به گزارش پایگاه خبری تحلیلی اندیشه معاصر،حجاب به معنای پوشاندن‌بدن‌زن در برابر نامحرم، از احکام ضروری دین‌اسلام است. در ادیان‌الهی‌دیگر، از جمله آیین زرتشت، یهود و مسیحیت نیز این حکم با تفاوت‌هایی وجود دارد.[۱] مساله حجاب در دو سوره از سو...
به گزارش پایگاه خبری تحلیلی اندیشه معاصر،حجاب به معنای پوشاندن‌بدن‌زن در برابر نامحرم، از احکام ضروری دین‌اسلام است. در ادیان‌الهی‌دیگر، از جمله آیین زرتشت، یهود و مسیحیت نیز این حکم با تفاوت‌هایی وجود دارد.[۱] مساله حجاب در دو سوره از سوره‌های قرآن مطرح شده است. ابتدا این نکته به اجمال در آیه ۵۹ سوره احزاب[۲] و آن‌گاه با تفصیل بیشتری در سوره نور آمده است.[۳]
با توجه به آیات حجاب، روشن است که این موضوع، جزء فروعات دین است که به صورت وحی به پیامبر اسلام صلی‌الله‌علیه‌و‌آله ابلاغ شده است. از‌این‌رو نمی‌توان این حکم الهی را به اصحاب پیامبر منتسب کرد. با این بیان که پوشش مو از فرهنگ دیگر آیین‌ها وارد فرهنگ اسلامی شده و توسط صحابه پیامبر و فقهای مسلمان تلقی به قبول شده است.
برای این مطلب مؤیداتی نیز وجود دارد:
حجاب
۲٫ اعراب در عصر جاهلی قبل از نزول آیات حجاب، به حجاب اعتقادی نداشتند؛ چنانچه یکی از عادات زشت جاهلیت در مراسم حج، طواف در حال برهنگى بود.[۵] در عصر پیامبر اسلام با نزول آیات وحی، این رسوم هم برچیده شد.[۶] این‌گونه نبود که در عصر پیامبر نیز زنان بی حجاب باشند و سپس توسط صحابه یا فقها، با‌حجاب شده باشند.
۳٫ مسئله حجاب جزء شریعت اسلام است و حق تشریع تنها حق خداوند متعال و پیامبر الهی است[۷] و دیگران حق تشریع ندارند. از طرفی در کلام ائمه کشف حجاب حرام الهی تلقی شده است.[۸] این شواهد و برخی دیگر از گزارش‌های تاریخی نشان می‌دهد که مسلمانان بعد از نزول این آیات، رویه متفاوتى را پیش گرفتند و با شنیدن این آیات به ضرورت ایجاد تغییرات و دگرگونى هایى در چگونگى پوشش زنان پى‌بردند و به همین دلیل بعد از نزول این آیات، زنان با پوشش هاى متفاوتى در اجتماع حاضر مى شدند.[۹]
ذکر این نکته لازم است که، عده‌ای برای اینکه بتوانند با مسئله حجاب مبارزه کنند، ابتدا الهی بودن حکم حجاب را منکر می‌شوند و آن را یک فرهنگ تلقی می‌کنند.
پی‌نوشت:
[۱]. اندیشه برتر، حجاب در ادیان ابراهیمی، yun.ir/x0imp1.
[۲]. «یَا أَیُّهَا النَّبِیُّ قُلْ لِأَزْوَاجِکَ وَبَنَاتِکَ وَنِسَاءِ الْمُؤْمِنِینَ یُدْنِینَ عَلَیْهِنَّ مِنْ جَلَابِیبِهِنَّ ذَٰلِکَ أَدْنَىٰ أَنْ یُعْرَفْنَ فَلَا یُؤْذَیْنَ وَکَانَ اللَّهُ غَفُورًا رَحِیمًا».
[۳]. سوره نور، آیه۳۱٫/ «وَقُلْ لِلْمُؤْمِنَاتِ یَغْضُضْنَ مِنْ أَبْصَارِهِنَّ وَیَحْفَظْنَ فُرُوجَهُنَّ وَلَا یُبْدِینَ زِینَتَهُنَّ إِلَّا مَا ظَهَرَ مِنْهَا وَ لْیَضْرِبْنَ بِخُمُرِهِنَّ عَلَى جُیُوبِهِنَّ…»
[۴]. علامه مجلسی، بحار الأنوار، مؤسسهالوفاء، ج۱۰۳، ص۲۳۵٫/ «فقال رسول الله صلى‌الله‌علیه‌وآله : ألا اخبرکم؟ فقلنا : بلى یا رسول الله فأخبرنا فقال : إن من خیر نسائکم الولود الودود الستیره العزیزه فی أهلها الذلیله مع بعلها المتبرجه من زوجها الحصان عن غیره…»
[۵]. قمی، علی بن ابراهیم، تفسیر القمی، دارالکتاب، ج۱، ص۲۸۱٫
[۶]. شهید مطهری، مرتضی، آشنایی با قرآن، ج۱، ص۲۱۶٫
[۷]. فصلنامه فقه، دفتر تبلیغات اسلامی، سعید ضیائی فر، ج۵۴، ص۲٫/(کتابخانه مدرسه فقاهت، yun.ir/tvvee9)
[۸]. من لایحضره الفقیه، ابن بابویه، محمدبن علی، دفتر انتشارات اسلامى (وابسته به جامعه مدرسین حوزه علمیه)، قم، ۱۴۱۳ هـ ق، چاپ دوم، ج ۳، ص ۳۹۰٫
[۹]. اسدالله جمشیدی، تاریخچه حجاب در اسلام، تاریخ در آیینه پژوهش، ۱۳۸۴، شماره ۷٫
پایان*/
اندیشه معاصر را در روبیکا دنبال کنید.
۱۴۰۲-۰۷-۲۸
۱۴۰۲-۰۷-۲۸
