به گزارش پایگاه خبری تحلیلی اندیشه معاصر ، و بدان که عمده‌ى اعمال نصف رجب دعاى امّ داود است که ابن بابویه و شیخ طوسى و سیّد بن طاووس رضى اللّه عنهم به سندهاى معتبر روایت کرده‌اند و براى برآمدن حاجات و کشف کربات و دفع ظالمان مجرّب است و مج...
به گزارش پایگاه خبری تحلیلی اندیشه معاصر ، و بدان که عمده‌ى اعمال نصف رجب دعاى امّ داود است که ابن بابویه و شیخ طوسى و سیّد بن طاووس رضى اللّه عنهم به سندهاى معتبر روایت کرده‌اند و براى برآمدن حاجات و کشف کربات و دفع ظالمان مجرّب است و مجمل روایاتش آن است که فاطمه مادر داود بن الحسن، پسرزادۀ حسن مجتبى علیه السّلام دایۀ حضرت امام جعفر صادق علیه السّلام بود و به شیر داوود آن حضرت را شیر داده بود و چون محمّد بن عبد اللّه ابن الحسن در مدینه خروج کرده و منصور دوانقى لشکر فرستاد و او را کشتند و ابراهیم برادر محمّد را نیز شهید کردند و عبد اللّه بن الحسن و جمعى از سادات حسینى را با غل و زنجیر از مدینه به عراق بردند و داود نیز در میان ایشان بود، امّ داود گفت: چون مدّتى از حبس فرزند من گذشت و از او خبرى به من نرسید، پیوسته دعا و تضرّع مى‌کردم و از صلحا و نیکان و برادران مؤمن استدعاى دعا مى‌نمودم و ایشان تقصیر نمى‌کردند و مطلقا اثر استجابت نمى‌یافتم و گاهى خبر به من مى‌رسید که داود را کشتند و گاه مى‌گفتند که او را با پسران عمّ او در زیر عمارت زنده گذاشتند و روزبه‌روز مصیبت من زیاده و اندوه من بیش‌تر مى‌شد تا آن که از غم او گداختم و پیر شدم و از ملاقات او ناامید گردیدم تا آن‌که شنیدم که حضرت صادق علیه السّلام را علتى عارض شده است، به عیادت آن حضرت رفتم، چون احوال گرفتم، و دعا کردم، چون خواستم که برگردم، حضرت فرمود که از داود چه خبر دارى؟ و من شیر داود را به آن حضرت داده بودم، چون نام داود را شنیدم، گریستم و گفتم: فداى تو شوم، داود کجاست! او در عراق محبوس است و من از ملاقات او قطع امید کرده‌ام و از شما التماس دعا مى‌کنم که او را دعا کنید؛ او برادر رضاعى شماست. حضرت فرمود: چرا غافلى از دعاى استفتاح و دعاى اجابت و نجاح، و آن دعایى است که درهاى آسمان براى او گشوده مى‌شود و ملائکه استقبال مى‌کنند خوانندۀ آن را و بشارت مى‌دهند او را به اجابت و آن دعایى است که از مجیب الدّعوات محجوب نمى‌گردد و خوانندۀ آن را ثوابى نیست به غیر از بهشت.
امّ داود گفت: اى فرزند طاهرین و راست‌گویان! چگونه است آن دعا؟ حضرت فرمود که اى مادر داود! ماه محترم، یعنى ماه رجب نزدیک شده است و آن ماهى است مبارک و محترم و حرمت آن عظیم است و دعاها در آن مستجاب است و چون آن ماه درآید سیزدهم و چهاردهم و پانزدهم آن را که ایّام البیض‌اند، روزه بدار؛ پس حضرت کیفیّت آن عمل را تعلیم او نمود و فرمود که: این دعا را حفظ کن و به همه کس تعلیم مکن که مى‌ترسم به دست کسى افتد که از براى امر باطلى و نامشروعى این دعا را بخواند، به درستى که این دعاى بسیار شریفى است و مشتمل است بر اسم اعظم خدا که هرکه بخواند البته حاجت او برآورده مى‌شود و اگر درهاى زمین و آسمان همه بسته شود، یا درها حایل باشند میان تو و حاجت تو، چون این دعا را بخوانى، البته حق تعالى آسان مى‌گرداند رسیدن تو را به مطلب تو و حاجت تو را برمى‌آورد و هرکه این دعا را بخواند، خدا مستجاب مى‌گرداند، خواه مرد باشد و خواه زن؛ و اگر جنّ و انس همه دشمن فرزند تو باشند، خداوند قادر کفایت شرّ دشمنان از او مى‌کند و زبان ایشان را مى‌بندد و ایشان را منقاد فرزند تو مى‌گرداند.
ام داود گفت که حضرت این دعا را براى من نوشت و به خانه برگشتم و چون ماه رجب داخل شد، آنچه حضرت فرموده بود به عمل آوردم و در شب شانزدهم، نماز شام و خفتن را ادا کردم و از روزه افطار نمودم و قدرى عبادت کردم و به خواب رفتم. در خواب دیدم جمیع ملائکه و پیغمبران و شهدا و عبّاد را که من بر ایشان صلوات فرستاده بودم و حضرت رسول صلّى اللّه علیه و آله مرا خطاب فرمود که اى مادر داود! بشارت باد تو را که این جماعت که مى‌بینى همه برادران و یاوران و شفیعان تواند و از براى تو طلب آمرزش مى‌کنند و بشارت مى‌دهند تو را به آن‌که حاجت تو برآورده است؛ پس بشارت مى‌دهند تو را به آمرزش خدا و خوشنودى خدا و خدا تو را جزاى خیر دهد؛ و شاد باش که حق تعالى فرزند تو را حفظ مى‌کند و به تو برمى‌گرداند، انشاء اللّه تعالى.
ام داود گفت: که من از خواب بیدار شدم و بعد از آن، به آن‌قدر زمان که سوار تندروى از عراق به مدینه آید، داود به نزد من آمد و گفت: اى مادر! من در عراق در زندان بسیار تنگى و سنگینى بند و زنجیر بودم و ناامید بودم از خلاص شدن. چون شب نصف رجب شد، در خواب دیدم که بلندى‌هاى زمین پست شد و تو را دیدم که بر روى حصیر نماز خود نشسته بودى و بر دور تو مردانى چند بودند که سرهاى ایشان در آسمان بود و پاهاى ایشان در زمین و تسبیح و تنزیه خدا مى‌کردند؛ پس یکى از ایشان که از همه خوش‌روتر و خوش‌بوتر و جامه‌هاى بسیار پاکیزه در برداشت و گمان کردم حضرت رسالت‌پناه صلّى اللّه علیه و آله، جدّ من است، خطاب کرد با من که بشارت باد تو را اى فرزند عجوزۀ صالحه که حق تعالى دعاى مادر تو را در حقّ تو مستجاب کرد. چون بیدار شدم، رسولان منصور دوانقى به در زندان رسیده به طلب من آمده بودند، در میان شب مرا به نزد او بردند، پس امر کرد که زنجیرها را از تن من برداشتند و ده هزار درهم، که زیاده از هزار تومان بوده، به حساب آن زمان به من عطا کرد و فرمود که مرا بر شتر راهوار سوار کنند و به نهایت سرعت به مدینه بیاوردند.
ام داود گفت که من داود را به خدمت حضرت صادق علیه السّلام بردم؛ حضرت فرمود که سبب خلاص تو آن بود که منصور حضرت امیر المؤمنین علیه السّلام را در خواب دید که فرمود که رها کن فرزند مرا و اگر نکنى تو را در این آتش مى‌اندازم. چون نظر کرد، دریاى آتشى در زیر پاى خود دید، پس، از دهشت بیدار شد و از کردۀ خود پشیمان گردید و تو را رها کرد.[۱]
امّ داود گفت که حضرت صادق علیه السّلام فرمود که در ماه مبارک رجب روز سیزدهم و چهاردهم و پانزدهم را روزه بدار و در روز پانزدهم، در وقت زوال غسل کن و به روایت دیگر، نزدیک به زوال غسل کن و چون زوال معلوم شود پاکیزه‌ترین جامه‌هاى خود را بپوش و به خانه‌ى خلوتى برو و سعى کن که کسى به نزد تو نیاید که تو را مشغول گرداند و با تو سخن بگوید و هشت رکعت نافله‌ى زوال را به عمل آور و رکوع و سجود آنها را خوب به عمل آور، پس نماز ظهر را با آداب و شرایط به عمل آور و بعد از نماز فریضه‌ى ظهر، دو رکعت نماز بکن به هرسوره که خواهى و بعد از آن صد مرتبه بگو
پس هشت رکعت نافله‌ى عصر را با آداب به جا مى‌آورى و در بعضى از روایات وارد شده است که در هررکعت از نافله‌ى عصر بعد از حمد سه مرتبه سوره‌ى قل هو اللّه احد و یکمرتبه سوره‌ى انا اعطیناک الکوثر بخوان پس نماز عصر را با خشوع و خضوع و آداب به جا آور.
و در روایتى وارد شده است که بر روى حصیر پاکیزه بنشین پس صد مرتبه سوره حمد و صد مرتبه سوره‌ى قل هو اللّه احد و ده مرتبه آیه الکرسى بخوان، پس هریک از این سوره‌ها را یک مرتبه بخوان: سوره‌ى انعام و بنى اسرائیل و کهف و لقمان و یس و و الصّآفات و حم سجده و حم عسق و حم دخان و انّا فتحنا و اذا وقعت و تبارک الذى بیده الملک و ن و القلم و اذا السّماء انشقّت تا آخر قرآن و اگر نتوانى این سوره‌ها را از روى مصحف درست بخوانى، به عوض همه، هزار مرتبه سوره‌ى قل هو اللّه احد بخوان و شیخ مفید (ره) گفته است که اگر ندانى یا نتوانى این سوره‌هاى مخصوص را بخوانى، صد مرتبه سوره‌ى حمد و ده مرتبه آیه الکرسى و هزار مرتبه سوره‌ى قل هو اللّه احد بخوان و این احوط است.
و در روایت دیگر وارد شده است که پیش از حمد صد مرتبه بگوید:
سبحان اللّه و الحمد للّه و لا إله الاّ اللّه و اللّه أکبر
منزه است خدا و ستایش خدا راست و نیست معبودى جز خدا و خدا بزرگ‌تر است.
و بعد از آیه الکرسى[۲] صد مرتبه بگوید:
أللّهمّ صلّ على محمّد و ال محمّد؛
بار خدایا درود فرست بر محمد و آل محمد.
اگر آیه الکرسى را نیز درست نتواند خواند، صد مرتبه سوره‌ى حمد و هزار مرتبه قل هو اللّه احد بخواند، پس دعا را بخواند و آیه الکرسى را بهتر آن است که تا هُمْ فِیها خالِدُونَ بخواند:
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ صَدَقَ اللَّهُ الْعَظِیمُ الَّذِی لَا إِلَهَ إِلَّا هُوَ الْحَیُّ الْقَیُّومُ
راست مى‌گوید خداى بزرگ که هیچ خدایى جز او نیست. او زندۀ پاینده
ذُو الْجَلَالِ وَ الْإِکْرَامِ الرَّحْمَنُ الرَّحِیمُ الْحَلِیمُ الْکَرِیمُ
و صاحب جلالت و بزرگوارى و بخشش و مهربانى و حلم و کرم است؛
الَّذِی لَیْسَ کَمِثْلِهِ شَیْءٌ وَ هُوَ السَّمِیعُ الْعَلِیمُ الْبَصِیرُ الْخَبِیرُ
آن خدایى که هیچکس مثل و مانندش نیست و او شنوا و دانا و بینا و آگاه است؛
(شَهِدَ اللَّهُ أَنَّهُ لَا إِلَهَ إِلَّا هُوَ وَ الْمَلَائِکَهُ وَ أُولُوا الْعِلْمِ قَائِماً بِالْقِسْطِ
ذاتش خود گواهى دهد که هیچ خدایى جز او نیست و فرشتگان و دانایان عالم همه گواهى مى‌دهند و او نگهبان عدل و داد است؛
لَا إِلَهَ إِلَّا هُوَ الْعَزِیزُ الْحَکِیمُ) [۳] إنَّ الدّین عِندَ اللّهِ الاِسلام وَ بَلَّغَتْ رُسُلُهُ الْکِرَامُ وَ أَنَا عَلَى ذَلِکَ مِنَ الشَّاهِدِینَ
و خدایى جز آن ذات باحکمت و عزت و اقتدار نیست و رسولان بزرگوارش تبلیغ امر او نمودند و من بر این امور چون شاهدان دیگر شاهد و گواه ستم.
اللَّهُمَّ لَکَ الْحَمْدُ وَ لَکَ الْمَجْدُ وَ لَکَ الْعِزُّ وَ لَکَ الْفَخْرُ وَ لَکَ الْقَهْرُ وَ لَکَ النِّعْمَهُ
اى خدا! ستایش و مجد و عزّت و فخر و قهر، همه مخصوص توست و نعمت
وَ لَکَ الْعَظَمَهُ وَ لَکَ الرَّحْمَهُ وَ لَکَ الْمَهَابَهُ وَ لَکَ السُّلْطَانُ
و بزرگوارى و مهربانى و هیبت و پادشاهى
وَ لَکَ الْبَهَاءُ وَ لَکَ الِامْتِنَانَ وَ لَکَ التَّسْبِیحِ وَ لَکَ التَّقْدِیسُ وَ لَکَ التَّهْلِیلُ وَ لَکَ التَّکْبِیرُ
و بهاء و بخشش و پاکى و پاکیزگى و یکتایى و کبریایى اختصاص به تو دارد؛
وَ لَکَ مَا یُرَى وَ لَکَ مَا لَا یُرَى وَ لَکَ مَا فَوْقَ السَّمَاوَاتِ الْعُلَى
و در ملک وجود آنچه به چشم دیده شود و آنچه دیده نشود
وَ لَکَ مَا تَحْتَ الثَّرَى وَ لَکَ الْأَرَضُونَ السُّفْلَى وَ لَکَ الْآخِرَهُ وَ الْأُولَى
و آنچه فوق آسمان‌هاى بلند و زمین‌هاى پست و هرچه زیر زمین است و دنیا و آخرت همه از توست
وَ لَکَ مَا تَرْضَى بِهِ مِنَ الثَّنَاءِ وَ الْحَمْدِ وَ الشُّکْرِ وَ النَّعْمَاءِ
و هرحمد و ثنا و شکر بر نعمایى که تو پسندى خاص توست.
أللّهمّ صلّ على صلّ على محمّد و آل محمّد و جَبْرَئِیلَ أَمِینِکَ عَلَى وَحْیِکَ وَ الْقَوِیِّ عَلَى أَمْرِکَ
اى خدا درود فرست بر محمّد و خاندان محمّد بر جبرئیل که امین وحى است و در اطاعت امرت نیرومند
وَ الْمُطَاعِ فِی سَمَاوَاتِکَ وَ مَحَالِّ کَرَامَاتِکَ الْمُتَحَمِّلَ لِکَلِمَاتِکَ النَّاصِرِ لِأَنْبِیَائِکَ الْمُدْمِّرِ لِأَعْدَائِکَ
و در سماوات و مقامات عالى از جانبت فرماندۀ مطاع است و نگهبان سخنان وحى و یارى‌کننده‌ى پیغمبران و هلاک‌کننده‌ى دشمنان توست.
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مِیکَائِیلَ مَلَکِ رَحْمَتِکَ وَ الْمَخْلُوقِ لِرَأْفَتِکَ وَ الْمُسْتَغْفِرِ الْمُعِینِ لِأَهْلِ طَاعَتِکَ
اى خدا! درود فرست بر میکائیل که فرشتۀ رحمت است و براى ظهور رأفتت خلق شده و آمرزش طلب و یارى‌رسان بر اهل طاعتت است.
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى إِسْرَافِیلَ حَامِلِ عَرْشِکَ وَ صَاحِبِ الصُّورِ الْمُنْتَظِرِ لِأَمْرِکَ وَ الْوَجِلِ الْمُشْفِقِ مِنْ خِیفَتِکَ
اى خدا! درود فرست بر اسرافیل که حامل عرش و صاحب صور و نداى تو و آماده‌ى فرمان و ترسان و هراسان از خوف توست.
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى عِزْرَائِیلَ قَابِضِ أَرْوَاحِ جَمِیعِ خَلْقِکَ اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى حَمَلَهِ الْعَرْشِ الطَّاهِرِینَ وَ عَلَى مَلَائِکَهِ
درود فرست بر عزرائیل قبض کننده‌ى تمام ارواح خلق تو خدایا! درود فرست بر حاملان عرشت که از پاکان‌اند و بر فرشتگان
الذِّکْرِ أَهْلِ التَّأْمِینِ عَلَى دُعَاءِ الْمُؤْمِنِینَ وَ عَلَى السَّفَرَهِ الْکِرَامِ الْبَرَرَهِ الطَّیِّبِینَ وَ عَلَى مَلَائِکَتِکَ الْکِرَامِ الْکَاتِبِینَ
ذکر اهل امین گوینده بر دعاى مؤمنان و هم بر سفیران بزرگوار نیکوکار پاکیزه‌ات و هم بر فرشتگان با کرامت نویسنده‌ى اعمال
وَ عَلَى مَلَائِکَهِ الْجِنَانِ وَ خَزَنَهِ النِّیرَانِ وَ مَلَکِ الْمَوْتِ وَ الْأَعْوَانِ یَا ذَا الْجَلَالِ وَ الْإِکْرَامِ.
و هم بر فرشتگان خازن بهشت و دوزخت و بر ملک الموت و اعوانش، اى خداى صاحب جلال و بزرگوارى!
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى أَبِینَا آدَمَ بَدِیعِ فِطْرَتِکَ الَّذِی کَرَّمْتَهُ بِسُجُودِ مَلَائِکَتِکَ وَ أَبَحْتَهُ جَنَّتَکَ
خدایا! درود فرست بر پدر ما آدم ابو البشر خلق بدیع بى‌نظیرت که او را شرافت بخشیدى و مسجود فرشتگانش ساختى و بهشت را بر او مباح فرمودى
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى أُمِّنَا حَوَّاءَ الْمُطَهَّرَهِ مِنَ الرِّجْسِ الْمُصَفَّاهِ مِنَ الدَّنَسِ الْمُفَضَّلَهِ مِنْ الْإِنْسِ الْمُتَرَدِّدَهِ بَیْنَ مَحَالِّ الْقُدْسِ
و هم درود فرست بر حوا، مادر ما پاک و پاکیزه از پلیدى و آلودگى که از نوع آدمیانش فضیلت دادى و در میان (بهشت) مقامات قدس اجازۀ رفت‌وآمدش دادى.
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى هَابِیلَ وَ شَیْثٍ وَ إِدْرِیسَ وَ نُوحٍ وَ هُودٍ وَ صَالِحٍ
خدایا! درود فرست بر هابیل و شیث و ادریس و نوح و هود و صالح
وَ إِبْرَاهِیمَ وَ إِسْمَاعِیلَ وَ إِسْحَاقَ وَ یَعْقُوبَ وَ یُوسُفَ وَ الْأَسْبَاطِ وَ لُوطٍ وَ شُعَیْبٍ
و ابراهیم و اسمعیل و اسحق و یعقوب و یوسف و اسباط یعقوب و لوط و شعیب
وَ أَیُّوبَ وَ مُوسَى وَ هَارُونَ وَ یُوشَعَ وَ مِیشَا وَ الْخَضِرِ وَ ذِی الْقَرْنَیْنِ
و ایوب و موسى و هرون و یوشع و میشا و خضر و ذى القرنین
وَ یُونُسَ وَ إِلْیَاسَ وَ الْیَسَعِ وَ ذِی الْکِفْلِ وَ طَالُوتَ وَ دَاوُدَ وَ سُلَیْمَانَ وَ زَکَرِیَّا وَ شَعْیَا وَ یَحْیَى
و یونس و الیاس و یسع و ذى الکفل و طالوت و داود و سلیمان و زکریا و شعیا و یحیى
وَ تُورَخَ وَ مَتَّى وَ أَرْمِیَا وَ حَیْقُوقَ و دَانِیَالَ وَ عُزَیْرَ وَ عِیسَى
و تورخ و متى و ارمیا و حیقوق و دانیال و عزیز و عیسى
وَ شَمْعُونَ وَ جِرْجِیسَ وَ الْحَوَارِیِّینَ وَ الْأَتْبَاعِ وَ خَالِدٍ وَ حَنْظَلَهَ وَ لُقْمَانَ.
و شمعون و جرجیس و حواریین و تابعان آنها و خالد و حنظله و لقمان.
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ ارْحَمْ مُحَمَّداً وَ آلَ مُحَمَّدٍ وَ بَارِکْ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ
خدایا! درود فرست بر محمد و آل محمد و رحمت فرست بر محمد و آل محمد و برکت ده بر محمد و آل محمد
کَمَا صَلَّیْتَ وَ رَحِمْتَ وَ بَارَکْتَ عَلَى إِبْرَاهِیمَ وَ آلِ إِبْرَاهِیمَ إِنَّکَ حَمِیدٌ مَجِیدٌ
چنان‌که درود و رحمت و برکت بر ابراهیم و آلش فرستادى، که تویى سزاوار حمد و ثنا و مجد و بزرگوارى.
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى الْأَوْصِیَاءِ وَ السُّعَدَاءِ وَ الشُّهَدَاءِ وَ أَئِمَّهِ الْهُدَى
خدایا! درود فرست بر اوصیاى پیغمبرانت و سعیدان و شهیدان و پیشوایان هدایت خلق
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى الْأَبْدَالِ وَ الْأَوْتَادِ وَ السُّیَّاحِ وَ الْعُبَّادِ وَ الْمُخْلَصِینَ وَ الزُّهَّادِ وَ أَهْلِ الْجَدِّ وَ الِاجْتِهَادِ
خدایا درود فرست بر ابدال و اوتاد و سیاحان و اهل عبادت و بندگان بااخلاص و زهاد و اهل کوشش و جهد،
وَ اخْصُصْ مُحَمَّداً وَ أَهْلَ بَیْتِهِ بِأَفْضَلِ صَلَوَاتِکَ وَ أَجْزَلِ کَرَامَاتِکَ وَ بَلِّغْ رُوحَهُ وَ جَسَدَهُ مِنِّی تَحِیَّهً وَ سَلَاماً
و محمد و آلش را به بهترین درود و بزرگ‌ترین مقام کرامتت مخصوص گردان و به روح و جسد شریفش از من تحیت و سلام رسان
وَ زِدْهُ فَضْلًا وَ شَرَفاً وَ کَرَماً حَتَّى تُبَلِّغَهُ أَعْلَى دَرَجَاتِ أَهْلِ الشَّرَفِ مِنَ النَّبِیِّینَ وَ الْمُرْسَلِینَ وَ الْأَفَاضِل الْمُقَرَّبِینَ
و بر فضیلت و شرافت و بزرگوارى‌اش بیفزا تا آن‌که او را به عالى‌ترین درجات اهل شرافت از انبیا و رسل و بهترین مقربان درگاهت برسانى.
اللَّهُمَّ وَ صَلِّ عَلَى مَنْ سَمَّیْتُ وَ مَنْ لَمْ أُسَمِّ مِنْ مَلَائِکَتِکَ وَ أَنْبِیَائِکَ وَ رُسُلِکَ وَ أَهْلِ طَاعَتِکَ
خدایا! درود فرست بر آنان‌که نام بردم و یا نام نبردم از فرشتگان و انبیا و رسل و اهل طاعتت
وَ أَوْصِلْ صَلَوَاتِی إِلَیْهِمْ وَ إِلَى أَرْوَاحِهِمْ وَ اجْعَلْهُمْ إِخْوَانِی فِیکَ وَ أَعْوَانِی عَلَى دُعَائِکَ.
و درود مرا به آنها و به ارواح پاک آنها برسان و آنها را برادران من در راهت و یاوران من در دعاى به درگاهت قرار ده.
اللَّهُمَّ إِنِّی أَسْتَشْفِعُ بِکَ إِلَیْکَ وَ بِکَرَمِکَ إِلَى کَرَمِکَ
اى خدا! من تو را به سوى تو شفیع مى‌گردانم و به کرمت به سوى کرمت
وَ بِجُودِکَ إِلَى جُودِکَ وَ بِرَحْمَتِکَ إِلَى رَحْمَتِکَ وَ بِأَهْلِ طَاعَتِکَ إِلَیْکَ
و به جودت به سوى جودت و به رحمتت به سوى رحمتت و به اهل طاعتت به سوى تو متوسل مى‌شوم
وَ أَسْأَلُکَ اللَّهُمَّ بِکُلِّ مَا سَأَلَکَ بِهِ أَحَدٌ مِنْهُمْ مِنْ مَسْأَلَهٍ شَرِیفَهٍ غَیْرِ مَرْدُودَهٍ
و از تو درخواست مى‌کنم آنچه از خواهش‌هاى بلندمرتبه‌ى مقبول تو که این بندگانى که نام بردم از تو درخواست کنند
وَ بِمَا دَعَوْکَ بِهِ مِنْ دَعْوَهٍ مُجَابَهٍ غَیْرِ مُخَیَّبَهٍ
و هردعاى مستجاب آنها که نومیدى در آن نیست.
یَا اللَّهُ یَا رَحْمَانُ یَا رَحِیمُ یَا حَلِیمُ یَا کَرِیمُ یَا عَظِیمُ یَا جَلِیلُ یَا مُنِیلُ یَا جَمِیلُ
اى خداى بخشنده، اى مهربان، اى بردبار، اى کریم، اى بزرگ، اى بزرگوار، اى عطابخش، اى نیکو،
یَا کَفِیلُ یَا وَکِیلُ یَا مُقِیلُ یَا مُجِیرُ یَا خَبِیرُ یَا مُنِیرُ یَا مُبِیرُ یَا مَنِیعُ یَا مُدِیلُ یَا مُحِیلُ
اى کفیل خلق، اى وکیل، اى گذشت‌کننده، اى پناه‌دهنده، اى آگاه، اى روشن‌کننده، اى هلاک‌کننده، اى بامناعت، اى دولت‌بخش، اى باتدبیر،
یَا کَبِیرُ یَا قَدِیرُ یَا بَصِیرُ یَا شَکُورُ یَا بَرُّ یَا طُهْرُ یَا طَاهِرُ یَا قَاهِرُ یَا ظَاهِرُ یَا بَاطِنُ
اى بزرگ، اى توانا، اى بینا، اى پاداش‌دهنده‌ى شاکران، اى نیکو، اى پاک، اى پاکیزه، اى قادر غالب، اى پیدا، اى پنهان،
یَا سَاتِرُ یَا مُحِیطُ یَا مُقْتَدِرُ یَا حَفِیظُ یَا مُتَجَبِّرُ یَا قَرِیبُ یَا وَدُودُ یَا حَمِیدُ یَا مَجِیدُ یَا مُبْدِئُ
اى ساتر گناهان، اى محیط به خلق، اى بااقتدار، اى نگهبان، اى جبران‌کننده، اى نزدیک، اى مهربان، اى ستوده صفات، اى بامجد و عزت، اى آفریننده،
یَا مُعِیدُ یَا شَهِیدُ یَا مُحْسِنُ یَا مُجْمِلُ یَا مُنْعِمُ یَا مُفْضِلُ یَا قَابِضُ یَا بَاسِطُ یَا هَادِی یَا مُرْسِلُ
اى برگرداننده، اى گواه، اى احسان‌کننده، اى نیکویى‌کننده، اى نعمت‌بخش، اى افزونى‌بخش، اى بازگیرنده، اى گستراننده، اى رهنما، اى فرستنده،
یَا مُرْشِدُ یَا مُسَدِّدُ یَا مُعْطِی یَا مَانِعُ یَا دَافِعُ یَا رَافِعُ یَا بَاقِی یَا وَاقِی یَا خَلَّاقُ
اى هدایت‌کننده، اى قوت‌بخشنده، اى عطابخش، اى منع‌کننده، اى دفع‌کننده، اى رفعت‌بخش، اى باقى ابدى، اى نگه‌دار، اى آفریننده،
یَا وَهَّابُ یَا تَوَّابُ یَا فَتَّاحُ یَا نَفَّاحُ یَا مُرْتَاحُ یَا مَنْ بِیَدِهِ کُلُّ مِفْتَاحٍ یَا نَفَّاعُ یَا رَءُوفُ یَا عَطُوفُ
اى روزى‌دهنده، اى بخشنده‌ى بى‌عوض، اى توبه‌پذیر، اى گشاینده، اى بخشنده، اى سوددهنده، اى کسى که هرکلید به دست توست، اى منفعت‌بخش، اى مهربان، اى با عطوفت،
یَا کَافِی یَا شَافِی یَا مُعَافِی یَا مُکَافِی یَا وَفِیُّ یَا مُهَیْمِنُ یَا عَزِیزُ یَا جَبَّارُ یَا مُتَکَبِّرُ یَا سَلَامُ
اى کفایت‌کننده، اى شفابخشنده، اى صحت‌بخش، اى پاداش‌دهنده، اى وفادار، اى نگهبان، اى باعزّت اى جبران‌کننده، اى باتکبر و جلال، اى سلام،
یَا مُؤْمِنُ یَا أَحَدُ یَا صَمَدُ یَا نُورُ یَا مُدَبِّرُ یَا فَرْدُ یَا وَتْرُ یَا قُدُّوسُ یَا نَاصِرُ یَا مُؤْنِسُ
اى ایمنى‌بخش، اى یکتا، اى بى‌نیاز، اى نور، اى تدبیرکننده، اى متفرد، اى یگانه، اى منزه، اى یارى‌کننده، اى مونس،
یَا بَاعِثُ یَا وَارِثُ یَا عَالِمُ یَا حَاکِمُ یَا بَادِی یَا مُتَعَالِی یَا مُصَوِّرُ یَا مُسَلِّمُ یَا مُتَحَبِّبُ
اى برانگیزنده‌ى مردگان، اى وارث بندگان، اى دانا، اى حکم‌فرما، اى پدیدآور، اى راهبر، اى بلندمقام، اى صورت‌نگار، اى سلامت‌بخش، اى دوست،
یَا قَائِمُ یَا دَائِمُ یَا عَلِیمُ یَا حَکِیمُ یَا جَوَادُ یَا بَارِئُ یَا بَارُّ یَا سَارُّ
اى قائم به ذات، اى ابدى الذات، اى باعلم، اى باحکمت، اى باجود و بخشش، اى آفریننده، اى نیکوکار، اى ناپیدا،
یَا عَدْلُ یَا فَاصِلُ یَا دَیَّانُ یَا حَنَّانُ یَا مَنَّانُ یَا سَمِیعُ یَا بَدِیعُ یَا خَفِیرُ یَا مُعِینُ
اى دادگر، اى جداکننده، اى کیفردهنده، اى مشفق و مهربان، اى اهل احسان، اى شنوا، اى پدیدآور، اى پناه‌بخش، اى یاور،
یَا نَاشِرُ یَا غَافِرُ یَا قَدِیمُ یَا مُسَهِّلُ یَا مُیَسِّرُ یَا مُمِیتُ یَا مُحْیِی یَا نَافِعُ یَا رَازِقُ
اى نشردهنده، اى آمرزنده، اى قدیم الذات، اى سهل و آسان‌گیر، اى میراننده، اى زنده‌کننده، اى سودبخشنده، اى روزى‌دهنده،
یَا مُقْتَدِرُ یَا مُسَبِّبُ یَا مُغِیثُ یَا مُغْنِی یَا مُقْنِی یَا خَالِقُ یَا رَاصِدُ
اى بااقتدار، اى سبب‌ساز، اى فریادرس، اى بى‌نیازى‌بخش، اى سرمایه‌بخش، اى آفریدگار، اى مراقب،
یَا وَاحِدُ یَا حَاضِرُ یَا جَابِرُ یَا حَافِظُ یَا شَدِیدُ یَا غِیَاثُ یَا عَائِذُ یَا قَابِضُ
اى یگانه، اى حاضر، اى جبران‌کننده، اى حفظکننده، اى محکم‌کار، اى فریادرس، اى فایده‌رسان، اى قبض‌کننده،
یَا مُنِیب یَا مُبِینُ یَا طَاهِرُ یَا مُجِیبُ یَا مُتَفَضِّلُ یَا مُسْتَجِیبُ یَا عَادِلُ یَا بَصِیرُ
اى بازگشت‌کننده، اى روشنگر، اى پاک [آشکار]، اى اجابت‌کننده، اى تفضل‌کننده، اى پاسخ‌دهنده، اى دادگر، اى بینا،
یَا مُؤَمَّلُ یَا مُسْدِی یَا أَبوابُ یَا وَافِی یَا رَاصِدُ یَا مَلِکُ یَا رَبُّ یَا مُذِلُّ یَا رَازِقُ یَا وَلِیُّ
اى برآورنده‌ى آرزو، اى یارى‌گر [تهدیدکننده]، اى بسیار بازگشت‌کننده، اى باوفا، اى راهنما، اى فرمانروا، اى پروردگار، اى سرافراز کننده، اى خوارکننده، اى باشکوه، اى روزى‌رسان، اى سرپرست،
یَا فَاضِلُ یَا سُبْحَانُ یَا مَنْ عَلَا فَاسْتَعْلَى فَکَانَ بِالْمَنْظَرِ الْأَعْلَى یَا مَنْ قَرُبَ فَدَنَا وَ بَعُدَ فَنَأَى وَ عَلِمَ السِّرَّ وَ أَخْفَى
اى برتر، اى پاک و منزه. اى که بلندمقامى، و از هرمقام بلند که تصور شود برترى و به بالاترین منظرى! اى کسى که نزدیک و بسیار نزدیکى و دورى و بسیار دورى و داناى اسرار و پنهان‌ترین اسرارى!
یَا مَنْ إِلَیْهِ التَّدْبِیرُ وَ لَهُ الْمَقَادِیرُ یَا مَنِ الْعَسِیرُ عَلَیْهِ سَهْلٌ یَسِیرٌ وَ یَا مَنْ هُوَ عَلَى مَا یَشَاءُ قَدِیرٌ
اى کسى که تدبیر و تقدیر امور عالم با اوست و اى کسى که هرمشکل نزدش آسان است! اى کسى که بر هرچیز تواناست!
یَا مُرْسِلَ الرِّیَاحِ یَا فَالِقَ الْإِصْبَاحِ یَا بَاعِثَ الْأَرْوَاحِ یَا ذَا الْجُودِ وَ السَّمَاحِ
اى فرستندۀ بادها و پدیدآورنده‌ى صبح‌ها و برانگیزنده‌ى روح‌ها! اى صاحب جود و بخشش!
یَا رَادَّ مَا قَدْ فَاتَ یَا نَاشِرَ الْأَمْوَاتِ یَا جَامِعَ الشَّتَاتِ یَا رَازِقَ مَنْ یَشَاءُ بِغَیْرِ حِسَابٍ
اى برگرداننده‌ى گذشته‌ها، اى زنده‌کننده مرده‌ها، اى گردآورنده‌ى پراکنده‌ها، اى روزى‌بخش به هرکه خواهى بى‌حساب
و یَا فَاعِلَ مَا یَشَاءُ کَیْفَ یَشَاءُ یَا ذَا الْجَلَالِ وَ الْإِکْرَامِ یَا حَیُّ یَا قَیُّومُ
و اى کسى که هرچه بخواهى و هرگونه بخواهى توانى کرد! اى صاحب جلال و بزرگوارى اى زنده‌ى پاینده‌ى ابدى
یَا حَیُّ حِینَ لَا حَیَّ یَا مُحْیِی الْمَوْتَى یَا حَیُّ لَا إِلَهَ إِلَّا أَنْتَ بَدِیعُ السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضِ
اى زنده هنگامى که هیچکس زنده نیست! اى زنده‌اى که مردگان را زنده مى‌کند! اى زنده‌اى که خدایى جز تو نیست! اى پدیدآورنده‌ى زمین و آسمان‌ها!
یَا إِلَهِی وَ سَیِّدِی صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ ارْحَمْ مُحَمَّداً وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ بَارِکْ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ
اى خدا و آقاى من! درود فرست بر محمد و آل محمد و رحمت فرست بر محمد و آلش و برکت ده بر محمد و آلش،
کَمَا صَلَّیْتَ وَ بَارَکْتَ وَ تَرَحَّمْتَ عَلَى إِبْرَاهِیمَ وَ آلِ إِبْرَاهِیمَ إِنَّکَ حَمِیدٌ مَجِیدٌ
چنان‌که درود و برکت و رحمت فرستادى بر ابراهیم و آلش که همانا تو ستوده صفات و بزرگوارى.
وَ ارْحَمْ ذُلِّی وَ فَاقَتِی وَ فَقْرِی وَ انْفِرَادِی وَ وَحْدَتِی وَ خُضُوعِی بَیْنَ یَدَیْکَ وَ اعْتِمَادِی عَلَیْکَ وَ تَضَرُّعِی إِلَیْکَ.
خدایا! و به خوارى من و بر فقر و فاقه و تنهایى و بى‌کسى‌ام ترحم کن و به فروتنى‌ام در پیشگاه تو و اعتمادم به تو و تضرع و زارى‌ام به درگاه تو کرم فرما.
أَدْعُوکَ دُعَاءَ الْخَاضِعِ الذَّلِیلِ الْخَاشِعِ الْخَائِفِ الْمُشْفِقِ الْبَائِسِ الْمَهِینِ الْحَقِیرِ الْجَائِعِ الْفَقِیرِ الْعَائِذِ الْمُسْتَجِیرِ
خدایا! تو را مى‌خوانم به دعاى با حال شخص خاضع خاشع و ذلیل و ترسان و هراسان و پریشان و خوار و بى‌مقدار و گرسنه و فقیر و در حالتى که به تو پناه آورده
الْمُقِرِّ بِذَنْبِهِ الْمُسْتَغْفِرِ مِنْهُ الْمُسْتَکِینِ لِرَبِّهِ دُعَاءَ مَنْ أَسْلَمَتْهُ ثِقَتُهُ
و معترف است به گناه خود و از تو آمرزش مى‌طلبد و به درگاه خداى خود زارى مى‌کند و تو را مى‌خواند، به دعاى کسى که یاران معتمدش او را تسلیم بلا کرده
وَ رَفَضَتْهُ أَحِبَّتُهُ وَ عَظُمَتْ فَجِیعَتُهُ دُعَاءَ حَرِقٍ حَزِینٍ ضَعِیفٍ مَهِینٍ بِائِسٍ مِسْکِینٍ بِکَ مُسْتَجِیرٍ
و دوستانش او را ترک گفته باشند و مصیبتش سخت باشد دعاى کسى که در آتش حزن و اندوه مى‌سوزد ناتوان و خوار و پریشان‌حال و بینواست و به تو پناه آورده؛
اللَّهُمَّ وَ أَسْأَلُکَ بِأَنَّکَ مَلِیکٌ وَ أَنَّکَ مَا تَشَاءُ مِنْ أَمْرٍ یَکُونُ وَ أَنَّکَ عَلَى مَا تَشَاءُ قَدِیرٌ
خدایا و از تو درخواست مى‌کنم که تو پادشاه ملک وجودى و هر چه بخواهى به امرت موجود مى‌شود و بر هرچیز توانا هستى.
وَ أَسْأَلُکَ بِحُرْمَهِ هَذَا الشَّهْرِ الْحَرَامِ وَ الْبَیْتِ الْحَرَامِ وَ الْبَلَدِ الْحَرَامِ وَ الرُّکْنِ وَ الْمَقَامِ
و از تو درخواست مى‌کنم به حرمت این ماه (رجب) و به شهر محرم (مکه) و بیت الحرام و رکن و مقام
وَ الْمَشَاعِرِ الْعِظَامِ وَ بِحَقِّ نَبِیِّکَ مُحَمَّدٍ عَلَیْهِ وَ آلِهِ السَّلَامُ
و شعارها و عبادت‌هاى بزرگ و به حقّ پیغمبر اکرمت محمد صلّى اللّه علیه و آله که بر او و آلش سلام باد؛
یَا مَنْ وَهَبَ لآِدَمَ شَیْثاً وَ لِإِبْرَاهِیمَ إِسْمَاعِیلَ وَ إِسْحَاقَ وَ یَا مَنْ رَدَّ یُوسُفَ عَلَى یَعْقُوبَ
اى خدایى که به آدم ابو البشر شیث را عطا کردى و به ابراهیم اسمعیل و اسحق را! اى خدایى که یوسف را به یعقوب برگردانیدى
وَ یَا مَنْ کَشَفَ بَعْدَ الْبَلَاءِ ضُرَّ أَیُّوبَ یَا رَادَّ مُوسَى عَلَى أُمِّهِ وَ زَائِدَ الْخَضِرِ فِی عِلْمِهِ
و اى آن‌که رنج و درد ایوب را پس از ابتلا برطرف ساختى! اى آن‌که موسى را به مادرش برگردانیدى و علم و دانش خضر را افزودى!
وَ یَا مَنْ وَهَبَ لِدَاوُدَ سُلَیْمَانَ وَ لِزَکَرِیَّا یَحْیَى وَ لِمَرْیَمَ عِیسَى
اى آن‌که به داود سلیمان را عطا کردى و به زکریا یحیى را و به مریم عیسى را بخشیدى
یَا حَافِظَ بِنْتِ شُعَیْبٍ وَ یَا کَافِلَ وَلَدِ أُمِّ مُوسَى
اى نگه‌دار دختر شعیب (زن موسى) و اى کفالت‌کننده‌ى فرزند مادر موسى!
أَسْأَلُکَ أَنْ تُصَلِّیَ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ أَنْ تَغْفِرَ لِی ذُنُوبِی کُلَّهَا وَ تُجِیرَنِی مِنْ عَذَابِکَ
از تو درخواست مى‌کنم که درود بر محمد و آلش فرستى و گناهان مرا تمام بیامرزى و مرا از عذابت در پناه گیرى
وَ تُوجِبَ لِی رِضْوَانَکَ وَ أَمَانَکَ وَ إِحْسَانَکَ وَ غُفْرَانَکَ وَ جِنَانَکَ
و مقام رضاى خود را و امان و احسان و غفران و بهشت و رضوانت را به من عطا فرمایى
وَ أَسْأَلُکَ أَنْ تَفُکَّ عَنِّی کُلَّ حَلْقَهِ بَیْنِی وَ بَیْنَ مَنْ یُؤْذِینِی وَ تَفْتَحَ لِی کُلَّ بَابٍ
و باز درخواست مى‌کنم از تو که هرحلقۀ تنگ عداوتى میان من و آزارکنندگان من است باز کنى و هردر خیر به رویم بگشایى
وَ تُلِینَ لِی کُلَّ صَعْبٍ وَ تُسَهِّلَ لِی کُلَّ عَسِیرٍ وَ تُخْرِسَ عَنِّی کُلَّ نَاطِقٍ بِشَرٍّ وَ تَکُفَّ عَنِّی کُلَّ بَاغٍ
و هرکار مشکل را بر من سهل کنى و هرسخت را آسان سازى و هرکه را بر من زبان بد گشاید، زبانش ببندى
وَ تَکْبِتَ لِی کُلَّ عَدُوٍّ لِی وَ حَاسِدٍ وَ تَمْنَعَ مِنِّی کُلَّ ظَالِمٍ وَ تَکْفِیَنِی کُلَّ عَائِقٍ یَحُولُ بَیْنِی وَ بَیْنَ (ولدى)
و شر هر ستمگر را از من دفع کنى و هردشمن و حسودم را به رو درافکنى و هرظالم را از من منع فرمایى و هرچه مانع میان من و فرزند من (حاجت‌هاى من) است
وَ یُحَاوِلُ أَنْ یُفَرِّقَ بَیْنِی وَ بَیْنَ طَاعَتِکَ وَ یُثَبِّطَنِی عَنْ عِبَادَتِکَ
و خواهد که میان من و طاعتت جدایى افکند و مرا از عبادتت بازدارد، او را از من کفایت کنى.
یَا مَنْ أَلْجَمَ الْجِنَّ الْمُتَمَرِّدِینَ وَ قَهَرَ عُتَاهَ الشَّیَاطِینِ وَ أَذَلَّ رِقَابَ الْمُتَجَبِّرِینَ
اى آن‌که دیو سرکش را لجام کرده‌اى و گردن‌کشان شیاطین را مقهور ساخته و متکبران و جباران عالم را ذلیل نموده‌اى
وَ رَدَّ کَیْدَ الْمُتَسَلِّطِینَ عَنِ الْمُسْتَضْعَفِینَ أَسْأَلُکَ بِقُدْرَتِکَ عَلَى مَا تَشَاءُ
و مکر و فریب مقتدران را از ضعیفان برگردانیده‌اى! از تو درخواست مى‌کنم به حقّ قدرتت که به هرچه خواهى شامل است
وَ تَسْهِیلِکِ لِمَا تَشَاءُ کَیْفَ تَشَاءُ أَنْ تَجْعَلَ قَضَاءَ حَاجَتِی فِیمَا تَشَاءُ.
و به آسان بودن نزدت هر چه را بخواهى و هرگونه بخواهى، که حاجت‌هاى مرا هرچه را مى‌خواهى روا گردانى.
(پس سجده کن بر زمین و پهلوهاى روى خود را بر خاک بگذار و بگو) :
اللَّهُمَّ لَکَ سَجَدْتُ وَ بِکَ آمَنْتُ، فَارْحَمْ ذُلِّی وَ فَاقَتِی وَ اجْتِهَادِی وَ تَضَرُّعِی وَ مَسْکَنَتِی وَ فَقْرِی إِلَیْکَ، یَا رَب.[۴]
خدایا! براى تو سجده مى‌کنم و به تو ایمان دارم، تو به خوارى و پریشانى‌ام ترحم کن که جهد و کوشش و زارى و مسکنت و فقرم به درگاه توست، اى پروردگار من!
پس حضرت فرمود که سعى کن که آب از دیده‌ات بیرون آید اگرچه به قدر پر مگسى بوده باشد که آن علامت اجابت و دعاست.
و در روایت دیگر وارد شده است که در سجده این دعا بخواند:
اللَّهُمَّ لَکَ سَجَدْتُ وَ بِکَ آمَنْتُ، فَارْحَمْ ذُلِّی وَ خُضُوعِی بَیْنَ یَدَیْکَ وَ فَقْرِی وَ فَاقَتِی إِلَیْکَ وَ ارْحَمِ انْفِرَادِی
خدایا! براى تو سجده مى‌کنم و به تو ایمان دارم؛ تو به خوارى و فروتنى من پیش روى خود و به فقر و بیچارگى‌ام به سوى خود ترحم کن و به تنهایى
وَ خُشُوعِی وَ اجْتِهَادِی بَیْنَ یَدَیْکَ وَ تَوَکُّلِی عَلَیْکَ، اللَّهُمَّ بِکَ أَسْتَفْتِحُ وَ بِکَ أَسْتَنْجِحُ وَ بِمُحَمَّدٍ عَبْدِکَ وَ رَسُولِکَ وَ آلِهِ أَتَوَجَّهُ إِلَیْکَ.
و به فروتنى و به کوششم پیش روى خود و توکلم بر تو رحم کن؛ بار خدایا! به تو طلب پیروزى مى‌کنم و از تو حاجت طلبم، و به حق محمد، بنده و فرستاده‌ى تو و آل او به سوى تو رو مى‌آورم.
اللَّهُمَّ سَهِّلْ لِی کُلَّ حُزُونَهٍ وَ ذَلِّلْ لِی کُلَّ صُعُوبَهٍ وَ أَعْطِنِی مِنَ الْخَیْرِ أَکْثَرَ مِمَّا أَرْجُو وَ عَافِنِی مِنَ الشَّرِّ وَ اصْرِفْ عَنِّی السُّوءَ[۵]
بار خدایا! براى من همه‌ى دشوارى‌ها را آسان گردان و هرمشکلى را خوار فرما و از خیر، بیش از آنچه امیدوارم به من عطا فرما و از هربدى مرا نگه‌دار و بدى‌ها را از من دور فرما.
و به روایت دیگر صد مرتبه در سجده بگو:
یَا قَاضِیَ حَوَائِجِ الطَّالِبِینَ اقْضِ حَاجَتِی بِلُطْفِکَ یَا خَفِیَّ الْأَلْطَاف؛
اى برآورنده‌ى حاجت‌هاى طلب‌کنندگان و اى مخفى‌کننده‌ى لطف‌ها! حاجت مرا به لطف و مهربانى خود برآورده ساز.
و در روایت معتبر وارد شده است که مادر داود به حضرت عرض نمود که اى سیّد و آقاى من! آیا این دعا را در غیر ماه رجب مى‌توان خواند؟ حضرت فرمود که بلى در روز عرفه مى‌توان خواند و اگر موافق افتد که در روز جمعه باشد، صاحبش فارغ نمى‌شود، مگر آن‌که خدا او را مى‌آمرزد و در هرماهى که باشد، اگر ایّام البیض آن ماه را روزه بدارد و در روز پانزدهم این دعا را بخواند به نحوى که ذکر کردم، حاجتش برآورده مى‌شود.[۶]
و در روایت دیگر وارد شده است که حضرت فرمود که در روز عرفه و هرروز که این دعا را بخواند حاجت او برآورده مى‌شود.
مؤلف گوید که از این احادیث ظاهر مى‌شود که در هرماه که ایّام البیض آن را یعنى سیزدهم و چهاردهم و پانزدهم را روزه بدارد و در روز پانزدهم این عمل را به جا آورد، به مطلوب خود فایز مى‌گردد و دور نیست که اگر در روز عرفه و جمعه و سایر ایّام متبرّکه نیز این عمل را به جا آورد، بدون روزه، خوب باشد و اگر در غیر اشهر حرم که ذى قعده و ذى الحجّه و ماه محرّم و ماه رجب است، این دعا را بخواند، به جاى بحرمه هذا الشهر الحرام، بگوید بحرمه الشهر الحرام و هذا را بیندازد (یعنی نگوید) بهتر باشد.
[۱] ) بحار الانوار، ج ۹۷، ص ۴۷، ح ۳۰، فضائل الاشهر الثلاثه، ص ۳۲، ح ۱۴
[۲] ) خوانده مى‌شود آیه الکرسى تا وَ هُمْ فِیها خالِدُونَ» .
[۳] ) سوره آل عمران، آیه ۱۸.
[۴] ) اقبال الاعمال ص ۶۶۰؛ مفاتیح الجنان، ص ۱۴۴.
[۵] ) اقبال الاعمال، ج ۳ ، ص ۲۴۹.
[۶] ) اقبال الاعمال ص ۴۲۱.
پایان*/
اندیشه معاصر را در روبیکا دنبال کنید.
