معلمی که نام خود را با «شهیده» آغاز می‌کرد
ناهید احمدی‌مقدم از شهدای معلم لرستان است که همواره روی جلد دفترهایش قبل از اسم و فامیل خود کلمه «شهیده» را مینوشت.
ناهید احمدی‌مقدم از شهدای معلم لرستان است که همواره روی جلد دفترهایش قبل از اسم و فامیل خود کلمه «شهیده» را مینوشت.
به گزارش پایگاه خبری تحلیلی اندیشه معاصر، شهید ناهید احمدی‌مقدم از شهدای معلم لرستان است که در یکم شهریورماه سال ۱۳۴۲ در خرم‌آباد به دنیا آمد. پدرش شیرمحمد و مادرش صدیقه نام داشت، تحصیلات ابتدایی و راهنمایی و همچنین دبیرستان را در شهرستان خرم‌آباد با موفقیت کامل به پایان رسانید و چون آن زمان به علت انقلاب فرهنگی دانشگاه‌ها بسته بود تنها توانست در آزمون ورودی مراکز تربیت معلم شرکت کند و در مقطع کاردانی رشته تربیت بدنی قبول شد.
این بانوی شهید همواره میگفت که ای کاش میتوانستم به جبهه بروم و در راه خدا شهید شوم و همیشه در دفاتر خود با خط زیبایی مینوشت: «شهیده ناهید احمدی‌مقدم».
او دختری خوش‌قلب، مهربان، از خود گذشته، باایمان و تقوی و فوق‌العاده ساده‌پوش و محجب بود. زمانی که خرم‌آباد به علت مسائلی امام‌جمعه نداشت ناهید به همراه مادرش برای ادای نماز جمعه به بروجرد میرفت و در زمان دانشجویی چه در درس و در مسائل فرهنگی و تربیتی و کمک به جبهه فوق‌العاده کوشا بود. رشته تحصیلی وی تربیت بدنی بود او همیشه میگفت دوست دارم به نحو بهتر و بیشتری به جامعه خدمت کنم و واقعاً حق او هم بیشتر بود و همواره آرزوی شرکت در آزمون دانشگاه‌ها را داشت. دانشجویان تربیت بدنی هیچ‌کدام حق استفاده از طلاجات را نداشتند اما شهید چند النگو داشت که همیشه دستش بود و در مقابل پرسش دیگران میگفت آنها برای کمک به جبهه است و در زمان مناسب برای کمک به جبهه‌های حق بر باطل هدیه شد.
این بانوی لرستانی سال اول تحصیل را با موفقیت به پایان رسانید سال دوم را به‌عنوان کارورزی در روستای دارایی در حومه شهر خرم‌آباد مشغول به کار شد، وی معتقد بود عیادت مجروحان جنگی و سایر بیماران، شرکت در دعا و نیایش، نماز شب و سایر ادعیه، زیارت اماکن متبرکه ثواب زیادی دارد. همواره مرتب و منظم بود و طوری رفتار می‌کرد که احساس می‌کرد هر لحظه ممکن است سفری دائمی و ابدی برایش پیش بیاید و باید کارهایش ردیف و مرتب باشد که این کار او برای سایر دانشجویان الگو شده بود.
ناهید در سحرگاه پنجم اسفندماه سال ۶۲ به همراه برادرش مهدی در بمباران هوایی دشمنان به شهر خرم‌آباد به درجه رفیع شهادت نائل آمد و پیکر مطهرش را در گلزار شهدای زادگاهش یعنی شهر خرم‌آباد به خاک سپردند و طبق خواسته‌اش دو عدد النگوی وی به‌عنوان هدیه به جبهه اهدا شد. زیباترین گذشت این شهید لرستانی، پرستاری یک سال تمام از پدر بیمارش بود به گونه‌ای که صبر و طاقتش زبانزد همه اقوام بود.
انتهای پیام/*
