به گزارش پایگاه خبری تحلیلی اندیشه معاصر، معلمان خرید خدمت، معلمانی هستند که از حداقل حقوق و مزیت‌های قانون کار هم برخوردار نیستند. اغلب این معلمان در مناطق محروم خدمت می‌کنند و از زندگی و معیشت خوبی برخوردار نیستند. قراردادهایی هم که آمو...
به گزارش پایگاه خبری تحلیلی اندیشه معاصر، معلمان خرید خدمت، معلمانی هستند که از حداقل حقوق و مزیت‌های قانون کار هم برخوردار نیستند. اغلب این معلمان در مناطق محروم خدمت می‌کنند و از زندگی و معیشت خوبی برخوردار نیستند.
قراردادهایی هم که آموزش و پرورش با آنها امضا می‌کند بارها مورد اعتراضشان واقع شده اما گویی این اعتراضات گوش شنوایی ندارد.
جامعه ۲۴ ، پیشتر در گزارشی پیرامون مشکلات استخدامی معلمان خرید خدمت گفتگویی را با یکی از این معلمان انجام داده بود که وی در آن گفته بود: «اگر از همان ابتدا می‌گفتند ما نمی‌خواهیم شما را استخدام کنیم و خودتان می‌دانید که بمانید یا بروید، این‌قدر در مقابل ظلمی که به ما روا داشته شد، سکوت نمی‌کردیم، آن هم وقتی کارفرما بیمه‌ای برای ما رد نمی‌کرد و هر چه می‌گفت دم نمی‌زدیم، حداقل می‌توانستیم شکایت کنیم و از طریق اداره کار از حقمان دفاع کنیم.»
وی همچنین گفته بود: «اکثر معلمان خرید خدمت هفته‌ای ۴۰ ساعت تدریس دارند و برای هر ساعت ۱۲ هزار و ۵۰۰ تومان دریافتی دارند. آن هم در شرایطی که در اوج شیوع کرونا و موج‌های مختلف آن، کلاس‌های کارگاهی تعطیل نشد و حضور در این کلاس‌ها اجباری بود، در حالی که معلم رسمی جانش محفوظ بود و در کلاس درس حاضر نشد.»
ابراهیم سحرخیز در گفتگو با جامعه ۲۴ در خصوص معضلات معلمان خرید خدمت و وعده‌های آموزش و پرورش، اظهار کرد: «به کارگیری معلمان خرید خدماتی نشان از ناکارآمد بودن آموزش و پرورش در حوزه مدیریت منابع انسانی دارد. عملکرد سه دهه آموزش و پرورش به ویژه در ده سال اخیر نشان می‌دهد که آموزش و پرورش به معنای واقعی کلمه فاقد یک برنامه‌ریزی مدون در حوزه نیروی انسانی است و هیچ‌گونه برنامه‌ریزی آموزشی وجود ندارد. اگر آموزش و پرورش برنامه‌ریزی آموزشی داشت و سیاست باثباتی در حوزه آموزش و پرورش داشته باشد، امروز شاهد مشکلات عدیده کنونی نبودیم.»
وی افزود: «در بعضی از سیاست‌های کلان ردپای توسعه مدارس غیردولتی را پررنگ می‌بینیم. این موضوع خبر خوشایندی نیست یعنی ما در حال گام برداشتن در جهت تضعیف آموزش و پرورش دولتی هستیم. وقتی سیاست ما روشن و شفاف و باثبات نباشد، نتیجه این می‌شود که دو دهه آموزش و پرورش را رها می‌کنیم و توجه نداریم که کلاس‌های مدارس دولتی در حال متراکم شدن و آموزش در حال بی‌کیفیت شدن است.»
این کارشناس آموزش و پرورش بیان کرد: «تنها راهی که ما باید می‌رفتیم، غنی کردن دانشگاه تربیت مدرس و داشتن یک سیاست بلند مدت برای به‌کارگیری معلمان مجرب و آموزش دیده و کاردان بود چون بدون معلم با‌تجربه و با‌کیفیت نباید انتظار داشت که آموزش و پرورش ما رو به رشد باشد. این سیاست گم شده است یعنی دولت‌ها و وزرای آموزش و پرورش در دو دهه گذشته یک سیاست مدونی نداشتند و دچار تردید بودند و بین دوراهی قرار داشتند که به آموزش و پرورش دولتی برسند یا به سمت خصوصی‌سازی بروند که نهایتاً خصوصی سازی پیروز شد.»
وی اضافه کرد: «توسعه به‌کارگیری معلمان خرید خدمت آموزشی نشان می‌دهد که دولت در عمل به تقویت مدارس دولتی اعتقادی ندارد و به دنبال ارزان اداره شدن آموزش و پرورش است.»
سحرخیز تأکید کرد: «معلمان خرید خدمت آموزشی معلمانی هستند که امنیت شغلی ندارند و آینده شغلی‌شان مبهم است. آموزش و پرورش نمی‌تواند حقوق این معلمان را به موقع پرداخت کند و بعضاً حقوق آنها با تأخیر چند ماهه و یکساله پرداخت می‌شود. آموزش و پرورش نمی‌تواند متناسب با قانون کار دستمزد آنها را بپردازد. قراردادهایی که با معلمان خرید خدمت بسته می‌شود که شبیه قرارداد‌های برده‌داری یک طرفه است و چک سفید امضا از این عزیزان گرفته می‌شود و به محض اعتراض، مدیر مدرسه غیردولتی می‌تواند آنها را برکنار کند.»
معاون اسبق آموزش متوسطه گفت: «آموزش و پرورش باید تنها با اتکا به دو دانشگاه فرهنگیان و شهید رجایی نیروی انسانی خود را تأمین کند. متاسفانه با وجود اینکه دانشگاه شهید رجایی از آموزش و پرورش بودجه می‌گیرد و زیر مجموعه آموزش و پرورش است، اما هیچ نیرویی برای آموزش و پرورش تأمین نمی‌کند. این دانشگاه منطبق با سیاست‌های آموزش و پرورش حرکت نمی‌کند.»
وی افزود: «امروز شاهد هستیم که آموزش و پرورش با کمبود ۲۰۰ هزار نیرو روبروست به گونه‌ای که اگر مدارس حضوری شود، این کمبود عیان می‌شود.»
این کارشناس آموزش و پرورش اظهار کرد: «کار معلمی کار توام با تخصص و حرفه‌ای است و حتماً باید در این حوزه سرمایه‌گذاری کنیم. آموزش و پرورش پیشران توسعه و عدالت و پیشرفت و همچنین محرک توسعه اقتصادی است بر همین اساس نیازمند منابع انسانی تربیت یافته است و این یکی از شاخصه‌های توسعه پایدار است. معلمی که ۷۰۰ هزار تومان یا یک میلیون تومان حقوق می‌گیرد، مشخص است که انگیزه‌ای برای کار کردن ندارد. این موضوع، معلول این است که نگاه کلان دولت به ثبات نرسیده است. دولت سیزدهم نیز همان مسیری را در پیش گرفته که دولت‌های قبل رفته‌اند. ما باید یک برنامه مدون داشته باشیم.»
سحرخیز در پایان خاطرنشان کرد: «مشکل آموزش و پرورش امروز مردمی‌سازی مدارس نیست بلکه نداشتن نیروی انسانی مجرب و آموزش دیده است. اگر امروز کشور فنلاند اولین کشور توسعه یافته است، به این خاطر است که برنامه‌ریزی مدون و باثبات دارند.»
انتهای پیام/*
۱۴۰۳-۰۲-۰۲
