به گزارش پایگاه خبری تحلیلی اندیشه معاصر،دکتر مهناز عسکریان هیئت علمی، مدیر گروه روانشناسی و استاد دانشگاه در یادداشتی با موضوع، نقش عوامل فرهنگی در ادراک سالمندی چنین نگاشتند: دوران سالمندی با تاکید بر نظریه اریکسون همچون چاقوی دولبه ای می‌تواند نمود داشته باشد.

فرد سالمند به مثابه یک کارگردان در مدت زمان طویلی با چیدن پازلهای گوناگون در کنار یکدیگر، سناریویی را به نام زندگی از کودکی تا پیری برای خود می‌سازد.

سپس در دوران سالمندی همچون یک کارگردان، این فیلم ساخته شده را پیش روی خود قرار داده و بدان می‌نگرد.

زندگی در دید یک سالمند چگونه است؟

دکتر عسکریان زندگی سالمندی را اینگونه به تصویر کشیدند:اگر چنانچه این سناریو سرشار از لحظات خوب و شاد و موفق را در دل خود جا داده باشد، فرد سالمند  از گذشته خود احساس خرسندی نموده و نسبت به کارگردانی این سناریو از خود رضایت خواهد داشت لذا در مرحله ثبات و انسجام بسر خواهد برد.

درحالیکه اگر با نظاره کردن این سناریو شاهد خطاها و شکست ها و اوقات ناخوشی در زندگی باشد، با یاس و نا امیدی زیادی روبرو بوده مرحله نا امیدی را در این دوران تجربه می‌نماید.

نقش عوامل فرهنگی بر ادراک شخص سالمند

در ارتباط نقش عوامل فرهنگی بر ادراک شخص سالمند، این استاد و هیئت علمی دانشگاه نوشتند: در این میانه نقش عوامل فرهنگی بر ادراک شخص سالمند نسبت به این دوران ، از اهمیت بالایی برخوردار می‌باشد. در فرهنگ‌های مختلف با توجه به الگوهای جمعیت شناختی و با تاکید بر شرایط اقتصادی حاکم و در نهایت با توجه به نقش اجتماعی محول به سالمندان و در نهایت سبک زندگی و روابط بین نسلهای مختلف، ادراک فرد سالمند تحت الشعاع قرار گرفته و منجر به وضعیتهای متنوعی از بهداشت روانی سالمندان می‌گردد.

تفاوت دو فرهنگ غرب و شرق به سالمند

در بسیاری از فرهنگ‌های غربی که خانواده ها به شکل هسته ای بوده و شرایط اقتصادی حاکم به گونه ای است که نقش افراد مسن در امور اقتصادی کمرنگ تر می‌باشد، لذا نقش اجتماعی آنها نیز کمتر گردیده و در نتیجه از احترام و اهمیت کمتری در خانواده های هسته ای برخوردار بوده و در جهت سبک زندگی تنهایی و فردی و اجتنابی گرایش پیدا می‌نمایند.

آثار روانی فرهنگ ها بر سالمندان

در پایان دکتر مهناز عسکریان آپار روانی فرهنگ ها بر سالمندان را اینگونه تشریح کردند: این نوع ادراک در فرد سالمند خرسندی او را از زندگی مخدوش ساخته و بهداشت روانی وی را تضعیف می‌نماید و خودپنداره وی را پایین می آورد در حالیکه در بسیاری از فرهنگ‌ها بالاخص فرهنگ‌های شرقی که خانواده های گسترده در آن بیشتر به چشم می‌خورد، افراد مسن از جایگاه و مقام بالاتری برخوردار بوده و نقش اجتماعی پررنگ تری را ایفا نموده و در نتیجه سبک زندگیش بسوی جمع گرایی و داشتن کارایی بیشتر سوق میابد درنتیجه دوران سالمندی را توام با خودپنداره مثبت در فرد سالمند و داشتن بهداشت روانی مطلوبتر برای وی می‌سازد.

دکتر مهناز عسکریان هیئت علمی و استاد دانشگاه آزاد

انتهای پیام/*