اخبار روانشناسی؛
برای جوانانی که به دانشگاه می آیند، معمولاً اولین بار است که از خانه ای امن دور هستند و خانواده ای حامی - اگر خانه ای دارند - از آنها مراقبت کند. چرا جوانان باید مورد مراقبت اطرافیان خود قرار گیرند؟ زیرا همه جوانان در غرب در فرهنگی رشد کر...
به گزارش پایگاه خبری تحلیلی اندیشه معاصر، پیش‌بینی‌کننده‌های روانشناختی باز بودن برای دوستیابی : مطالعه گسترده جهانی بینش‌های کلیدی را نشان می‌دهد
یک مطالعه عظیم جدید که توسط نزدیک به ۱۰۰ محقق از سراسر جهان انجام شد، عوامل فردی و فرهنگی را که بر گشودگی افراد نسبت به روابط غیر صحیح تأثیر می گذارد، روشن می کند.
پژوهش جدید نشان‌دهنده بزرگ‌ترین بررسی تا به امروز در مورد نگرش‌ها نسبت به روابط شکر است و بینش‌های بی‌سابقه‌ای در مورد چگونگی همگرایی شرایط اقتصادی، هنجارهای اجتماعی، ویژگی‌های روانشناختی و ارزش‌های فرهنگی برای شکل‌دهی به ادراکات و پذیرش این ترتیبات ارائه می‌دهد.
روابط غیر متعارف، که گاهی اوقات به آن ترتیبات شکری یا دوستیابی شکر گفته می شود، نشان دهنده شکلی از رابطه معاملاتی است که در آن فرد ثروتمندتر (که معمولاً به عنوان بابا شکر یا شکر مامان نامیده می شود) حمایت مالی یا سایر مزایای مادی را برای یک شریک زندگی ارائه می دهددر ازای همراهی یا صمیمیت غیر دوستی.
این ترتیبات با عصر دیجیتال تکامل یافته اند و توسط سایت های تخصصی دوستیابی و پلت فرم های رسانه های اجتماعی تسهیل شده است و آنها را قابل مشاهده تر و قابل دسترس تر کرده است. بر خلاف روابط سنتی، روابط قندی به صراحت در مورد تبادل منافع مادی و همراهی مذاکره می کند و خطوط بین صمیمیت شخصی و معاملات مالی را محو می کند.
علیرغم رواج تاریخی روابط مبادله ای برای منافع مادی، روابط مدرن شکر اغلب مورد انگ انگاشته شده و درک ضعیفی دارند. با بررسی این روابط در طیف وسیعی از فرهنگ‌ها و جمعیت‌شناختی، محققان قصد داشتند انگیزه‌های درگیر شدن در ترتیبات قند، چگونگی تأثیر هنجارهای اجتماعی و عوامل اقتصادی بر پذیرش آنها و ویژگی‌های روانشناختی مرتبط با شرکت‌کنندگان را روشن کنند.
نوربرت مسکو، استادیار دانشگاه پچ، نویسنده این مطالعه، می‌گوید: «این روزها پوشش نسبتاً زیادی در رسانه‌ها درباره روابط شکر وجود دارد، اما زمینه روانشناختی باز بودن روابط با شکر چندان مورد مطالعه قرار نگرفته است. «اگرچه رابطه شکر پدیده ای نسبتاً جدید است، اما پیشینیان تاریخی دارد، زیرا صیغه ها، معشوقه ها، دلقک ها و انواع دیگر روابط در قرون قبل شناخته شده بودند. بنابراین، به طور کلی، ما به زمینه روانشناختی باز بودن در برابر این برخوردهای نوع «تبادل جنسی با منابع» علاقه مندیم.
محققان یک نظرسنجی جامع را بین تعداد زیادی از شرکت کنندگان در سراسر جهان توزیع کردند. نمونه اولیه این مطالعه شامل ۱۱۸۳۲۴ شرکت کننده اولیه از ۱۷۶ کشور بود.
با این حال، برای اطمینان از کیفیت و قابلیت اطمینان داده ها، محققان معیارهای ورود دقیق را اعمال کردند. این فرآیند فیلتر شامل حذف شرکت‌کنندگانی بود که در بررسی‌های توجه ناموفق بودند، روشی متداول که در نظرسنجی‌ها برای اطمینان از توجه پاسخ‌دهندگان به سؤال‌ها به جای پاسخ‌های تصادفی استفاده میشود.
علاوه بر این، زیرنمونه‌های زبانی که به حداقل ۱۰۰ شرکت‌کننده نرسیدند نیز حذف شدند و مجموعه داده‌های نهایی را به ۶۹۹۲۴ نفر از ۸۷ کشور محدود کردند و نظرسنجی را به یکی از ۳۷ زبان تکمیل کردند.
یکی از یافته‌های کلیدی این مطالعه تأثیر معنادار جنسیت بر نگرش نسبت به روابط قند بود. مردان، چه جوان و چه مسن تر، پذیرش بیشتری از روابط قندی در مقایسه با زنان نشان دادند. این نابرابری جنسیتی پایه‌های اجتماعی و تکاملی روابط شکر را برجسته می‌کند و نشان می‌دهد که پویایی سنتی تأمین منابع مردانه و انتخاب زنان بر اساس در دسترس بودن منابع هنوز بر ترجیحات روابط مدرن تأثیر می‌گذارد.
پایبندی به نقش های جنسیتی سنتی با پذیرش روابط قندی ارتباط مثبت داشت. این نشان می‌دهد که افرادی که دیدگاه‌های سنتی در مورد نقش مردان و زنان در جامعه را تایید می‌کنند، به احتمال زیاد به روابط قندی مثبت نگاه می‌کنند.
این همبستگی را می توان در زمینه انتظارات سنتی نقش جنسیتی درک کرد که در آن مردان به عنوان ارائه دهندگان و زنان به عنوان مراقب یا دریافت کننده خدمات دیده می شوند. روابط شکر – جایی که معمولاً یک مرد مسن تر و ثروتمندتر برای یک زن جوان تر فراهم می کند – منعکس کننده این نقش های سنتی است.
این مطالعه همچنین نقش جهت‌گیری اجتماعی-جنسی را مورد بررسی قرار داد و نشان داد که افرادی با گرایش اجتماعی-جنسی نامحدود – آنهایی که تمایل بیشتری به رابطه جنسی گاه به گاه بدون نیاز به نزدیکی عاطفی دارند – بیشتر احتمال دارد که روابط قندی را بپذیرند. این نشان می‌دهد که برای برخی، روابط شیرین ممکن است به‌عنوان بسط گشودگی عمومی آنها نسبت به تجربیات جنسی گاه به گاه، به جای شکل مجزا یا جداگانه‌ای از رابطه دیده شود.
جالب توجه است که یک همبستگی مثبت بین استرس انگل و باز بودن روابط با قند، هم در سطح فردی و هم در سطح کشور پیدا شد. این نشان می‌دهد که در مناطقی با سطوح بالاتر بیماری‌های عفونی، یا در میان افراد با سابقه عفونت‌های انگلی، پذیرش یا تمایل بیشتری نسبت به درگیر شدن در روابط قندی وجود دارد.
این یافته مطابق با نظریه استرس انگل است، که معتقد است شیوع بیماری های عفونی در یک محیط معین می تواند به طور قابل توجهی بر رفتار اجتماعی و استراتژی های جفت گیری تأثیر بگذارد. تأثیرات اجتماعی و روانی زندگی در محیط‌های پر استرس انگل – مانند افزایش نگرانی برای رفاه جسمانی و تأکید بیشتر بر کسب منابع برای سلامتی و بقا – ممکن است روابط قند را از نظر اجتماعی قابل قبول‌تر یا مطلوب‌تر کند.
مسکو به PsyPost گفت: «شاید شگفت‌آورتر این باشد که نه تنها عفونت مکرر با پاتوژن‌ها (که توسط افراد گزارش شده) با باز بودن جفت‌های قند مرتبط بود، بلکه سطوح بالاتر اشباع انگل در کشورها نیز مرتبط بود.
عوامل فرهنگی نقش مهمی در شکل گیری نگرش نسبت به روابط قند داشتند. این مطالعه تفاوت هایی را در پذیرش در میان فرهنگ های مختلف نشان داد، به طوری که افراد از جوامع جمع گرا تمایل کمتری به روابط شکر نشان می دادند. این می‌تواند تأثیر هنجارها و ارزش‌های اجتماعی را منعکس کند که هماهنگی گروهی را در اولویت قرار می‌دهند و روابطی را که به‌عنوان معاملاتی یا غیرسنتی تلقی می‌شوند، تأیید نمی‌کنند.
علاوه بر این، این تحقیق عوامل اقتصادی و اجتماعی مانند نابرابری جنسیتی و رفاه اجتماعی را به عنوان تأثیرگذار شناسایی کرد. در مناطقی با نابرابری جنسیتی بالاتر و سطوح پایین‌تر رفاه اجتماعی، روابط شکر بیشتر پذیرفته شد، که نشان می‌دهد فشارهای اقتصادی و پویایی جنسیتی ممکن است افراد را به سمت این ترتیبات به عنوان ابزاری برای حمایت مالی یا تحرک اجتماعی سوق دهد.
در شرایطی که مسیرهای سنتی امنیت مالی و رفاه اجتماعی به دلیل نابرابری های سیستمی یا کمبود فرصت ها مسدود شده است، وارد شدن به یک رابطه شکر ممکن است به عنوان یک انتخاب عمل گرایانه تلقی شود.
مسکو گفت: «این تحقیق ممکن است باور ما را متزلزل کند که نگرش ما نسبت به تمایلات جنسی خودمان (مثلاً تمایل ما به روابط شیرین) اساساً به ما بستگی دارد، ارزش‌های ما که شخصاً آن را می‌گیریم. از این گذشته، این تحقیق نشان می‌دهد که باز بودن نسبت به روابط شکر نه تنها به داده‌های مستقیم پرسشنامه روانشناختی مانند همذات پنداری فرد با نقش‌های جنسیتی سنتی، بلکه به سطح نابرابری جنسیتی در جامعه نیز مرتبط است.»
با کمال تعجب، محققان یک همبستگی مثبت بین شاخص توسعه انسانی و پذیرش روابط قند پیدا کردند. این نشان می‌دهد که افراد در کشورهایی با سطوح بالاتر توسعه انسانی، که شامل عواملی مانند درآمد، تحصیلات و امید به زندگی میشود، ممکن است نسبت به آنچه قبلاً تصور می‌شد، درگیر یا پذیرش روابط شکر باشند.
مسکو گفت: «تعجب آور بود که برخلاف انتظارات، باز بودن روابط با شکر با رفاه اجتماعی بالاتر و نه با فقر مرتبط بود. همانطور که یک نویسنده از یک کشور غربی خاطرنشان کرد، من در کشوری ثروتمند زندگی می کنم که در آن دوستیابی با شکر از سر ناچاری (نه برای بقا) انجام نمی شود. دخترم دوستانی دارد که بچه‌های قندی هستند و این کار را برای تامین نیازهای لوکس خود (مثلاً کیف‌های دستی لوکس) انجام می‌دهند.»
این البته در کشورهای در حال توسعه که انگیزه بچه های قندی ناشی از محرومیت زنان، وابستگی اقتصادی و آسیب پذیری جنسی است، درست نیست. این بدان معنی است که دسترسی جنسی در ازای منابع را نمی توان از نظر روانی به یک علت واحد، مانند شرایط بد زندگی نسبت داد. بلکه پدیده ای چند جزئی است. این اثر متقابل ویژگی‌های فردی و عوامل محیطی است که الگوی فردی خاص یک فرد خاص را نشان می‌دهد.»
یکی دیگر از یافته های کلیدی، ارتباط بین نگرش مثبت نسبت به روابط قند و صفاتی بود که معمولاً در سه گانه تاریک یافت می شود – ماکیاولیسم، خودشیفتگی، و روان پریشی تحت بالینی. این ویژگی‌ها که با دستکاری، فقدان همدلی، خودپرستی و رویکرد استراتژیک و اغلب استثمارگرانه به روابط بین فردی مشخص می‌شوند، همبستگی مثبتی با گشودگی به درگیر شدن در روابط قندی، هم از منظر بچه قندی و هم از دیدگاه ارائه‌دهنده شکر دارند.
این همبستگی نشان می‌دهد که افرادی که سطوح بالاتری از ویژگی‌های سه‌گانه تاریک را نشان می‌دهند، ممکن است تمایل بیشتری به مشاهده روابط از طریق یک لنز عمل‌گرایانه یا ابزاری داشته باشند، و روابط شکر را فرصتی برای پیشبرد علایق خود یا به دست آوردن منافع مادی می‌دانند. ماهیت استراتژیک و منفعت طلبانه این ویژگی ها با جوهر معاملاتی روابط شکری همسو می شود، جایی که ارتباط عاطفی ممکن است ثانویه به تبادل منابع و منافع باشد.
آنچه احتمالاً در «روابط قندی» که امروزه در دنیای غرب بسیار شیک به نظر می‌رسد، و همچنین در «دوستیابی جبرانی» شناخته شده در شرق و «جنس معامله‌ای» شناخته شده در آفریقا مشترک است، برخورد با تمایلات جنسی زنانه است. مسکو به PsyPost گفت: به عنوان یک کالا.
مطالعه نیز مانند همه تحقیقات دارای محدودیت هایی است. اتکا به داده های خود گزارش شده و استفاده از پلتفرم های آنلاین برای جمع آوری داده ها می تواند سوگیری ایجاد کند. علاوه بر این، طراحی مقطعی این مطالعه به این معنی است که نمی تواند علیت را به طور قطعی اثبات کند – فقط همبستگی. تحقیقات آینده می تواند پویایی روابط قند را با جزئیات بیشتری بررسی کند و چگونگی تکامل آنها در طول زمان و تأثیر آنها بر رفاه افراد درگیر را بررسی کند.
یک بازبین ناشناس این نگرانی را مطرح کرد که اصطلاح “رابطه قند” ممکن است بر درک و پاسخ شرکت کنندگان نیز تأثیر بگذارد. به‌ویژه، شرکت‌کنندگان از فرهنگ‌هایی که اصطلاح «رابطه قند» معمولاً استفاده نمی‌شود، ممکن است پرسشنامه را متفاوت از کسانی که در فرهنگ‌هایی که این اصطلاح معروف است تفسیر کرده باشند.
تجزیه و تحلیل آماری این مطالعه شواهدی مبنی بر تأثیر قابل توجهی بر یافته های کلی پیدا نکرد. این نشان می‌دهد که در بین نمونه‌های متنوع، شرکت‌کنندگان توانستند مفهوم روابط شکر را به روشی درک کنند که در بافت فرهنگی آنها معنادار بود. با این حال، این محدودیت به عنوان یادآوری پیچیدگی های موجود در انجام تحقیقات بین فرهنگی عمل می کند.
مسکو خاطرنشان کرد: «بسیاری از ترتیبات صمیمی بین فرهنگی و در طول تاریخ نیز در مورد تبادل منابع، صرف نظر از شکل رابطه بود. “تحقیق ما بر این سوال تمرکز نمی کند که این ترتیبات دیگر چگونه با روابط شکر مرتبط هستند یا چه تمایزی می توان بین آنها قائل شد.”
«در عین حال، بسته به میزان گنجاندن جنبه «جنس برای منابع» در مراسم جفت‌گیری، تفاوت‌های قابل توجهی بین فرهنگ‌ها وجود دارد. برخی فرهنگ‌ها از دیرباز ازدواج‌ها/روابط‌هایی را که بین افراد دارای طبقه اجتماعی یا موقعیت اجتماعی-اقتصادی مشابه اتفاق می‌افتد، ترجیح می‌دهند. دیگران امکان تحرک بیشتر را فراهم کرده اند.»
علاوه بر این، برخی از فرهنگ‌ها امکان بررسی و بحث صریح درباره منابع مبادله شده در یک مسابقه (اقتصادی/مالی/وضعیت در ازای ظرفیت همراهی/باروری و غیره) را فراهم می‌کنند، در حالی که برخی دیگر ترجیح می‌دهند مستقیماً از چنین ملاحظاتی صحبت نکنند. با این حال، این هنجارهای تعبیه شده از نظر فرهنگی می تواند بر نگرش های اندازه گیری شده در مورد باز بودن روابط با شکر نیز تأثیر بگذارد.
مسکو افزود: «افزایش آگاهی جوانان در مورد خطرات فراوان درگیر شدن در یک رابطه قندی مهم است. در واقع، برخی از سازمان‌های ضد صنعت جنسی استدلال می‌کنند که درگیر شدن در روابط شکر به جوانان این فرصت را می‌دهد که در دانشگاه به جای استقلال مالی، قربانی شوند.
“برای جوانانی که به دانشگاه می آیند، معمولاً اولین بار است که از خانه ای امن دور هستند و خانواده ای حامی – اگر خانه ای دارند – از آنها مراقبت کند. چرا جوانان باید مورد مراقبت اطرافیان خود قرار گیرند؟ زیرا همه جوانان در غرب در فرهنگی رشد کرده اند که شی گرایی جنسی زنان و دختران را طبیعی و فحشا را زرق و برق و در نتیجه تحریم نشان می دهد.
پایان/*
اندیشه معاصر را در ایتا، روبیکا، پیام رسان بله و تلگرام دنبال کنید.
