به گزارش تحریریه پایگاه خبری تحلیلی اندیشه معاصر، نفیسه ترابنده در یادداشتی در ارتباط میلاد باسعادت بی بی دوعالم حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها و همچنین بزرگداشت روز زن و روز مادر نوشت: در زمین و آسمان هنگامه ای برپاست.آسمان می‌خندد. زمین پایکوبی می‌کند.ملائک زمان و زمین را گلباران می‌کنند. از خانه خدیجه نوری می‌درخشد که عالم را روشن کرده است. فرشتگان صف به صف ایستاده‌اند تا خداوند به آنان اذن ورود به این خانه بهشتی را عنایت فرماید تا تبریک و سلام خدا را بر خدیجه عرضه دارند؛چراکه امروز همان روز مبارکی است که خورشید وجود فاطمه(س) جهان را روشن ساخت. زمین خاکی لختی از ظلمت مادّی برون آمد و نور آسمانی را در خود دید.

فاطمه(س) به دنیا آمد تا کهکشان خلقت برگرد وجودش بگردد، به دنیا آمد تا رحمت الهی تجلی دوباره یابد. به دنیا آمد تا خلقت بی معنا نماند، تا زنگار حقارت را از روح زنان تحقیر شده بزداید و باور انسان بودن را به آنها بچشاند،او آمد تا راه خداجویی و معنویّت بی چراغ نماند و فاطمه آمد تا وادی عفّت و حیا بی خورشید نماند.میلادش تولد بهاراست ؛ تولد آب است و تولد هر چه پاکی و زلالی .میلادش از هر سو رحمت است. از آن جهت که ادامه ی راه انبیاست.

خجسته باد این عید مبارک و این روز فرخنده؛ روزی که لبخند، لبان پیامبر اکرم(ص) را پر کرد و شادی، قلبش را لبریز ساخت؛ پدری که دخترش را موجب شادی قلبش می داند. همان دختری که بهشت فرش قدمهایش می شود و نامش بر عرش کبریایی «مادر» نام میگیرد و یازده ستاره دنباله دار را در آسمان امامت،مادری می کند تا میلاد پربرکتش بهانه ای شود برای بزرگداشت مقام والای تمام مادران هستی،مادرانی که وجودشان با مهر فاطمه سرشته شده است و گلی خوشبو از بهشت خدا هستند.

آری،مادر همان وجود مقدسی است که وقتی هست شمعدانی ها گل می دهند،خانه عطرِ زندگی دارد،یاس به شوق دیدنش در و دیوارِ خانه را شکوفه باران می کند و هر جا که نامش می آید بهار جوانه می زند. پس ای خوب ترین، ای رئوف ترین سرچشمه مهربانی ها، ای ساکن کوی مهتاب، ای آب و آیینه و آفتاب، نام بلندت جاودان و کتاب وجودت به شیرازه امن و امان خداوندی استوار،سایه ات مستدام، تنت سلامت،لبانت خندان و تلاش بی شائبه ات در بارگاه الهی پذیرفته باد.

انتهای پیام/*