به گزارش پایگاه خبری تحلیلی اندیشه معاصر، در روز نهم اوت کاوشگر “سولار اوربیتر”(Solar Orbiter) از کنار سیاره زهره گذر می‌کند و به دنبال آن در روز ۱۰ اوت کاوشگر ” بپی‌کلمبو”(BepiColombo) در نزدیکی این سیاره قرار می‌گیرد.

فرستادن فضاپیما به عطارد و زهره به اندازه‌ی سفر به مریخ انرژی‌بر است زیرا اگرچه سفر به خارج از منظومه‌ی شمسی نیازمند افزایش سرعت است، سفر به داخل منظومه به معنای از دست دادن سرعت است.

از دهه ۱۹۷۰ تاکنون، آژانس‌های فضایی از مانوری خاص به نام تیرکمان برای تغییر سرعت فضاپیماها بدون نیاز به موشک استفاده می‌کنند. اولین بار چنین مانوری در ماموریت فضاپیمای پایونیر ۱۱ انجام شد. در این مانور این فضاپیما با استفاده از کشش گرانشی سیاره مشتری خود را به سمت سیاره‌ی زحل هدایت کرد.

انجام چنین مانورهایی درون منظومه‌ی شمسی کمی پیچیده‌تر است و معمولا نیازمند نزدیک شدن به چندین سیاره برای رسیدن به مکان مورد نظر است. هدف کاوشگر خورشیدی ناسا و آژانس فضایی اروپا از نزدیک شدن به زهره در هفته آینده خروج از دایرهالبروج برای به دست آوردن نمایی از قطب‌های خورشیدی است.

دایرهالبروج به مسیر حرکت ظاهری سالانه خورشید نسبت به زمین گفته می‌شود.

نزدیک شدن کاوشگر “بپی‌کلمبو” به زهره نیز به آن در رسیدن به سیاره عطارد و قرار گرفتن در مدار آن کمک می‌کند.

“سولار اوربیتر” در فاصله‌ی ۷ هزار و ۹۹۵ کیلومتر از زهره قرار می‌گیرد و سپس ” بپی‌کلمبو” به زهره نزدیک شده و با فاصله‌ی ۵۵۰ کیلومتر از کنار آن گذر می‌کند.

به گفته‌ی آژانس فضایی اروپا امکان تصویربرداری با وضوح بالا در این سفر وجود ندارد زیرا این کاوشگر برای دریافت نور از خورشید به سمت آن و پشت به سیاره زهره حرکت می‌کند. با این حال دوربین‌های کاوشگر “بپی‌کلمبو” می‌توانند تصاویر سیاه و سفیدی با کیفیت کم ثبت کنند. این تصاویر طی چند روز به زمین می‌رسند.

در طول این سفر هر دو کاوشگر اطلاعاتی در مورد میدان مغناطیسی سیاره زهره و محیط پلاسمایی آن جمع‌آوری خواهند کرد.

انتهای پیام/