چه زمانی بهتر است که کودکمان را به یادگیری زبان ترغیب بدهیم؟

سوق دادن کودکان به هر مهارت، کار و دانشی، مستلزم این است که اول نیاز را در آن ها ایجاد کنیم و بعد خود بچه ها، آن مهارت یا دانش را یاد می گیرند؛ مثلا اگر می خواهید بچه ها تدوین یاد بگیرند، یک برنامه جالب راه بیندازید که به تدوین نیاز داشته باشد. می توانید بگویید که می خواهیم یک نمایشگاه دائر کنیم. بعد بچه ها که درگیر زدن نمایشگاه شدند، پیشنهاد بدهید که برای فلان غرفه، چند تا کلیپ باید تولید کنیم. وقتی کار به تهیه کلیپ و تدوین می رسد، خودبخود خودشان به سمت یادگیری ساخت کلیپ و تدوین کشیده می شوند.

در مباحث تربیتی، بسیاری از اوقات دچار همین اشتباه می شویم، بدون اینکه نیاز را در بچه ها ایجاد کنیم، می خواهیم بچه ها را به یاد گرفتن مهارت یا کاری ترغیب کنیم، ولی نتیجه نمی گیریم. لذا خیلی از خانواده ها هر سال در فصل تابستان، بچه ها را در کلاس زبان ثبتنام می کنند، اما ادامه نمی دهند یا ادامه می دهند و یاد می گیرند، ولی استفاده ای از آن نمی کنند و به مرور فراموش می کنند. پس باید چکار کرد؟

سوالی که در اینجا مطرح می شود این است که یادگیری زبان برای بچه ای که در مقطع ابتدایی هست، چه فایده ای دارد؟ بر فرض که یاد هم بگیرد، چه استفاده ای می تواند از آن داشته باشد؟

تقریبا هیچ! الان نه نیازی به منابع علمی دارد و نه قرار هست با دنیا ارتباط برقرار کند و نه کنکور دارد و نه سفر خاصی در راه است. پس یاد گرفتن زبان در این سن و سال تقریبا هیچ فایده ای به حال کودک شما ندارد که بخواهید این همه هزینه و انرژی صرف کنید!

بهتر نیست در این سن طلایی، بر روی مسائل اساسی تربیت فرزندمان؛ مثل تفکر، شخصیت و مهارتهای زندگی تمرکز کنیم و اجازه بدهیم زمانی که فرزندمان کمی که بزرگتر شد و نیاز جدی به زبان پیدا کرد، خودش با رغبت شروع به یاد گرفتن کند!؟