نگاهی به سیستم ضد موشکی پاتریوت آمریکا
معرفی سامانه پدافند هوایی پاتریوت آمریکا+ مشخصات فنی
پاتریوت یک سیستم دفاع هوایی اثبات شده جنگی است که توسط ایالات متحده و تعدادی از متحدانش اداره می شود.
نگاهی به سیستم ضد موشکی پاتریوت آمریکا
پاتریوت یک سیستم دفاع هوایی اثبات شده جنگی است که توسط ایالات متحده و تعدادی از متحدانش اداره می شود.
به گزارش پایگاه خبری تحلیلی اندیشه معاصر، در این خبر از اندیشه معاصر به بررسی معرفی سامانه پدافند هوایی پاتریوت آمریکا می پردازیم. پاتریوت یک سیستم دفاع هوایی اثبات شده جنگی است که توسط ایالات متحده و تعدادی از متحدانش اداره می شود.
پاتریوت Patriot (MIM-104) یک سامانه دفاع هوایی دوربرد است که قادر است در تمام ارتفاع و همه شرایط آب و هوایی با موشک های بالستیک تاکتیکی، موشک های کروز و هواپیماهای پیشرفته مقابله کند. این سامانه موشکی توسط شرکت ریتون مستقر در ماساچوست و شرکت کنترل آتش و موشکی لاکهید مارتین مستقردر فلوریدا ایالات متحده تولید شده است.
این سامانه دفاع هوایی در ایالات متحده و کشورهای متحد آن از جمله آلمان، یونان، ژاپن، کویت، هلند، عربستان سعودی، کره جنوبی، لهستان، سوئد، قطر، امارات متحده عربی، رومانی، اسپانیا، تایوان و همچنین اسرائیل در خدمت است.
نیروهای آمریکایی سیستم های موشکی پاتریوت را در جریان درگیری سال ۲۰۰۳ عراق مستقر کردند. این سامانه ها در کویت مستقر شدند و چندین موشک زمین به زمین متخاصم را با استفاده از قابلیت پیشرفته جدید پاتریوت-۳ (PAC-3) و موشک های تقویت شده هدایت منهدم کردند.
وزارت دفاع ایالات متحده در اکتبر ۲۰۱۹ استقرار نیروهای اضافی و مجموعه ای از سیستم های نظامی شامل دو باتری موشکی پاتریوت و یک ترمینال دفاع منطقه ای ارتفاع بالا به عربستان سعودی را در اکتبر ۲۰۱۹ تایید کرد. این استقرار در پاسخ به حمله پهپادی در حمله به تاسیسات نفتی شرکت دولتی نفت عربستان سعودی آرامکو در سپتامبر ۲۰۱۹ در عربستان سعودی انجام شد. .
در ژانویه ۲۰۲۴، COMLOG، سرمایه‌گذاری مشترک ۵۰/۵۰ بین ریتون و توسعه‌دهنده موشک‌ها و سیستم‌های موشکی MBDA، قراردادی ۵.۶ میلیارد دلاری از آژانس پشتیبانی و تدارکات ناتو برای تامین موشک‌های GEM-T به عنوان بخشی از ابتکار عمل سپر آسمان اروپا دریافت کرد.
موشک جدید PAC-3 با استفاده از فناوری پیشرفته ضربه به کشتن، کارایی خود را در برابر موشک های بالستیک تاکتیکی و کروز افزایش داده است. در این پروژه لاکهید مارتین پیمانکار اصلی است و ریتون به عنوان یکپارچه کننده سیستم ها. PAC-3 دارای جستجوگر موج میلیمتری باند Ka است که توسط بوئینگ توسعه یافته است.
سیستم هدایت موشک، انهدام هدف را از طریق انرژی جنبشی آزاد شده با اصابت روبه روی هدف، امکان پذیر می کند. ۱۶ موشک PAC-3 را می توان روی یک پرتابگر بارگذاری کرد.
PAC-3 در اواخر سال ۱۹۹۹ وارد تولید اولیه با نرخ پایین شد و اولین موشک های تولید LRIP که در مجموع به ۹۲ عدد رسید، در سپتامبر ۲۰۰۱ تحویل شد. قرارداد ۸۸ موشک در دسامبر ۲۰۰۲ و دیگری برای ۱۲ موشک در مارس ۲۰۰۳ منعقد شد.
این موشک برای اولین بار در طول جنگ عراق در مارس/آوریل ۲۰۰۳ مستقر شد. در فوریه ۲۰۰۴، لاکهید مارتین قرارداد تولید ۱۵۹ موشک PAC-3 را دریافت کرد که شامل ۲۲ موشک برای جایگزینی موشک های مصرف شده در عراق بود. تحویل این موسک ها تا آوریل ۲۰۰۶ به پایان رسید.
قرارداد دیگری برای ۱۵۶ موشک در فوریه ۲۰۰۵ دریافت شد. تقریباً ۳۲ مورد از این موشک ها برای هلند و ۱۶ موشک برای ژاپن، تحت قراردادهای فروش نظامی خارجی بود. هلند اولین موشک PAC-3 را در اکتبر ۲۰۰۷ دریافت کرد. ارتش ایالات متحده ۱۱۲ موشک در می ۲۰۰۶ و ۱۱۲ موشک اضافی در مارس ۲۰۰۷ سفارش داد.
در دسامبر ۲۰۰۷، امارات متحده عربی FMS سیستم پاتریوت شامل ۹ پرتابگر پاتریوت، ۲۸۸ موشک PAC-3 و ۲۱۶ موشک پاتریوت GEM-T را درخواست کرد. این قرارداد در دسامبر ۲۰۰۸ منعقد شد.
همچنین کویت ۸۰ موشک PAC-3 و ۶۰ کیت ارتقاء GEM-T را درخواست کرد و قرارداد شش کیت ارتقاء اولیه در جولای ۲۰۰۸ بسته شد.
در آوریل ۲۰۰۸، تایوان سفارش چند کیت ارتقاء PAC-3 را داد. همچنین در اکتبر ۲۰۰۸ درخواست فروش ۳۳۰ موشک PAC-3 را داد.
وزارت امور خارجه ایالات متحده فروش احتمالی تجهیزات و خدمات به ارزش ۱۰۰ میلیون دلار را برای کمک به تایوان در حفظ و بهبود سیستم دفاع هوایی موجود پاتریوت در فوریه ۲۰۲۲ تصویب کرد. ریتون و لاکهید مارتین به عنوان پیمانکاران اصلی این برنامه پنج ساله معرفی شدند.
ارتش ایالات متحده چندین قرارداد به مبلغ ۹۲۱ میلیون دلار در ژانویه ۲۰۱۲ برای موشک های PAC-3 و سیستم های مرتبط منعقد کرد. یک قرارداد ۷۵۵ میلیون دلاری برای ۱۶۸ موشک PAC-3، ۲۷ کیت اصلاح پرتابگر و تجهیزات و خدمات مرتبط در ژانویه ۲۰۱۳ منعقد شد.
کره جنوبی یک FMS احتمالی ۴۰۴ میلیون دلاری از ۱۱۲ موشک پاتریوت را درخواست کرد که متعاقباً در اکتبر ۲۰۱۳ به پیکربندی GEM-T ارتقا یافت.
در آوریل ۲۰۱۴، فرماندهی هوانوردی و موشکی ارتش ایالات متحده قراردادی به ارزش ۶۱۱ میلیون دلار با لاکهید مارتین برای تولید اولین موشک های PAC-3 با کیت های اصلاح پرتابگر منعقد کرد.
ایستگاه پرتاب M901 موشک پاتریوت را حمل، نقطه‌گذاری و پرتاب می‌کند. هر پرتابگر دارای چهار موشک است. پرتابگر از راه دور از طریق یک فرکانس بسیار بالا یا پیوند داده فیبر نوری از ایستگاه کنترل درگیری، که هم داده های قبل از پرتاب موشک و هم سیگنال فرمان آتش را ارائه می دهد، کار می کند.
ایستگاه کنترل AN/MSQ-104 x تنها ایستگاه سرنشین دار در واحد آتش پاتریوت است. ایستگاه کنترل با ایستگاه های پرتاب M901، سایر باتری های پاتریوت و ستاد فرماندهی بالاتر ارتباط برقرار می کند.
ایستگاه کنترل توسط سه اپراتور با استفاده از دو کنسول و یک ایستگاه ارتباطی با سه پایانه رله رادیویی هدایت می شود. کامپیوتر کنترل سلاح دیجیتال در کنار پایانه های پیوند داده VHF قرار دارد.
Modern Man Stations (MMS) ارتقای سیستم فرماندهی و کنترل پاتریوت است. این یک رابط گرافیکی تمام رنگی همراه با نمایشگرهای LCD ارائه می دهد.
رادار سامانه پدافند هوایی پاتریوت
رادار آرایه فازی AN/MPQ-53 عملیات جستجو، شناسایی هدف، ردیابی و شناسایی، ردیابی و هدایت موشک، و ضد اقدام الکترونیکی را انجام می دهد. رادار بر روی یک تریلر نصب شده است و به طور خودکار توسط کامپیوتر کنترل سلاح های دیجیتال در ایستگاه کنترل درگیری از طریق یک پیوند کابلی کنترل می شود.
برد این سیستم راداری تا ۱۰۰ کیلومتر، ظرفیت ردیابی ۱۰۰ هدف و می تواند داده های هدایت موشک را برای حداکثر ۹ موشک فراهم کند.
زیتون در حال ارتقاء رادارهای پاتریوت ارتش ایالات متحده است. کیت های ارتقاء قدرت بیشتری برای رادار و افزودن قابلیت پهنای باند برای بهبود تشخیص هدف فراهم می کند.
درگیری هدف را می توان در حالت های دستی، نیمه اتوماتیک یا خودکار انجام داد. هنگامی که تصمیم برای درگیری با هدف گرفته شد، ایستگاه کنترل درگیری، ایستگاه یا ایستگاه های پرتاب را انتخاب می کند و داده های پیش از پرتاب به موشک انتخاب شده مخابره می شود. پس از پرتاب، موشک پاتریوت توسط رادار به دست می آید.
اتصال بالادستی فرمان و اتصال پایین TVM امکان نظارت بر پرواز موشک و ارائه دستورات هدایت موشک از رایانه کنترل سلاح را فراهم می کند. با نزدیک شدن موشک به هدف، سیستم هدایت TVM فعال می شود و موشک به سمت هدف هدایت می شود. یک فیوز مجاورتی کلاهک انفجاری قوی را منفجر می کند.
نوع پروژه: سیستم دفاع هوایی
سازندگان: ریتون و لاکهید مارتین
طول بدنه موشک: ۵۲۰ سانتی متر
قطر بدنه موشک: ۴۰ سانتی متر
بال ها: چهار باله دلتا شکل
قطر باله: ۸۵ سانتی متر
دامنه: ۷۰ کیلومتر
حداکثر ارتفاع: بیش از ۲۴ کیلومتر
زمان پرواز: بین نه ثانیه تا سه دقیقه و نیم
نیروی محرکه: موتور موشک سوخت جامد تک مرحله ای
کلاهک: مواد منفجره قوی
رهگیری: رهگیری از طریق موشک
پایان/*
اندیشه معاصر را در ایتا، روبیکا، پیام رسان بله و تلگرام دنبال کنید.
