به گزارش پایگاه خبری تحلیلی اندیشه معاصر، علت های گوناگونی وجود دارد که شما می توانید موقع عصبانیت گریه کنید. اشک همیشه علامت غم و اندوه نیست و در حقیقت می تواند کاملاً با چیز دیگری در ارتباط باشد. برای دانستن علل احتمالی گریه در زمان عصب...
به گزارش پایگاه خبری تحلیلی اندیشه معاصر، علت های گوناگونی وجود دارد که شما می توانید موقع عصبانیت گریه کنید. اشک همیشه علامت غم و اندوه نیست و در حقیقت می تواند کاملاً با چیز دیگری در ارتباط باشد. برای دانستن علل احتمالی گریه در زمان عصبانیت بیشتر بخوانید.
بعضی وقتها ما احساسات خود را با یکدیگر اشتباه می گیریم. دلیل آن نیز این است که در زمان های گوناگون واکنش های مختلفی داریم در نهایت نمی دانیم که دقیقاً در چه جایگاه و چه حسی هستیم. چون در بچگی نمی توانیم روی حس های خود اسم بگذاریم، در نتیجه در ابراز آن ها هم دچار مشکل می شویم.
اغلب در بچگی به ما گفتند که گریه کردن و ناراحتی، یک رفتار ضعیف و زنانه است و خشم و عصبانیت یک رفتار قوی مردانه است. در نتیجه دوست نداریم که هیچ وقت در کنار عصبانیت گریه هم بکنیم.
زمانی که واقعاً صدمه می بینیم، عصبانیت و خشم از خود بروز می دهیم و تلاش می کنیم به سمت طرف مقابل حمله کنیم و این یک رفتار دفاع از خود است و چون شکست خورده ایم و حس ناراحتی داریم گریه می کنیم و در نتیجه عصبانیت و گریه با یکدیگر همراه می شوند.
بعضی وقتها گریه های شدید و در عصبانیت، عادی نیستند. گریه یک پاسخ به ناراحتی، خوشحالی بسیار زیاد یا عصبانیت است که کاملاً عادی می باشد ولی چنانچه حس کردید که در حال زیاده روی هستید و گریه شما هیچ وقت تمام نمی شود، به احتمال زیاد از یک افسردگی عمیق رنج می برید.
اغلب اشخاص افسرده بی علت، بدون کنترل و به صورت مرتب گریه می کنند. حتی امکان دارد این گریه ها روی کارهای روزانه آن ها تاثیر گذاشته باشد.
چنانچه موقع عصبانیت گریه می کنید نگران نباشید. گریه هیچ مشکلی نیست. گریه نشان دهنده این است که شما از نظر احساسی و حتی جسمی سالم هستید. چنانچه خودتان را از گریه محروم کنید، حتما تاثیرات آن را از دست می دهید.
بیشترین علت اشک خشمگینانه به احتمال زیاد حس صدمه ، خجالت ، خیانت یا بی عدالتی با شماست. زمانی که افراد بی عدالتی ، طرد شدن یا تحقیر را تجربه می کنند ، واکنش عادی مثل عصبانیت و غمگینی است که بیشتر به صورت همزمان است.
گریه و اشک یک فعالیت خاص انسانی است و دانشمندان اعتقاد دارند که امکان دارد کارکردی تکاملی داشته باشد: یک سیگنال پریشانی برای کمک خواستن و تحریک رفتارهای کمک به دیگران استفاده می شود.
محققان به این نتیجه رسیده اند که گریه سبب ترشح اکسی توسین و پرولاکتین ، دو ماده شیمیایی که می توانند ضربان قلب شما را کم کند، وگرنه بعد از یک اتفاق استرس آور به شما آرامش می دهد.
