زمان زیاد استفاده از صفحه‌نمایش می‌تواند به مشکلات عاطفی و رفتاری در کودکان منجر شود — مشکلی که باعث می‌شود کودکان بیشتر به دستگاه‌های خود وابسته شوند و یک چرخه معیوب ایجاد شود، بر اساس تحقیقات جدید.
به گزارش پایگاه خبری تحلیلی اندیشه معاصر، جواد آل حبیب- محققان شواهد قوی‌ای پیدا کردند که نشان می‌دهد استفاده بیشتر از صفحه‌نمایش با مجموعه‌ای از مشکلات اجتماعی-عاطفی مانند اضطراب، افسردگی، پرخاشگری و کاهش اعتماد به نفس ارتباط دارد.
مایکل نوتل، نویسنده مقاله و استاد روانشناسی در دانشگاه کوئینزلند استرالیا، در بیانیه‌ای گفت: «کودکان زمان بیشتری را صرف صفحه‌نمایش می‌کنند، برای همه چیز از سرگرمی گرفته تا انجام تکالیف و پیام دادن به دوستان.
ما دریافتیم که افزایش زمان استفاده از صفحه‌نمایش می‌تواند به مشکلات عاطفی و رفتاری منجر شود و کودکانی که این مشکلات را دارند، اغلب برای مقابله با آن‌ها به صفحه‌نمایش‌ها روی می‌آورند.»
نوتل و همکارانش مطالعاتی را بررسی کردند که کودکان را حداقل به مدت شش ماه دنبال کرده بودند تا تصویر دقیق‌تری از ارتباط بین استفاده از صفحه‌نمایش و سلامت عاطفی در طول زمان ارائه دهند. آن‌ها انواع فعالیت‌های مبتنی بر صفحه‌نمایش را در نظر گرفتند — از تماشای تلویزیون و بازی‌های ویدیویی گرفته تا شبکه‌های اجتماعی و انجام دروس آنلاین.
اکثر مطالعات بررسی‌شده مربوط به ایالات متحده بود، اما داده‌هایی از استرالیا، کانادا، آلمان، هلند و کشورهای دیگر نیز در آن گنجانده شده بود.
یک روند واضح در همه مطالعات دیده شد: هرچه کودکان زمان بیشتری را صرف استفاده از صفحه‌نمایش می‌کردند، احتمال بیشتری داشت که مشکلات عاطفی یا رفتاری در آن‌ها پدیدار شود. همزمان، کودکانی که از قبل با مشکلات عاطفی دست و پنجه نرم می‌کردند، احتمال بیشتری داشت برای مقابله با شرایطشان به صفحه‌نمایش‌ها، به ویژه بازی‌های ویدیویی، پناه ببرند.
این الگو بسته به سن و جنسیت کودکان متفاوت بود. کودکان ۶ تا ۱۰ سال نسبت به کودکان ۰ تا ۵ سال آسیب‌پذیرتر به تأثیرات مضر زمان صفحه‌نمایش بودند. دختران عموماً بیشتر در معرض مشکلات عاطفی ناشی از استفاده زیاد از صفحه‌نمایش بودند، در حالی که پسران بیشتر احتمال داشتند زمان استفاده خود را افزایش دهند، خصوصاً وقتی که قبلاً با مشکلات عاطفی مواجه بودند.
نوع محتوای مصرفی نیز مهم بود. بازی‌های ویدیویی بیشتر با نتایج منفی ارتباط داشتند تا استفاده آموزشی یا تفریحی از صفحه‌نمایش. کودکان دارای مشکلات اجتماعی-عاطفی به ویژه به بازی‌ها به عنوان یک مکانیزم مقابله‌ای گرایش داشتند.
نوتل می‌گوید این یافته‌ها اهمیت محدود کردن زمان صفحه‌نمایش را نشان می‌دهند، اما همچنین باید به این توجه کرد که کودکان روی صفحه چه کاری انجام می‌دهند و چرا. او پیشنهاد می‌کند والدین از ابزارهای کنترل والدین استفاده کنند، اما باید در نظر داشته باشند که کودکان پرمصرف صفحه‌نمایش ممکن است به حمایت عاطفی نیاز داشته باشند، نه فقط قوانین سخت‌تر.
رابرتا واسکونسلو، نویسنده اصلی و دانشمند سلامت از دانشگاه نیو ساوت ولز، در بیانیه‌ای گفت: «این مطالعه جامع نشان‌دهنده نیاز به رویکردی دقیق و هوشمندانه برای مدیریت زمان صفحه‌نمایش کودکان است.»
«با درک رابطه دوسویه بین استفاده از صفحه‌نمایش و مشکلات اجتماعی-عاطفی، والدین، معلمان و سیاستگذاران می‌توانند بهتر از رشد سالم کودکان در دنیای دیجیتال امروز حمایت کنند.»
از آنجا که همه مطالعات مورد بررسی کودکان را در طول زمان دنبال کرده‌اند، این تحلیل شواهد قوی‌تری درباره احتمال رابطه علت و معلولی بین استفاده از صفحه‌نمایش و سلامت عاطفی ارائه می‌دهد نسبت به مطالعاتی که تنها تصویری لحظه‌ای ارائه می‌دهند. با این حال، نوتل هشدار داد که عوامل دیگری مثل سبک فرزندپروری همچنان می‌توانند نقش داشته باشند.
او گفت: «این نزدیک‌ترین چیزی است که بدون قطع تصادفی صفحه‌نمایش برای هزاران کودک می‌توان به شواهد علت و معلولی رسید. اما همچنان نمی‌توانیم به طور کامل عوامل دیگری مثل سبک والدگری که ممکن است هم بر استفاده از صفحه‌نمایش و هم مشکلات عاطفی تأثیر بگذارند را کنار بگذاریم.»
محققان از والدین، معلمان و سیاستگذاران خواستند رویکردی متفکرانه نسبت به زمان استفاده از صفحه‌نمایش اتخاذ کنند — رویکردی که نه تنها مدت زمان استفاده بلکه نوع محتوا و زمینه اجتماعی استفاده از صفحه‌نمایش را هم در نظر بگیرد.
طبق بیانیه اهمیت عمومی مطالعه، برخی انواع استفاده از صفحه‌نمایش مانند مشاهده مشترک با والدین، به نظر نمی‌رسد ضرر زیادی داشته باشد. حمایت از رشد عاطفی کودکان به روش‌های دیگر می‌تواند به جلوگیری از چرخه استفاده بیش از حد از صفحه‌نمایش و استرس عاطفی کمک کند.
زمان زیاد استفاده از صفحه‌نمایش می‌تواند منجر به مشکلات عاطفی و رفتاری مانند اضطراب، افسردگی، پرخاشگری و کاهش اعتماد به نفس در کودکان شود.
کودکان با مشکلات عاطفی بیشتر تمایل دارند برای مقابله با مشکلات خود به صفحه‌نمایش‌ها، به ویژه بازی‌های ویدیویی، روی بیاورند؛ این موضوع یک چرخه معیوب ایجاد می‌کند.
پژوهش‌ها نشان داده‌اند که کودکان ۶ تا ۱۰ سال آسیب‌پذیرتر از کودکان زیر ۵ سال در برابر اثرات منفی استفاده زیاد از صفحه‌نمایش هستند.
دختران بیشتر در معرض مشکلات عاطفی ناشی از استفاده زیاد از صفحه‌نمایش‌اند، در حالی که پسران وقتی مشکلات عاطفی دارند، بیشتر زمان استفاده از صفحه‌نمایش را افزایش می‌دهند.
نوع محتوای استفاده شده مهم است؛ بازی‌های ویدیویی بیشتر با پیامدهای منفی عاطفی و رفتاری ارتباط دارند نسبت به استفاده آموزشی یا تفریحی.
کنترل زمان استفاده کافی نیست؛ باید توجه شود کودکان چه محتوایی را مصرف می‌کنند و چرا از صفحه‌نمایش استفاده می‌کنند.
استفاده از ابزارهای کنترل والدین توصیه می‌شود، اما کودکان پرمصرف صفحه‌نمایش ممکن است به حمایت عاطفی و روانی بیشتر نیاز داشته باشند، نه فقط محدودیت‌های سخت‌تر.
مطالعه به والدین، معلمان و سیاستگذاران توصیه می‌کند که رویکردی متفکرانه و جامع در مدیریت زمان صفحه‌نمایش داشته باشند، به طوری که هم زمان، هم محتوا و هم زمینه اجتماعی استفاده را در نظر بگیرند.
برخی استفاده‌ها مانند تماشای مشترک صفحه‌نمایش با والدین کمتر آسیب‌زا هستند و می‌توانند به تقویت رابطه عاطفی کمک کنند.
تعیین قوانین مشخص و منظم برای استفاده از صفحه‌نمایش
زمان‌های مشخصی را برای بازی، تماشای تلویزیون و استفاده از دستگاه‌های دیجیتال تعیین کنید و پایبندی به آن را پیگیری کنید.
استفاده از ابزارهای کنترل والدین
اپلیکیشن‌ها و تنظیمات کنترل والدین را فعال کنید تا دسترسی کودکان به محتوای نامناسب محدود شود.
همراهی و مشارکت در فعالیت‌های صفحه‌نمایش
تا حد امکان همراه کودک برنامه‌ها یا بازی‌ها را تماشا کنید یا انجام دهید تا بتوانید درباره محتوا با او صحبت کنید و تجربه‌ای مشترک ایجاد کنید.
ترویج فعالیت‌های جایگزین
کودکان را تشویق کنید بیشتر وقت خود را به بازی‌های فیزیکی، خواندن کتاب، نقاشی، و فعالیت‌های اجتماعی صرف کنند.
گوش دادن به احساسات و نیازهای کودک
اگر کودک زمان زیادی را صرف صفحه‌نمایش می‌کند، علت را بررسی کنید و در صورت نیاز به حمایت عاطفی یا کمک روانشناسی اقدام کنید.
الگوی رفتاری خوب بودن والدین
خود والدین هم باید الگوی مناسبی باشند و زمان استفاده از صفحه‌نمایش را کنترل کنند.
آموزش مهارت‌های مدیریت زمان و خودکنترلی
به دانش‌آموزان کمک کنید یاد بگیرند چگونه زمان استفاده از تکنولوژی را مدیریت کنند و خودشان را کنترل کنند.
ایجاد فعالیت‌های جذاب بدون صفحه‌نمایش
کلاس‌های هنری، ورزشی، و گروه‌های مطالعه را تقویت کنید تا کودکان به فعالیت‌های غیردیجیتال علاقه‌مند شوند.
آگاهی‌بخشی به والدین
کارگاه‌ها و جلسات آموزشی برای والدین برگزار کنید تا آن‌ها را با خطرات استفاده زیاد از صفحه‌نمایش و راهکارهای مقابله آشنا کنید.
ترویج استفاده هدفمند و مفید از تکنولوژی
استفاده از فناوری را در راستای آموزش و تقویت مهارت‌های درسی و اجتماعی هدایت کنید و بر کیفیت محتوای دیجیتال تاکید داشته باشید.
پایان/*
اندیشه معاصر را در ایتا، روبیکا، پیام رسان بله و تلگرام دنبال کنید.
نویسنده : جواد آل حبیب
