به گزارش پایگاه خبری تحلیلی اندیشه معاصر، «روز بلوا» فیلمی به کارگردانی بهروز شعیبی، نویسندگی مهران کاشانی و تهیهکنندگی محمدرضا تختکشیان محصول سال ۱۳۹۸ می باشد که برای اولین بار در سی و هشتمین دوره جشنواره فیلم فجر پخش شد و برخلاف انتظار با بی توجهی داوران روبه رو گردید و در ادامه نیز به دلیل همزمانی با پاندمی کرونا هیچگاه به صورت عمومی اکران نشد. حالا با اضافه شدن راشهای جدید و تکمیل قصه در قالب مینی سریال، در سه قسمت آماده پخش شده است و اولین قسمت آن از دوشنبه اول آذرماه از یلتفرم نماوا به نمایش درآمد.
«بهروزشعیبی»در روز بلوا همانند نقش خود در فیلم طلا و مس ساخته همایون اسعدیان به سراغ زندگی یک روحانی رفته است ؛ سوژه ای حساس و ملتهب.
برخلاف طلا و مس که بیشتر به زندگی شخصی و خصوصی یک روحانی می پرداخت «عماد»با بازی بابک حمیدیان درگیر یک مشکل بزرگ اقتصادی و سیاسی می شود. روز بلوا برای عماد داستان همان روز قیامت است؛ روزی که پرده ها از جلوی چشم عماد کنار میرود و به حقیقت زندگی خود و شخصیت اطرافیانش پی می برد و ناگهان خود را در یک منجلاب بزرگ مالی تنها می بیند.
فیلمساز تا جایی که سانسورهای سینمایی به او اجازه داده خواسته تا نقش افراد در سایه و مهم کشور را در شکلگیری پولشویی و رانت خواری به نمایش بکشد؛یادمان بیاید سکانسی که امیری- پدر زن عماد – به او می گوید که همه چیز دست من نیست خیلی آدمهای بزرگی در این کار هستند.
مخاطب از نیمه دوم داستان دلسوزانه با عماد همراه میشود و مشتاقانه منتظر است که ببیند سرنوشت این روحانی پاک چه میشود.« روز بلوا »داستانش را که قطعاً برگرفته از داستان های واقعی است در فضای امروزی روایت میکند و چگونگی از عرش به فرش آمدن انسان ها را به نمایش می گذارد. فیلم دیالوگ های ارزشی و به یاد ماندنی ،مثلا آنجا که عموی عماد به او میگوید مهمتر از آبرو حق مردم است و آبرو دست خداست.
روز بلوا؛ قیامتی زودهنگام
«روز بلوا »یک فیلم شرافتمندانه در به تصویر کشیدن خطاهای انسانی است خطاها و گناهانی که گاه زندگی افراد بسیاری را به نابودی می کشاند یادمان بیاید صحنه سوزناک خودسوزی زن در جلوی موسسه مالی و اعتباری عدل ایران. فیلمساز می خواهد بگوید که انسان ها در مواجهه با خطاها و گناهان خود چند گروه هستند ؛عده ای مانند ایمان بزدلانه فرار را بر قرار ترجیح می دهند،عده ای مانند امیری وقیحانه به فکر توجیه کردن خطاهای خود هستند وعده ای مانند عماد مردانه تا پایان کار می ایستند.
«روز بلوا» چه به لحاظ مضمون و محتوا و چه شاخصه های سینمایی و فنی فیلمی تمام عیار است؛تک تک دیالوگها، میزانسن ها و شخصیت پردازی ها کاملاً حساب شده و دقیق می باشند. تعلیقی که از ابتدا تا پایان فیلم در طول داستان جاریست موجب می شود تا مخاطب تا سکانس پایانی همراه با دلهره با عماد همراه شود.
در پایان باید گفت این فیلم تلنگر و هشداری جدی به افراد مشهور و محبوب و حتی مسئولان کشور است تا ببینند چگونه یک زندگی مرفه و به اصطلاح لاکچری آنها را از خود و پیرامونشان غافل می کند،هرچند در ظاهر به فکر کارهای خیر و رسیدگی به دردهای مردم باشند.
*نفیسه ترابنده
انتهای پیام/*