلال خوردن ناشناخته است. محققان بر این باورند که بیشتر اختلالات خوردن ناشی از ترکیبی از عوامل ژنتیکی، بیولوژیکی، روانی و اجتماعی است.

اختلالات خوردن می تواند افراد را در هر سنی، جنسیت، وزن، نژاد و قومیت تحت تاثیر قرار دهد. افراد جوانی که در بدو تولد به آنها زن اختصاص داده شده است، بیشترین احتمال ابتلا به این بیماری را دارند.

عوامل خطر برای اختلال خوردن عبارتند از:

تصویر بدن ضعیف

شروع رژیم غذایی از سنین پایین

سابقه خانوادگی اختلالات خوردن

شرکت در ورزش های خاصی که بر وزن یا اندازه بدن تمرکز دارند (مانند کشتی، باله، ژیمناستیک، و اسکیت روی یخ)

سابقه اضطراب یا افسردگی

درمان اختلالات خوردن و منابع

اختلالات خوردن شرایط پزشکی جدی هستند که نیاز به درمان دارند. هنگامی که اختلالات خوردن مانند بی اشتهایی عصبی درمان نشود، می تواند باعث عوارض سلامتی تهدید کننده زندگی شود. خوشبختانه قابل درمان هستند. برای درمان به پزشک خود و یک متخصص سلامت روان مراجعه کنید.

اهداف اولیه درمان اختلال خوردن عبارتند از:

تغذیه کافی را بازیابی کنید

به وزن سالم برسید و حفظ کنید

ورزش بیش از حد را کاهش دهید

رفتارهای پاکسازی بیش از حد را متوقف کنید

هر گونه اختلال زمینه ای سلامت روان را درمان کنید

گزینه های درمانی برای اکثر اختلالات خوردن ممکن است شامل موارد زیر باشد:

درمان: روان درمانی فردی، گروهی یا خانوادگی

داروها: داروهای ضد افسردگی، داروهای ضد روان پریشی، تثبیت کننده های خلق و خو

مشاوره تغذیه: برنامه ریزی وعده های غذایی و اهداف غذایی با یک متخصص تغذیه ثبت شده

مراقبت های پزشکی: درمان هر گونه عارضه سلامتی مانند کم آبی بدن یا آسیب قلبی

خطرات اختلالات خوردن در نوجوانان

تخمین زده می شود که از هر ۱۰ نوجوانی که در بدو تولد به آنها زن اختصاص داده شده است، ۱ نفر دچار اختلال خوردن می شود. همچنین ممکن است نوجوانانی که در بدو تولد به آنها مرد اختصاص داده شده است دچار اختلال خوردن شوند.

یک مطالعه در سال ۲۰۱۹ نشان داد که قرار گرفتن در معرض رسانه ها می تواند خطر ابتلا به اختلالات خوردن را در نوجوانان افزایش دهد زیرا باعث نارضایتی از تصویر بدن می شود. نوجوانانی که در معرض رسانه‌هایی مانند تلویزیون، مجلات و رسانه‌های اجتماعی قرار می‌گیرند ممکن است برای دستیابی به یک استاندارد زیبایی خاص فشار بیشتری را احساس کنند. این ممکن است تقریباً همزمان با بلوغ اتفاق بیفتد، فرآیندی که معمولاً باعث افزایش وزن و تغییرات بدنی می شود.

تحقیقات نشان می دهد که درمان مبتنی بر خانواده یک درمان موثر برای نوجوانان مبتلا به اختلالات خوردن است. این نوع درمان به والدین این امکان را می دهد که مسئولیت تغذیه کودکان خود را بر عهده بگیرند تا اطمینان حاصل کنند که مواد مغذی کافی دریافت می کنند.

نه فقط نوجوانان

در حالی که نوجوانان ممکن است در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به اختلالات خوردن باشند، افراد در هر سنی ممکن است تحت تاثیر قرار بگیرند.

اگر فکر می کنید اختلال خوردن دارید کجا بروید

اگر فکر می کنید ممکن است اختلال خوردن داشته باشید، فورا کمک بگیرید. برای تعیین تشخیص و برنامه درمانی خود با ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی خود تماس بگیرید. اختلالات خوردن می تواند منجر به عوارض جدی پزشکی و افزایش خطر خودکشی شود. بسیار مهم است که در اسرع وقت به دنبال کمک باشید.

منابعی که ممکن است به شما کمک کند عبارتند از:

خط راهنمای اختلالات خوردن

گروه‌های پشتیبانی همسالان اختلال خوردن

مربی بازیابی اختلالات خوردن

انجمن ملی اختلالات خوردن

انجمن ملی بی اشتهایی عصبی و اختلالات مرتبط

موسسه ملی سلامت روان

اداره خدمات بهداشت روانی و سوء مصرف مواد

اگر افکار خودکشی یا آسیب رساندن به خود دارید، فوراً به بخش اورژانس مراجعه کنید یا با خط زندگی خودکشی و بحران ۹۸۸ یا ۹۱۱ تماس بگیرید.

خلاصه

اختلال خوردن یک وضعیت پزشکی جدی است که بر سلامت جسمی و روانی تأثیر می گذارد. این یک انتخاب نیست و در صورت عدم درمان می تواند تهدید کننده زندگی باشد. انواع شایع اختلالات خوردن شامل بی اشتهایی عصبی و پرخوری عصبی است. اختلال پرخوری رایج ترین نوع اختلال خوردن در ایالات متحده است. انواع دیگر اختلالات خوردن شامل اختلال در مصرف غذای محدودکننده اجتنابی و سایر اختلالات مشخص شده در تغذیه و خوردن است.

اختلالات خوردن در جوانانی که در بدو تولد به آنها زن اختصاص داده شده است، شایع است، اما می تواند افراد را در هر سن، جنسیت، نژاد، قومیت و وزن بدن تحت تاثیر قرار دهد. اختلالات خوردن می تواند عوارض جدی پزشکی ایجاد کند و باید در اسرع وقت درمان شود. اگر نگران این هستید که ممکن است اختلال خوردن یا اختلال خوردن را تجربه کنید، به پزشک خود مراجعه کنید.

یادداشتی در مورد جنسیت و اصطلاحات جنسی

بسیاری از پزشکان تصدیق می کنند که جنس و جنسیت مفاهیم مرتبط هستند، اما یکسان نیستند. برای انعکاس دقیق منابع ما، این مقاله از عباراتی مانند «زن»، «مذکر»، «زن» و «مرد» استفاده می‌کند که منابع از آنها استفاده می‌کنند./ اندیشه معاصر

پایان/*

اندیشه معاصر را در ایتا، روبیکا، پیام رسان بله و تلگرام دنبال کنید.