به گزارش پایگاه خبری تحلیلی اندیشه معاصر، زهرا عباسپور پژوهشگر و فعال حوزه زن و خانواده در یادداشتی در ارتباط باز اندیشی نقش حوزه های علمیه خواهران در گام دوم انقلاب اسلامی اینگونه نوشتند:

مسایلی که حوزه های علمیه در مورد خانمها باید دنبال کنند، مسایل دیگری است.

چند نفر از خانمهای مجتهده ـ که خیلی هم خوب و فاضل هستند ـ بارها پیش من آمده اند و من مکرر به آنها گفته ام که در فصولی از فقه، شما می توانید مرجع تقلید باشید؛ من نمی توانم باشم؛ چون موضوع را اصلاً تشخیص نمی دهم و نمی توانم بفهمم؛ موضوع را شما می فهمید؛ این یک واقعیت است. سراغ این چیزها بروید و اینها را از حوزه های علمیه مطالبه کنید. رهبر انقلاب ۱۳۸۰/۷/۱۴

نهضت بیداری در زمینه‌ی مسائل مربوط به زنان- واقعاً هیچ نبایستی ما تعلّل کنیم، توقّف کنیم؛ بین راه درنگ نباید کرد.

با وجود اینکه این گفتمانِ کامل و مفید و قانع‌کننده را از اسلام در اختیار داریم، امّا عملاً خودمان را در موضع انفعال قرار دادیم در مقابل گفتمان غربی در مورد زن. رهبر انقلاب ۱۳۹۲/۰۲/۲۱

مداقه در آرا دیدگاه‌ها و نظرات رهبر معظم انقلاب و نیز نظر به اهتمام ایشان مبنی بر حضور جدی خانم‌ها در عرصه‌های مختلف علوم دینی به گونه ای که صاحب‌نظر شوندهمچنین به طور خاص در حوزه مباحث زنان رهبر انقلاب معتقدند که خانم‌ها خودشان در این عرصه وارد شوند و مسائل را حل کنند.

از این رو انتظار می رود حوزه های علمیه خواهران به ویژه مراکز مربوط با امور زن و خانواده پاسخگوی مطالبات ذیل باشند:
ضرورت حضور جدی، فعال و برجسته طلاب خواهر در عرصه های علوم دینی
بهترین راه مقابله با اندیشه های فمینیستی فهم و اجرای درست دستورات اسلام است همچنین حل بنیادین مسائل اصلی زنان در انقلاب اسلامی نیز در گرو فهم و تشخیص همه جانبه از دین مبین اسلام می باشد.
از آنجا که مردان و زنان از نظر تکوینی و وجودی – چه در بُعد جسمی، چه در بُعد روحی و روان شناختی، و چه از جهت دستگاه های ادراکی و معرفت شناختی – به گونه ای متفاوت خلق شده اند؛ اگرچه این تفاوت، بار ارزشی ندارد تا بهانۀ برتری و شرافت مردان بر زنان یا بالعکس شود تردیدی نیست این اختلاف در خلقت، تا حدودی و در برخی زمینه ها همان طور که رهبر انقلاب به خوبی اشاره فرمودند، باعث تفاوت مرد و زن در فهم، برداشت و قرائت آن ها در موضوعات گوناگون – به ویژه در مواجهه با نصوص دینی – می شود؛

یعنی در عین اشتراکاتی که زنان و مردان در فهم دین دارند مانند تلقّی یکسان از ممدوح بودن عدالت و خوش اخلاقی یا مذموم بودن ظلم و تعدّی، اما در عین حال، در برخی دیگر از مسائل، از برداشت و قرائتی متفاوت و حتی متعارض با یکدیگر برخوردارند.

تضارب آرا زنان و مردان عالم دینی و اندیشمند در این موضوع باعث می گردد متون دینی در حوزه جنسیت از غنای کافی و وافی جهت حل مسائل روز این موضوع برخوردار گردد.

از این منظر خواهران طلبه نیز مانند مردان، باید به طور جدّی تر به میدان علم بیایند و فهم و قرائت زنانۀ خودشان از نصوص دینی را ارائه دهند؛

زیرا فهم مردان؛ یعنی فقها و مفسرینِ مَرد از آیات و روایات – بدون این که لزوماً تعمّد و غرض ورزی داشته باشند

و صرفاً به دلیل حاکمیت نظام روان شناختی و روحی و معرفت شناختی مردانه -، با فهم زنان متفاوت و گاهی متقابل است! از این رو، زنان دین پژوه و طلبه می بایست در عرصه های اجتهاد و عرفان و فقه و فلسفه و کلام، ، تفسیر و حدیث و در یک کلمه «دین شناس» و «صاحب مبنا» بشوند، و در کنار قرائت مردان، اظهار وجود کنند و قرائت متفاوت خودشان از دین را در برابر فهم عالمان مرد، ارائه بدهند. این مهم به رشد و غنای علوم دینی کمک وافری می نماید.

جامعه دچار نقص می‌شود، اگر جامعه فاقد زنان مجتهده به تناسب جمعیت زنان باشد کماکان مسایل از دو جهت،هم در بحث تضارب آرا و آبدیدگی ناشی از این تضارب در محفل عالمانه ومجتهدانه زنانه و هم عدم امکان پاسخگویی به همه پرسشهای زنان امروز از جهت های مختلف هم تنوع در مقلدین وهم از جهت وقت وزمان نوعی رکود وعدم پویایی حاکم می شود.

اگر حوزه های علمیه نتوانند به تعداد نیاز جامعه، زمینه ساز حضور زنان در بخش‌های علم‌آموزی و رسیدن به درجات علمی حوزوی و اجتهاد گردند، جریان های فکری امانیستی، فمینیستی از این نقص بیشترین بهره برداری را خواهد کرد.

یقینا این نگرش مستلزم بایسته هایی می باشد که مراقبت کند به تقابل ساختگی و نزاع گونه که مبتنی بر غرض ورزی و مردستیزی یا زن ستیزی است منجر نشود، بلکه باید فضایی سالم برای رقابت علمی با رعایت موازین انسانی، اخلاقی و فراجنسیتی پدید آورد.

✍️زهرا عباسپور پژوهشگر و فعال حوزه زن و خانواده( هیئت تحریریه بانو نگار)

انتهای پیام/*