به گزارش پایگاه خبری تحلیلی اندیشه معاصر، دکتر مهناز عسکریان عضو هیئت علمی، مدیر گروه روانشناسی و استاد دانشگاه در یادداشتی با موضوع، اختلال ضد اجتماعی فابینگ که ره آورد پیشرفت تکنولوژی و کاربرد گسترده گوشی های هوشمند در لحظه به لحظه زندگ...
به گزارش پایگاه خبری تحلیلی اندیشه معاصر، دکتر مهناز عسکریان عضو هیئت علمی، مدیر گروه روانشناسی و استاد دانشگاه در یادداشتی با موضوع، اختلال ضد اجتماعی فابینگ که ره آورد پیشرفت تکنولوژی و کاربرد گسترده گوشی های هوشمند در لحظه به لحظه زندگی ست؛ چنین نوشتند:
آیا شده تا به امروز با افرادی در تعامل باشید که دچار نوعی اختلال ضداجتماعی به نام فابینگ شده اند؟
آیا تاکنون پی برده اید که در مجاورت با همسر، فرزندان و یا نزدیکان، بدلیل ابتلای آنها به این اختلال ضداجتماعی که ره آورد پیشرفت تکنولوژی و کاربرد گسترده گوشی های هوشمند در لحظه به لحظه زندگی می‌باشد، چقدر آزرده خاطر و دچار فرسودگی در رابطه شده اید؟
همانطور که عنوان گردید پیشرفت تکنولوژی و کاربرد تلفنهای هوشمند در اکثریت فعالیتهای اجتماعی و انفرادی افراد، منجر به آن گردیده که بسیاری از افراد دچار اعتیاد به اینترنت شده و به عارضه ای به نام فابینگ مبتلا گردند.
فرد مبتلا به اختلال ضداجتماعی فابینگ، در اصل در هنگام ارتباط رو در رو با فرد دیگری به تلفن همراه خود توجه بیشتری داشته و دائما فرد مخاطب را بدلیل چک کردن پیامها و تماسهای تلفنی اش نادیده می انگارد.
این واقعیت که تلفنهای هوشمند از قابلیت‌های رایانه‌ای و اینترنت همراه برخوردارند، نشان می‌دهد که فابینگ به طور بالقوه ماهیتی چند بعدی دارد.
به طور خاص، ممکن است این اختلال در نتیجه استفاده عادی از تلفنهای هوشمند و همچنین فعالیتهای خاصی که می‌توان در تلفنهای هوشمند انجام داد، مانندکلاهبرداری،استفاده از شبکه‌های اجتماعی، بازی و قمارو … انجام شود.
به نظر می‌رسد فابینگ به طور فزاینده‌ای در حال شیوع است و این فعالیت ممکن است به طور بالقوه اثرات منفی در میان برخی از کاربران تلفنهای هوشمند داشته باشد.
فابینگ مفهومی نسبتاً جدید در ادبیات است، اما با استفاده از تلفنهای هوشمند ارتباطی جدایی ناپذیر دارد و ممکن است با اعتیاد به اینترنت ، اعتیاد به تلفنهای هوشمند و اعتیاد به رسانه‌های اجتماعی همراه باشد.
در موارد شدید فرد مبتلا به فابینگ، ممکن است در ارتباط با افراد دیگر با مشکل روبرو شود،زیرا این اختلال ارتباط چهره به چهره با افراد را مختل نموده و ممکن است این دسته از افراد را بیش از روابط دنیای واقعی به روابط در دنیای مجازی علاقه‌مند نماید و درنتیجه فرد را به انزوا و تنهایی سوق دهد.
در تحقیقات نشان داده شده است که بین ابتلای والدین به اختلال فادینگ و افسردگی کودکان همبستگی مثبت بالا و همچنین بین ابتلای زوجین به این اختلال با رضایت زناشویی شان همبستگی منفی بالایی وجود دارد.
وجود این اختلال در افراد به شکل موذیانه ای روابط بین فردی را تخریب نموده ، سردی و دوری را در تعاملات نزدیک و افزایش احتمال افسردگی و گرایش به انزواطلبی را در فرد به ارمغان می آورد ، چون حتی خود فرد مبتلا نیز از وجود آن آگاه نمی‌باشد.
بنابراین، ضروریست که افراد را از وجود این اختلال پیشرونده ضداجتماعی، باخبر ساخت و آنها را ترغیب به رویارویی با چالش گریز از عادی سازی اعتیاد و وابستگی به چک کردن تلفنهای هوشمند و غرق شدگی در کاربرد اینترنت در زندگی در قالب بازیها و سایتهای گوناگون در محل حضور افراد دیگر نمود .
فائق آمدن در این چالش و اطلاع رسانی کردن آن میتواند، بسیاری از بحرانهای ارتباطی بین افراد خانواده ، زوجین و … را مدیریت ساخته و جلودار پیدایش سونامی به نام فابینگ در روابط و نابودی حس تعلق داشتن و رضایت از روابط عاطفی گردد.
دکتر مهناز عسکریان
انتهای پیام/*
