به گزارش پایگاه خبری تحلیلی اندیشه معاصر به نقل از ثانیه؛ در بازی اول -مقابل انگلیس- ایران به شدت محتاط بود. اگر قرار بود ۱۰ ترکیب مختلف برای این مسابقه بنویسم، این ترکیب را حدس نمی‌زدم. سه سال آنجا بودم. بازیکنانی در جام جهانی بازی کردند که اصلاً در مسابقات مقدماتی جام جهانی بازی نکردند.

در اولی، ایران به شدت رزرو شده بود، اگر ده آهنگ مختلف می‌نوشتم، حدس نمی‌زدم، و سه سال آنجا بودم. بازیکنانی بازی کردند که اصلاً در مسابقات مقدماتی بازی نکردند. در مسابقه دوم -برابر ولز- او ایران را به آن تیمی نزدیکتر کرد که در دوره آخر من بازی می‌کرد

من هم گوشت و خون دارم. تماشای آن – بازی‌های ایران- برایم سخت بود. زیرا باید آنجا می‌بودم، اما به اندازه کافی قوی هستم.

 اندیشه معاصر را در روبیکا دنبال کنید.

برای عضویت در کانال بله اندیشه معاصر کلیک کنید.

برای عضویت در کانال تلگرامی اندیشه معاصر کلیک کنید.

انتهای پیام/*