به گزارش پایگاه خبری تحلیلی اندیشه معاصر، و واعدنا موسی آیه ای میباشد که در دهه اول ماه ذی الحجه مستحب است مسلمانان آن را ادا کنند نماز آن دو رکعت است که بین نماز مغرب و عشاء خوانده میشود و تفسیر آیه و واعدنا موسی را در ادامه پرداخته ایم که میتوانید آن را ببینید علاوه بر تمامی این ها شما میتوانید نحوه خوانده شدن نماز را هم در ادامه ببینید. برای با خبر شدن از جزئیات بیشتر و کسب اطلاعات بیشتر درباره و واعدنا موسی اندیشه معاصر را تا انتها دنبال کنید و نظرات خود را با ما در میان بگذارید.

آیه و واعدنا موسی در کدام سوره است؟

آیه ۱۴۲ سوره اعراف: وَوَاعَدْنَا مُوسَىٰ ثَلَاثِینَ لَیْلَهً وَأَتْمَمْنَاهَا بِعَشْرٍ فَتَمَّ مِیقَاتُ رَبِّهِ أَرْبَعِینَ لَیْلَهً ۚ وَقَالَ مُوسَىٰ لِأَخِیهِ هَارُونَ اخْلُفْنِی فِی قَوْمِی وَأَصْلِحْ وَلَا تَتَّبِعْ سَبِیلَ الْمُفْسِدِینَ.

ترجمه: و ما با موسی سی شب وعده قرار دادیم و ده شب دیگر بر آن افزودیم تا آنکه زمان وعده پروردگارش به چهل شب تکمیل شد؛ و موسی به برادر خود هارون گفت: تو اکنون جانشین من در قوم من باش و راه صلاح پیش گیر و پیرو راه اهل فساد مباش.

و واعدنا موسی

تفسیر المیزان – خلاصه

(و واعدنا موسی ثلاثین لیله و اتممناها بعشر فتم میقات ربه اربعین لیله و قال موسی لاخیه هرون اخلفنی فی قومی و اصلح ولا تتبع سبیل المفسدین ):(و با موسی سی شب وعده کردیم و آن را به ده شب کامل نمودیم ووعده پروردگارش چهل شب تمام شد وموسی به برادرش هارون گفت :میان قوم من جانشین من باش و به اصلاح امورشان بپرداز و از راه فسادگران پیروی مکن )، (میقات )به معنای وقت معینی است که قرار است در آن وقت عملی انجام شود،در این آیه خداوند مواعدی را که با موسی جهت تقرب و تکلم بسته بود،ذکر فرموده و اصل آن را سی شب قرار داده و آنگاه با ده شب دیگر آن راتکمیل نموده و می فرماید: جمعا مواعده با موسی چهل شب تمام بوده ، پس موسی با پروردگارش چهل شب تمام مناجات و تکلم داشته و اینکه فرمود:چهل شب در حالیکه شامل روزها هم بوده به جهت آنست که غرض از این میقات تقرب به درگاه خدای متعال است و هنگام مناجات و راز نیاز معمولاشبهاست موسی (ع ) در هنگام مفارقت و حرکت به سوی میقات به برادرش هارون سفارش می کند که در میان قوم جانشین او باشد و در جهت اصلاح امورآنان بکوشد و از راه مفسدین دنباله روی نکند و چون هارون خود اهل عصمت و مبری از فساد بوده معلوم می شود، این سفارش به جهت آنست که در آنزمان گروهی مفسد در بین بنی اسرائیل بوده اند که هدفشان ایجاد تفرقه در بین جمع آنان بوده ، لذا موسی (ع ) به برادرش سفارش می کند که مبادا راه و روش وپیشنهادات آنها را بپذیرد و دچار مکر و توطئه آنها شود و آنگاه اتحاد قوم که باتحمل آنهمه مصائب حاصل شده ، دستخوش تفرقه و اختلاف گردد.
این مواعده سه بار در قرآن کریم ذکر شد که هر سه مربوط به جریان موسای کلیم (سلام الله علیه) هست یکبار در سورهٴ مبارکهٴ بقره بود که بحثش قبلاً گذشت فرمود آیه ۵۱ سورهٴ مبارکهٴ بقره ﴿وَإِذْ واعَدْنا مُوسى أَرْبَعینَ لَیْلَهً ثُمَّ اتَّخَذْتُمُ الْعِجْلَ مِنْ بَعْدِهِ وَأَنْتُمْ ظالِمُونَ﴾ و یکی هم در سورهٴ مبارکهٴ طه است که بعدا به خواست خدا خواهد آمد در آنجا هم سخن از مواعده است آیه ۸۰ سورهٴ مبارکهٴ طه این است که ﴿یا بَنی إِسْرائیلَ قَدْ أَنْجَیْناکُمْ مِنْ عَدُوِّکُمْ وَواعَدْناکُمْ جانِبَ الطُّورِ اْلأَیْمَنَ وَنَزَّلْنا عَلَیْکُمُ الْمَنَّ وَالسَّلْوى﴾ ظاهرا این مواعده هم مربوط به مائده موسای کلیم است که بر آنها تورت نازل شده جانب الطور الایمن یعنی جانب ایمن طور این ایمن وصف جانب است نه وصف طور گرچه همه آن قسمتها ایمن است اما جانب ایمن منظور هست نه طور ایمن نه وادی ایمن یعنی جانب ایمن طور همان‌طوری که ذات اقدس اله بر مومنین منت می‌نهد و جریان قرآن و رسالتی را که به پیغمبر (صلّی الله علیه و آله و سلّم) داده است به عنوان منت بر مومنین یاد می‌کند ﴿لَقَدْ مَنَّ اللّهُ عَلَى الْمُؤْمِنینَ إِذْ بَعَثَ فیهِمْ رَسُولاً﴾ در حقیقت رسالت هر پیغمبری و کتاب آسمانی هر پیغمبری منت است بر آن امت منت نه یعنی ممنون کردن لفظی در مقابل شکر باشد آن نعمت عظیم را که تحملش دشوار باشد می‌گویند منت المنه هی النعمه العظمی نه منت یعنی ممنون کردم شما را شما را تحقیر کردم این که مراد نیست ذات اقدس اله هر نعمتی را منت نمی‌داند آن نعمت معنوی را مثل نعمت نبوت رسالت امامت وحی اینها را منت می‌داند هر جایی سخن از منت است یعنی نعمت عظمی است در همین مدار است ﴿لَقَدْ مَنَّ اللّهُ عَلَى الْمُؤْمِنینَ إِذْ بَعَثَ فیهِمْ رَسُولاً﴾ همین جریان است ﴿اللّهُ یَمُنُّ عَلَیْکُمْ أَنْ هَداکُمْ لِْلإیمانِ﴾ از همین قبیل است ﴿وَنُریدُ أَنْ نَمُنَّ عَلَى الَّذینَ اسْتُضْعِفُوا فِی اْلأَرْضِ﴾ در همین زمینه است و گاهی مصداق منت را ذکر می‌کند نه لفظ منت را مثل همین موارد که دارد به زبان امتنان یاد می‌کند می‌فرماید و وادناکم جانب الطور الایمن ما در آن مواعده برای شما تورات فرستادیم که بهترین نعمت است/تفسیر

نحوه خواندن نماز دهه اول ذی‌الحجه

نماز دهه اول ذی‌الحجه در ده شب اول این ماه بین نماز مغرب و عشاء خوانده می‌شود.این نماز دو رکعت است. در هر رکعت بعد از سوره حمد و سوره اخلاص و آیه ۱۴۲ سوره اعراف ﴿وَوَاعَدْنَا مُوسَى ثَلَاثِینَ لَیْلَهً وَأَتْمَمْنَاهَا بِعَشْرٍ فَتَمَّ مِیقَاتُ رَبِّهِ أَرْبَعِینَ لَیْلَهً وَقَالَ مُوسَى لِأَخِیهِ هَارُونَ اخْلُفْنِی فِی قَوْمِی وَأَصْلِحْ وَلَا تَتَّبِعْ سَبِیلَ الْمُفْسِدِینَ ١۴٢﴾ [اعراف:۱۴۲]؛ ﴿و با موسی سی شب وعده گذاشتیم و آن را با ده شب دیگر تمام کردیم تا آنکه وقت معین پروردگارش در چهل شب به سر آمد و موسی [هنگام رفتن به کوه طور] به برادرش هارون گفت در میان قوم من جانشینم باش و [کار آنان را] اصلاح کن و راه فسادگران را پیروی مکن ١۴٢﴾ [اعراف:۱۴۲] خوانده می‌شود.این نماز در مفاتیح الجنان در بخش اعمال ماه ذی‌الحجه ذکر شده است.

آیه مذکور به میقات چهل روزه موسی در طور سیناء برای گرفتن الواح اشاره دارد. در این مدت برادرش هارون، به عنوان جانشین او در میان بنی‌اسرائیل بود. بر اساس این آیه، موسی ابتدا ۳۰ شب در طور سیناء ماند، سپس ۱۰ شب دیگر به آن اضافه شد. در برخی روایات، ۳۰ شب به ماه ذی‌القعده و ۱۰ شب دیگر به دهه اول ذی‌الحجه تفسیر شده است

محتوای کلّی سوره اعراف و فضیلت قرائت آن چیست؟

سوره اعراف، از سوره‏ هاى مکّى است و دویست و شش آیه دارد. درباره محتوا و فضیلت این سوره، در منابع روایی و تفاسیر قرآن کریم مطالبی نقل شده است که با توجه به پرسش، ما نیز این موضوع را در دو بخش ارائه می‌کنیم:
الف. فضیلت سوره اعراف

درباره خواندن سوره اعراف فضایل و آثاری بیان شده است که بیشتر ناظر به آثار اخروی است؛ مانند:

یک: پیامبر گرامى اسلام (ص) می‌فرماید: «هر کس سوره اعراف را بخواند، خداوند میان او و شیطان مانعی قرار مى ‏دهد و روز قیامت حضرت آدم شفیع او است».

دو: امام صادق (ع) فرمود: «هر کس سوره اعراف را در هر ماه بخواند، روز قیامت از کسانى است که ترسی ندارند و غمگین نمی ­شوند و اگر در هر روز جمعه بخواند، از کسانى است که در روز قیامت حساب ندارند».

سه: همچنین آن حضرت فرمود: «در این سوره آیات محکمه وجود دارد. قرائت و عمل به آن را ترک نکنید که روز قیامت براى کسانى که قرائت کرده ‏اند، شهادت خواهد داد».

توجّه به این حقیقت لازم است که ثواب و فضیلت و پاداش هاى مهمّى که براى تلاوت قرآن یا سوره ‏ها و آیات خاصّى نقل شده، هرگز به این معنا نیست که انسان آن‌ها را تنها به صورت اوراد بخواند و به گردش زبان قناعت کند، بلکه خواندن قرآن براى فهمیدن، و فهمیدن براى اندیشیدن، و اندیشیدن براى عمل است.
ب. دورنمایی از مباحث سوره اعراف

در این سوره:
۱. از اصحاب اعراف – آیات شریفه (۴۶ – ۴۸) – سخن به میان آمده، لذا به «اعراف» نام گذارى شده است.

۲. اشاره کوتاه و محکمى به مسئله «مبدأ و معاد» کرده است

۳. براى احیاى شخصیت انسان، داستان آفرینش آدم را با اهمیت فراوان شرح مى‏ دهد.

۴. اشاره به عهد و پیمانی که خداوند از فرزندان آدم در مسیر هدایت گرفته است‏.

۵. براى نشان دادن شکست و ناکامى اقوامى که از مسیر توحید و عدالت و پرهیزگارى منحرف مى ‏شوند، و هم براى نشان دادن پیروزى مؤمنان راستین، سرگذشت بسیارى از اقوام پیشین و انبیاى گذشته؛ مانند «نوح»، «لوط» و «شعیب» را بیان کرده و با سرگذشت مشروح بنى اسرائیل و مبارزه حضرت موسى (ع) با فرعون پایان مى‏ دهد.

۶. در پایان، بار دیگر به مسئله مبدأ و معاد باز مى ‏گردد و انجام و آغاز را به این وسیله تکمیل مى‏ کند./تابناک

پایان/*

اندیشه معاصر را در ایتا، روبیکا، پیام رسان بله و تلگرام دنبال کنید.