به گزارش پایگاه خبری تحلیلی اندیشه معاصر، انیمیشن “ببعی قهرمان” در ادامه انیمیشن ببعی شبکه پویا است. حسین صفارزادگان و میثم حسینی ببعی قهرمان را به صورت سه بعدی برای جشنواره فجر آماده کرده‌اند. ببعی قهرمان در کنار ساعت جادویی و رویا شهر در چهل و دومین جشنواره فجر حضور دارد.

“ببعی قهرمان” با تغییراتش در دوبله و شمایل کاراکترهای ببعی و ببعو و مادر و پدر ببعی همراه است. تغییرایی که خیلی دلچسب و رضایت بخش نیستند. مخاطب این اثر که قرار است کودک باشد، با ببعی و ببعوی همیشگی شبکه پویا اخت گرفته و احتمالا دیدن همان شخصیت‌ها خوشحالش می‌کند ولی با فضایی کاملا متفاوت رو به رو می‌شود.

ببعی قهرمان، یک ببعی کنجکاو و جستجوگر است که همیشه یک رویا و آرزو را در سر خود می‌پروراند. او دوست دارد روزی پرواز کند. خانواده ببعی در دهکده کدوتنبل زندگی می‌کنند و همه ساکنان این دهکده غیر پرنده هستند یعنی نمی‌توانند پرواز کنند. اما ببعی این آرزو را به صورت ژنتیکی از پدرش به ارث برده است با این تفاوت که پدرش از رویایش دست کشیده و ناامید شده ولی ببعی هرگز ناامید و خسته نمی‌شود. او دوستانی دارد که در راه به تحقق رسیدن آرزوی پرواز به ببعی کمک می‌کنند.

مثل اکثر داستان‌های دنیا یک نیروی شر و شیطانی مقابل شخصیت مثبت داستان قرار می‌گیرد و سعی دارد به هر قیمتی تلاش‌های شخصیت مثبت را نقش بر آب کرده تا به هدف شوم و پلید خود برسد.
در “ببعی قهرمان” نیروی شیطانی، خانم بوقلمون است. بوقلمونی خودخواه و بی اخلاق که یک مدرسه پرواز دارد ولی حاضر نیست به غیرپرنده ها درس پرواز دهد و پرواز را فقط در انحصار پرندگان می‌داند. جالب است که بوقلمون های بزرگ اصلا قادر به پرواز نیستند و فقط بوقلمون های محلی برای فرار از دست حیوانات می‌توانند تا چند صد متر پرواز کنند. در واقع اگر خانم بوقلمون را از دسته بوقلمون های بزرگ – نه وحشی و محلی- بدانیم، خودش هم قادر به پرواز نیست و با این حال اجازه یادگیری پرواز را به غیرپرندگان نمیدهد و در کمال بدجنسی به پرندگانی که ذاتا پرواز را بلدند می‌خواهد درس پرواز و خلبانی بدهد.
در مقابل ببعی و دوستانش با انگیزه و امید و تلاش و تکیه بر علم، خانوم بوقلمون را شکست می‌دهند و مدرسه خاک گرفته استاد جغد را دوباره راه می‌اندازند. استاد جغد نویسنده داستان‌های جغد قهرمان است که ببعی همه انگیزه و جرأت پرواز را از او گرفته. جالب است که حالا استاد جغد خودش امید را از دست داده اما نسل بعدی و کودکان با خواندن داستان‌های او انگیزه گرفته و حتی این انگیزه را به جغد هم منتقل می‌کنند.

داستان سرراست و مشخص است و حتی شخصیت ببعی در نقش راوی ظاهر شده و قصه خودش را برای بچه‌ها تعریف می‌کند و همین نوع اجرا، اثر را کودکانه تر کرده است. شخصیت دانای جغد، شخصیت خوش بین آقای دکه ای، شخصیت بدجنس خانم بوقلمون، شخصیت تلاشگر و امیدوار ببعی و بعو و دوستانش ماما و مومو کرکی از شخصیت‌های مشخص و تأثیرگذار داستان هستند. در میان این شخصیت‌ها جغد که قرار است پیری دانا و فرزانه و کارکشته باشد، بسیار بد عمل کرده و همواره ناامید است. او در مقابل شخصیت خوش بین آقای دکه ای و شخصیت امیدوار ببعی است و این ضعف قصه است. استاد جغد مانند لاک پشت در پاندای کنگفوکار است با این تفاوت که لاک پشت داناست و در بحران‌ها به داد شاگردانش می‌رسد اما جغد فقط در جوانی انگیزه بخش و موفق بوده و نیاز دارد تا نیروهای جوان و باانگیزه ای مثل ببعی و دوستان او را یاری دهند.

درونمایه اصلی ببعی قهرمان، تلاش و امیدواری است. درونمایه ای که برای کودکان بسیار کارامد و کلیدی است. کودک نیاز دارد بفهمد که شاید بارها شکست بخورد و به نتیجه دلخواه نرسد اما با کوشش و امید و کمک گرفتن از بزرگترها در نهایت موفق خواهد شد. بچه‌هایی که مفهوم تلاش و کسب تجربه را از کودکی بیاموزند و تاب آوری بالا داشته باشند، در بزرگسالی می‌توانند از گردنه های بحرانی زندگی به سلامت عبور کنند و انسان‌های موفقی باشند. ناامیدی و تلاش دو بال پرواز هستند و می‌توانند هرکسی را به آرزویش برسانند.این انیمیشن به خوبی توانسته به مفهوم تلاش بپردازد و به درستی این مسئله را منتقل می کند که درست است تلاش و کوشش و امیدواری لازمه حرکت و موفقیت است اما کافی نیست. مهم اینست که انرژی و تلاش در راه درست صرف شود. مثلا ببعی و دوستان اگر تا آخر عمر هم در مدرسه شیطانی خانم بوقلمون تلاش می‌کردند به نتیجه نمی‌رسیدند آنها به خوبی متوجه شدند که باید این انرژی را جای دیگری به کار ببرند. در این راه کمک علمی پدر ببعی نیز نقش تعیین کننده‌ای دارد و در نهایت می‌توانند سلطنت و تابوی خانوم بوقلمون را بشکنند و نه تنها خودشان به آرزوی پرواز رسیدند بلکه تمام اهالی دهکده کدوتنبل را نیز به باور پرواز رساندند.

از محتوا که بگذریم، صداگذاری انیمیشن بسیار بد است و صدای بعضی از شخصیت ها اصلا مفهوم نیست. برخلاف ظاهر و داستان کودکانه، شعرها و بعضی از دیالوگ‌ها اصلا کودکانه نیستند. درصد بالایی از آنها که اصلا شنیده نمیشوند و آن بخش قابل فهم هم کلمات مناسب سن مخاطب خردسال ندارند. به عنوان مثال شعر خانم بوقلمون که کلمات مناسبی ندارد.
صدای شخصیت سنجاب کاملا نامفهوم است و در کمال ناباوری شعر هم می‌خواند.

به طور کلی مسئله آهنگ و موسیقی در انیمیشن‌ها مقوله مهمی است که خیلی اوقات مغفول واقع می شود. در واقع سازندگان می‌خواهند اثری شاد و موزیکال ارائه دهند تا مخاطب بیشتری داشته باشند؛ اما در این راه کیفیت را رها کرده و به سن مخاطب و مفاهیم کلمات کمتر توجه می‌کنند. در سال‌های اخیر تلاش‌های بیشتری برای مناسب سازی ترانه‌های آثار موزیکال صورت گرفته و ترجمه و دوبله انیمیشن‌های خارجی نیز با کلمات مناسبتری انجام می‌شود.

مسابقه بین مدرسه بوقلمون و استاد جغد اصلا داور ندارد و این کاملا خلاف عقل است و به نظر می‌رسد فقط برای اینکه راه برای تخلف و تقلب‌های خانم بوقلمون باز باشد، مسابقه بدون داور برگزار می‌شود. ضمن اینکه این مسابقه بسیار شبیه مسابقه هری پاتر با چوب پرنده است.

مدرسه خانم بوقلمون با نمادهایی مثل رنگ پرچم‌های انگلیس و فرانسه در سر مدرسه و تجمل و رفاه شاگردان می‌تواند به مثابه هر نوع استکبار و ظلمی باشد که می‌خواهد جلوی پیشرفت عده‌ای را بگیرد و ببعی و دوستان چه خوب میتوانند جلوی این بوقلمون ظالم و بدجنس ایستادگی کنند و پیروز شوند.
مریم‌ معیری

پایان/*

اندیشه معاصر را در ایتا، روبیکا، پیام رسان بله و تلگرام دنبال کنید.