به گزارش پایگاه خبری تحلیلی اندیشه معاصر،اینکه چگونه و چرا گروه‌هایی از حیوانات از یک گونه با یکدیگر مبارزه می‌کنند، به خوبی درک نشده است.
محققان درگیری بین گروهی را در دو گونه مدل، مانگوزهای نواری و موریانه مطالعه خواهند کرد.برای اطلاعات بیشتر با اندیشه معاصر همراه باشید.

امتیاز کلیدی

اینکه چگونه و چرا گروه‌هایی از حیوانات از یک گونه با یکدیگر مبارزه می‌کنند، به خوبی درک نشده است.محققان درگیری بین گروهی را در دو گونه مدل، مانگوزهای نواری و موریانه مطالعه خواهند کرد.نتایج ممکن است به توضیح تکامل خشونت بین گروهی در گونه های مختلف از جمله انسان کمک کند.Ryanvanhuyssteen، از طریق Wikimedia Commons.منگوس‌های نواری. منبع: Ryanvanhuyssteen، از طریق Wikimedia Commons.مایکل کانت، زیست شناس تکاملی در دانشگاه اکستر، مدت هاست که شیفته تعادل بین همکاری و درگیری مورد نیاز حیواناتی است که در گروه های اجتماعی زندگی می کنند. اکنون، او و تیمش از شورای تحقیقات اروپا کمک مالی دریافت کرده اند تا نقش درگیری در تکامل جوامع حیوانی را مطالعه کنند.

محققان امیدوارند با تمرکز بر روی گونه‌های مدل مانند مانگوس‌ها و موریانه‌ها، توسعه و پیامدهای تجاوز بین گروهی و همچنین شرایطی را که صلح را ترویج می‌کنند، درک کنند. این یافته ها ممکن است بر تکامل جوامع بشری نیز روشن شود.کانت می گوید که یک چارچوب نظری محکم برای درک عواملی که همکاری در گروه ها را ترویج می کنند، مانند خویشاوندی و روابط متقابل وجود دارد. اما طرف دیگر آن – پرخاشگری خشونت آمیز و بین گروهی – نیز ویژگی بارز بسیاری از گونه ها، از جمله انسان، است و بسیار کمتر درک شده است.

انسان ها ازدرگیری حیوانات چه چیزی می آموزند؟

یکی از دلایل این شکاف در دانش، دشواری مطالعه تعارض در مقایسه با همکاری است. کانت می‌گوید که رفتار مشارکتی اغلب در زمان و مکان قابل پیش‌بینی است (فکر کنید زنبورها با هم در کندو کار می‌کنند یا پرندگان به تغذیه فرزندانشان کمک می‌کنند). از سوی دیگر، درگیری های بین گروهی به طور غیرقابل پیش بینی رخ می دهد و تعداد زیادی از افراد را درگیر می کند.کانت می‌گوید: «این آشفته و سریع است و دیدن آنچه در حال رخ دادن است دشوار است. من فکر می کنم به همین دلیل است که ما درک نظری محکمی از علل خشونت بین گروهی ایجاد نکرده ایم.»

جنگ در طبیعت

برای بخش کار میدانی پروژه، کانت و همکارانش جمعیتی از مانگوزهای باند وحشی در اوگاندا را مطالعه خواهند کرد. کانت می‌گوید: «آن‌ها یک نوع خشن‌تر و سخت‌تر از میرکات هستند.گروه های مونگوس نواری سطوح بالایی از همکاری را نشان می دهند. به عنوان مثال، ماده ها هنگام زایمان همگام می شوند و همه فرزندان را به صورت جمعی بزرگ می کنند. اما آنها همچنین اغلب وارد نبردهای خشونت آمیز با سایر گروه های مانگوس می شوند.کانت که نزدیک به ۳۰ سال این حیوانات را مورد مطالعه قرار داده است، می‌گوید: «عوامل متعددی وجود دارد که ممکن است گروه‌های مانگوس را به دنبال نبرد به جای اجتناب از آنها سوق دهد.

از تعارض تا همزیستی

علاوه بر مانگوس ها، کانت و همکارانش جمعیت آزمایشگاهی موریانه های چوب مرطوب را مطالعه خواهند کرد. در مقایسه با کار میدانی در ساوانای آفریقا با پستانداران کاریزماتیک، مطالعات آزمایشگاهی موریانه ها ممکن است چندان جالب به نظر نرسد. اما کانت مشتاق است که رفتار اجتماعی حشرات را نیز درک کند.موریانه ها لانه های خود را در کنده های پوسیده یافتند. همانطور که این گروه رشد می کند و گسترش می یابد، آنها چوب را مصرف می کنند، اما همچنین شروع به برخورد با سایر گروه های موریانه با استفاده از همان کنده می کنند. این می تواند منجر به جنگ های مرگبار بین مستعمرات موریانه شود که در آن گروه ها به طور کامل از بین می روند. اما لازم نیست.

کانت می‌گوید: «نکته جالب در مورد این موریانه‌ها این است که طیف کاملی از روابط بین گروهی را نشان می‌دهند، از کشتار تا تساهل و سپس آمیختگی». برخی از گروه‌ها، به‌جای اینکه تا سر حد مرگ با یکدیگر بجنگند، در یک مستعمره عملکردی با هم ترکیب می‌شوند، و فرض می‌شود که این گروه‌های ترکیب شده بهتر می‌توانند در لاگ حرکت کنند و همه رقبای دیگر را نابود کنند.»محققان این ارگانیسم‌های مدل مختلف را مطالعه خواهند کرد و سعی خواهند کرد اصول مشترکی را بین رفتارهای آن‌ها ایجاد کنند و نظریه‌های قابل آزمایش درباره تعارض ایجاد کنند.کانت می‌گوید: «اگر متوجه می‌شوید که یک نظریه می‌تواند الگوهای رفتاری را در چنین ارگانیسم‌های کاملاً متفاوت توضیح دهد، نشانه خوبی است که درک کلی از اصولی که این تعارض‌ها را به وجود می‌آورند، دارید.

مفاهیم برای تکامل انسان

کانت و همکارانش امیدوارند که این مطالعه نه تنها به توضیح اینکه چرا جنگ بین گروه‌های رقیب در برخی از گونه‌ها تکامل می‌یابد، اما نه در گونه‌های دیگر، یا بین برخی گروه‌ها در یک گونه و نه برخی دیگر، کمک کند، بلکه پیامدهایی برای درک ما از تکامل انسان نیز داشته باشد.کانت می‌گوید: «اگر بتوانیم عوامل اکولوژیکی، اجتماعی و ژنتیکی را که منجر به تعارض در حیواناتی می‌شوند که از نظر شناختی پیچیده نیستند، درک کنیم، ممکن است چیز مهمی در مورد روش‌های تکامل خانواده‌ها کشف کنیم.کانت در برون یابی یافته های مانگوس ها و موریانه ها به انسان محتاط است. او به تحقیقات انسان‌شناسی اشاره می‌کند که نشان می‌دهد الگوهای خشونت بین گروهی در جوامع بشری ممکن است توسط عوامل منحصر به فرد انسانی مانند انتقام، دشمنی‌ها و شهرت هدایت شود. اما او همچنین می‌گوید عواملی مانند رقابت برای قلمرو، منابع و جفت‌ها ممکن است محرک‌های عمومی‌تر درگیری بین گونه‌ها باشند.او می‌گوید: «شما باید در برون‌یابی توضیحات مربوط به خشونت و جنگ انسانی از مطالعات حیوانی مراقب باشید. اما من فکر می‌کنم که مطالعه عوامل کلی موجود در سایر گونه‌ها تنها می‌تواند به ما در درک بهتر الگوهای خشونت در جوامع انسانی کمک کند.»

پایان/*

اندیشه معاصر را در ایتا، روبیکا، پیام رسان بله و تلگرام دنبال کنید.