به گزارش پایگاه خبری تحلیلی اندیشه معاصر ، Su-30 یک نوع جنگنده چند منظوره دو سرنشینه از نوع Su-27 است که در ابتدا با نام Su-27PU شناخته می شد. این هواپیما از روی نسخه آموزشی رزمی دو سرنشینه Su-27UB تکامل یافته ساخته شد، اما اویونیک جدید د...
به گزارش پایگاه خبری تحلیلی اندیشه معاصر ، Su-30 یک نوع جنگنده چند منظوره دو سرنشینه از نوع Su-27 است که در ابتدا با نام Su-27PU شناخته می شد. این هواپیما از روی نسخه آموزشی رزمی دو سرنشینه Su-27UB تکامل یافته ساخته شد، اما اویونیک جدید دریافت کرد و قابلیت حمله زمینی نیز به آن اضافه شد.
اساساً جنگنده Su-30 یک نوع قابلیت بهبود یافته از Su-27 بود. این هواپیما اولین پرواز خود را در سال ۱۹۸۶ انجام داد. تولید آن در سال ۱۹۹۲ آغاز شد. این هواپیما در سال ۱۹۹۶ به Su-30 تغییر نام داد. تا به امروز بیش از ۲۰۰ فروند از این نوع هواپیما در روسیه ساخته شده است. همچنین نسخه ای از این هواپیما توسط هند به صورت بومی و تحت لیسانس تولید می شود.
Su-30 در حال حاضر توسط نیروی هوایی روسیه نیز استفاده می شود. با این حال، تنها چند هواپیمای اصلی Su-30 عملیاتی هستند. روسیه نسخه جدیدتری از این هواپیما به نام Su-30SM را در اختیار دارد. Su-30 تعدادی سفارش صادراتی دریافت کرد. انواع این هواپیما به کشورهای الجزایر، آنگولا، ارمنستان، چین، هند، اندونزی، قزاقستان، مالزی و ونزوئلا صادر شده است.
Su-30 طرح اولیه Su-27، ساخت بدنه هواپیما، موتورها، بیشتر ساختار بال، دم و بخش قابل توجهی از تجهیزات داخل هواپیما را حفظ کرده است. برخی از نسخه های Su-30 از کانارد و موتورهای بردار رانش برای بهبود مانور استفاده می کنند. این هواپیما همچنین دارای رادار آرایه فازی دوربرد است. از نظر قابلیت‌ها، Su-30 تقریباً مشابه F-15E Strike Eagle ایالات متحده است.
تسلیحات جنگنده Su۳۰
این هواپیما مجهز به توپ ۳۰ میلی متری GSh-301 داخلی با ۱۵۰ گلوله است. این جنگنده دارای تعدادی نقطه سخت زیر بال است و می تواند تا ۸۰۰۰ کیلوگرم مهمات از جمله موشک های هوا به هوا و هوا به سطح، بمب های خوشه ای و لیزری یا راکت های هدایت نشده را حمل کند. شایان ذکر است که Su-27PU اصلی دارای ۸ نقطه سخت بود، در حالی که Su-30MK بهبود یافته دارای ۱۲ نقطه است.
پیشرانه جنگنده Su۳۰
Su-30 از دو موتور توربوفن پس سوز ساترن AL-31F نیرو می گیرد. این هواپیما برد بالایی دارد. با ذخایر سوخت معمولی برد ۳۰۰۰ کیلومتر دارد و می تواند یک ماموریت رزمی ۴-۵ ساعته را انجام دهد. علاوه بر این، دارای یک کاوشگر سوخت‌گیری در حین پرواز است، بنابراین می‌توان برد را تا ۵۲۰۰ کیلومتر و مدت پرواز را تا ۱۰ ساعت افزایش داد.
نسخه های متعددی از Su-30 وجود دارد. برخی از آنها به طور ویژه برای پاسخگویی به نیازهای مشتریان خاص طراحی شده بودند. بنابراین عملکرد و قابلیت ها از نسخه ای به نسخه دیگر کمی متفاوت است.
Su-30K: این مدل نسخه صادراتی که به هند صادر شده است.
Su-30KN: پروژه ارتقاء برای جنگنده های عملیاتی دو سرنشین، Su-27UB، Su-30 و Su-30K. این برنامه تنها با ساخت نمونه اولیه لغو شد. بعداً به عنوان Su-30M2 تجدید نظر شد.
Su-30MK: نسخه صادراتی بهبود یافته اولین بار در سال ۱۹۹۳ فاش شد.
Su-30MKI: نسخه صادراتی بهبود یافته برای هند. این نسخه به طور مشترک با هندوستان Aeronautics Limited (HAL) توسعه یافته است. نام گزارش آن در غرب Flanker-H است. این هواپیما از برخی از فن آوری های لغو شده Su-37 مانند موتورهای بردار رانش، کانارد، سیستم های راداری بهبود یافته و اویونیک استفاده می کند. تجهیزات اویونیک آن از هند، روسیه، فرانسه و اسرائیل تامین می شد. روسیه اولین هواپیما را به هند تحویل داد اما بعداً این هواپیما توسط HAL به صورت بومی تولید شد. از سال ۲۰۱۵، هند حدود ۲۰۰ فروند از این هواپیما را اداره می کرد. با این حال جنگنده Su-30MKI به دلیل سقوط بدنام بود. تا سال ۲۰۱۹ هند ۱۱ فروند Su-30MKI را به دلیل سقوط از دست داد.
Su-30MKM: این جنگنده نسخه صادراتی بهبود یافته برای مالزی است. این جنگنده یک مشتق از Su-30MKI است، اما فاقد کانارد است. این هواپیما از تعدادی زیر سیستم از کشورهای دیگر استفاده می کند. اولین هواپیما در سال ۲۰۰۷ به مالزی تحویل داده شد. از سال ۲۰۱۵، مالزی ۱۸ فروند از این هواپیماها را در اختیار دارد.
Su-30MKA: نسخه صادراتی بهبود یافته برای الجزایر است. این جنگنده، فاقد کانارد و مجهز به اویونیک فرانسوی و روسی است. در مجموع ۵۸ فروند از این هواپیما توسط الجزایر سفارش داده شد.
Su-30MKK: نسخه صادراتی بهبود یافته برای چین است. این جنگنده توسط نیروی هوایی چین استفاده می شود. نام گزارش آن در غرب Flanker-G است. در نیروی هوایی چین از این هواپیماها برای نقش حمله دوربرد استفاده می شود. تا سال ۲۰۱۲، چین ۷۶ فروند از این هواپیماها را اداره کرد. این نسخه به اندونزی نیز صادر شده است.
Su-30MK2 یک نسخه صادراتی بهبود یافته است. این یک توسعه بیشتر از Su-30MKK است. به چین صادر شده است (که توسط هوانوردی دریایی استفاده می شود). تا سال ۲۰۱۲، در مجموع ۲۴ مورد در خدمت چین بودند. این هواپیمای جنگنده به کشورهای ونزوئلا، ویتنام و اوگاندا نیز صادر شده است. این هواپیما فاقد کانارد است.
Su-30MKV یک نسخه صادراتی بهبود یافته برای ونزوئلا از Su-30MK2 تکامل یافته است. این جنگنده نسخه ارتقا یافته Su-30M2 بر اساس Su-30MK2 است. نیروی هوایی روسیه ۲۰ فروند از این هواپیما را سفارش داد. تا سال ۲۰۱۴ حداقل ۱۲ دستگاه تولید شد.
Su-30SM: یک جنگنده چند منظوره است که توسط نیروی هوایی و هوانوردی دریایی روسیه استفاده می شود. این یک نوع بهبود یافته از Su-30MKI با رادار، سیستم های تسلیحاتی، سیستم ارتباطی و صندلی های پرتابی بهبود یافته است. این هواپیما اولین پرواز خود را در سال ۲۰۱۲ انجام داد. نیروی هوایی روسیه تعدادی از این هواپیماها را سفارش داد که تا سال ۲۰۱۵ حداقل ۳۹ مورد تحویل داده شد. این جنگنده جایگزین MiG-29SMT شدند. جنگنده Su-30SM به قزاقستان صادر شده است. تا سال ۲۰۱۵ حداقل ۴ فروند از این هواپیما تحویل داده شد.
Su-30SM2: یک جنگنده جدیدتر است. این جنگنده در ابتدا با نام Su-30SM1 شناخته می شد. این رادار به یک رادار آرایه ای اسکن الکترونیکی غیرفعال Irbis مجهز شده است. همچنین این هواپیما به موتورهای قدرتمندتر AL-41F1S مجهز است. از همین موتورها در جنگنده چند منظوره Su-35 استفاده می شود. این جنگنده چند منظوره با موشک های کروز Kh-59MK2 و بمب های هدایت شونده KAB-250 سازگار است. در سال ۲۰۱۹ قرارداد تولید تعداد نامعلومی از این جنگنده ها با نیروی دریایی روسیه امضا شد. قرار بود تحویل اولیه در سال ۲۰۲۰ آغاز شود در حالی که تولید سری در سال ۲۰۲۱ برنامه ریزی شده بود. طبق گزارش ها، در سال ۲۰۲۲ در مجموع ۴ جنگنده Su-30SM2 به هوانوردی دریایی روسیه تحویل داده شد. همچنین برنامه هایی برای ارتقاء تمامی هواپیماهای عملیاتی Su-30 به استاندارد Su-30SM2 وجود داشت.
J-16: یک جنگنده چند منظوره دو سرنشین چینی است که توسط شرکت هواپیماسازی شنیانگ تولید شده است. اگرچه مشتق مستقیم Su-30 نیست، اما از نظر شکل و عملکرد بسیار شبیه است. این یک نسخه پیشرفته از جنگنده برتری هوایی J-11 (نسخه چینی Su-27) است، اما مجهز به تجهیزات الکترونیکی بومی است.
– جنگنده چند منظوره، جنگنده برتری هوایی
– ساخت: اتحاد جماهیر شوروی / روسیه
– طراحی: شرکت سوخو
– ساخته شده توسط KnAAPO و Irkut Corporation
– اولین پرواز: ۳۱ دسامبر ۱۹۸۹
– تولید: ۱۹۹۲–اکنون
– وضعیت: در حال خدمت
– تعداد ساخته شده: بیش از ۶۳۰
– خدمه: ۲
– طول: ۲۱.۹۳۵ متر
– طول بال ها: ۱۴.۷ متر
– ارتفاع: ۶.۳۶ متر
– وزن خالی: ۱۷۷۰۰ کیلوگرم
– حداکثر وزن برخاست: ۳۴۵۰۰ کیلوگرم
– نیروگاه: ۲ × موتورهای توربوفن پس سوز Saturn AL-31FL
کارایی:
– حداکثر سرعت: ۲۱۲۰ کیلومتر بر ساعت
– برد: ۳۰۰۰ کیلومتر
– سقف سرویس: ۱۷۳۰۰ متر
– سرعت صعود: ۳۰۰ متر بر ثانیه
پایان/*
اندیشه معاصر را در روبیکا دنبال کنید.
