۱۵:۳۹ - ۱۴۰۰/۰۷/۲۰

بهداشت رابطه برای پیشگیری از ابتلا به کرونا

به گزارش پایگاه خبری تحلیلی اندیشه معاصر،رابطه جنسی در کرونا دستخوش تغییراتی شده است. بیماری کووید ۱۹، زندگی جنسی را در اکثر نقاط جهان تحت تأثیر قرار داده است. به گونه ای که فعالیت جنسی بطور چشم گیری به دلایل مختلفی از جمله استرس کاهش داش...

بهداشت رابطه  برای پیشگیری از ابتلا به کرونا

به گزارش پایگاه خبری تحلیلی اندیشه معاصر،رابطه جنسی در کرونا دستخوش تغییراتی شده است. بیماری کووید ۱۹، زندگی جنسی را در اکثر نقاط جهان تحت تأثیر قرار داده است. به گونه ای که فعالیت جنسی بطور چشم گیری به دلایل مختلفی از جمله استرس کاهش داشته است.  تماس با آب دهان فرد از طریق بوسیدن یا سایر فعالیت های جنسی می تواند خطرساز باشد.

شواهدی مبنی بر انتقال ویروس کووید از طریق مایع منی یا ترشحات واژن وجود ندارد اما این ویروس در منی فرد مبتلا شناسایی شده است. این احتمال وجود دارد که شما ویروس کرونا را از طریق فعالیت های جنسی از جمله رابطه مقعدی دریافت کنید. مهم است که مراقبت های رابطه جنسی در کرونا را با حساسیت بیشتری جدی بگیرید.

رابطه جنسی در کرونا

ویروس کرونا توسط قطرات تنفسی که هنگام سرفه، عطسه یا صحبت کردن انتشار پیدا می کند منتقل می شود. این قطرات اگر وارد دهان یا بینی شخص مجاور بیمار شود ابتلا قطعی می شود. افرادی که مبتلا به ویروس کرونا هستند نیز می توانند قطرات تنفسی را روی پوست و وسایل شخصی خود پخش کنند.
شریک جنسی می تواند با لمس این سطوح و سپس لمس دهان، بینی یا چشم های خود به ویروس مبتلا شود. در رابطه با رابطه جنسی واژینال، در حال حاضر هیچ شواهدی مبنی بر انتقال ویروس کووید از طریق مایع منی یا ترشحات واژن وجود ندارد اما این ویروس در منی افرادی که به این ویروس مبتلا هستند یا در حال بهبودی از کرونا بوده اند شناسایی شده است. تحقیقات بیشتری لازم است تا مشخص شود آیا ویروس از طریق جنسی منتقل می شود یا خیر.
شیوع همه گیری کرونا، زندگی جنسی افراد در اکثر نقاط جهان را تحت تأثیر قرار داده است.‌ درمانگران جنسی بر این باورند قبل از همه گیری کروناویروس، بسیاری از زوج ها از رابطه جنسی نسبتا معمولی برخوردار بودند. بعد از همه گیری، زندگی جنسی آن ها تغییر کرد. برخی از زوجین که قبلاً به تعهدات ازدواج پایبند نبودند و به روابط خارج از چهارچوب میپرداختند، ناگزیر شدند به قرنطینه های مربوط به همه گیری که یک اضطرار سلامتی تلقی می شد، تن بدهند.

۱-تاثیر قرنطینه اجباری

در خانه ماندن اجباری ابتدا فرصتی فراهم کرد تا از سرعت روابط جنسی بی مهابا در خارج از خانه کم کنند و زمان بیشتری را برای لحظات صمیمی با همسر اختصاص دهند. همه گیری در ابتدا، به باقی زوج ها این فرصت را داد تا به گونه ای با هم ارتباط برقرار کنند که شاید قبلاً از آن فقط در تعطیلات می توانستند انجام دهند. اما سپس با فراگیر شدن بیماری و طولانی تر شدن مدت قرنطینه خانگی، بی انگیزگی در روابط صمیمی شروع شد. برای اکثریت زوج ها، میل جنسی به نوعی از حالت تهوع و بار اضافی بدل شد.

۲-کرونا سمی برای روابط جنسی

مطالعات از سراسر جهان داستان مشابهی را مبنی بر کاهش فعالیت زوجین، گزارش می کند؛ عوامل استرس زای متعدد همه گیری، تمایل شریک جنسی به رابطه جنسی را کاهش داده است. تحقیقی که در ترکیه، ایتالیا، هند و ایالات متحده در سال ۲۰۲۰ انجام شد، همه نشان دهنده کاهش رابطه جنسی با شرکای زندگی و توسل به اقدامات انفرادی بوده است که مستقیماً به قرنطینه شدن نسبت داده می شود.در این رابطه مطالعه مقاله اگر به کرونا مبتلا شدیم چه کنیم؟ توصیه می شود.
به دلیل تاثیر مستقیم کرونا به طرق مختلف، کرونا برای مسایل جنسی عامل سمی تشخیص داده شده است و محققان را با این سوال مواجه کرده است که آیا می توان پس از برطرف شدن همه گیری، به روند جنسی سابق بازگشت یا روابط جنسی و صمیمی متاثر از کرونا، آسیب طولانی مدت دیده است؟
رابطه-جنسی-در-کرونا

عوامل موثر بر تغییر رابطه جنسی در کرونا

جاستین لمیلر، روانشناس اجتماعی و یکی از پژوهشگرانی که این مطالعه را در ایالات متحده نیز انجام داده است بخش عمده ای از دلیل کاهش رابطه را به افزایش استرس در این دوران مرتبط می داند. برای اکثر افراد، قرنطینه های ناشی از همه گیری، جو ناامن و ترسناکی ایجاد کرد. بسیاری از آن ها اضطراب بی سابقه ای را در ارتباط با سلامتی خود و خانواده، ناامنی مالی و دیگر تغییرات مهم زندگی تجربه کردند.
استرس ناشی از این عوامل به تنهایی و بدون اشاره به مشکلات ناشی از گذراندن زمان زیاد با شخص دیگر در یک فضای دربسته و سرپوشیده که می تواند مزید بر علت باشد، به کاهش چشمگیر فعالیت جنسی زوجین کمک کرده است. اگر شما هم دچار مشکلات جنسی شده اید، مشورت با مشاوره جنسی بهترین گزینه درمان است.

۱-افزایش سطح استرس

بسیاری از زوج ها در ابتدای قرنطینه از پیشرفت جنسی کوتاهی برخوردار بودند. روندا بالزارینی، روانشناس اجتماعی و استادیار دانشگاه ایالتی تگزاس، این افزایش اولیه میل جنسی را به عنوان مرحله “ماه عسل مجدد” توصیف می کند. یعنی زمانی که مردم نسبت به استرس، واکنش سازنده تری نشان داده اند. در این مرحله، مردم تمایل داشتند با هم فعالیت کنند و کمک بیشتری به یکدیگر برسانند. برای کسب آگاهی بیشتر درباره راه های غلبه بر ترس و استرس ناشی از کرونا کلیک کنید.
بطور مثال اگر شخصی از اطرافیان و همسایه ها به مواد بهداشتی مراقبتی از کرونا نیاز داشت، دریغ نمی کردند.‌ اما با گذشت زمان، از ترس کمبود منابع به دلیل افزایش مصرف، افراد استرس بیشتری پیدا می کنند و انرژی اولیه از بین می رود. استرس ناشی از نیاز بدون پاسخگویی، به سرخوردگی و افسردگی منجر می شود. بروز این عوارض همزمان می شود با شروع مشکلات زوجین که مستقیما روی فعالیت جنسی تاثیر خواهد داشت.

۲-کاهش میل جنسی

همزمان با افزایش گزارش ها مبنی بر افزایش استرس های مرتبط با همه گیری، میل جنسی افراد نیز کاهش پیدا کرد. طبق مطالعه ای که در طول همه گیری انجام شد، این الگوی کاهشی، بین شرکت کنندگان ۱۸ ساله و بالاتر در ۵۷ کشور مشاهده و تایید شد. محققان متغیرهایی را در شروع بیماری، مانند ارتباط نگرانی مالی با رابطه و میل جنسی بیشتر بین شرکا مشاهده کردند. با گذشت زمان و افزایش فشارهای روحی ناشی از بیماری همه گیر، از جمله تنهایی، استرس عمومی و نگرانی های مربوط به کووید نوزده، کاهش میل جنسی نسبت به شرکای جنسی مشاهده شد. زمانی که متغیرهای افزایش تنش روانی بیشتر شد به همان نسبت میل جنسی کاهش پیدا کرد.

۳-تکرار و یکنواختی رفتار جنسی

زوج هایی که عادت ها و آیین منحصربفرد شخصی برای رابطه جنسی داشته اند، در اوایل همه گیری همچنان رفتارهایی مانند دوش گرفتن دونفره در طول روز یا فعالیت هایی مثل ماساژ های جنسی را ادامه داده اند. اما آن تجربیات سکسی تر از حد معمول، متعاقب طولانی شدن قرنطینه خانگی، برای برخی، جذابیت جنسی خود را از دست داده است.
افزایش فعالیت های روزانه مانند خانه های آشفته که نیاز به رسیدگی بیشتر داشته است حوصله کمتری برای زوجین باقی گذاشته است. حالا خلاقیت طاقت فرسایی برای حفظ آن مناسک جنسی مورد نیاز است که با توجه به فرسودگی روانی افراد در طول همه گیری، امکان آن به وضوح کمتر شده است.

۴-کاهش رابطه به دلیل توجه به عادت های بد

یک درمانگر جنسی، رویدادهای متعاقب مجاورت بیش از حد زوجین را با عنوان “اثر نوردهی بیش از حد” توصیف می کند. به این معنا که این کنار هم بودن مداوم، فرصت هایی را برای پررنگ تر شدن عادت های کوچک شرکای زندگی فراهم کرده است که با احتمال زیاد به تنش های عصبی یکی از زوجین منجر می شود. بطور مثال صدای جویدن غذایی که تا قبل از قرنطینه زوجین متوجه تولید آن توسط دهان شریک زندگی خود نشده بودند و حالا این همجواری مداوم آن را بطور اغراق آمیز غیرقابل تحمل کرده و اسباب تنش روانی دو طرف فراهم شده است.

۵-کاهش هیجان به علت مجاورت بیش از حد

این افزایش زمان باهم بودن، هیجان جنسی را به طور جدی کاهش می دهد. لوهمیلر، درمانگر جنسی می گوید: یکی از کلیدهای حفظ اشتیاق در یک رابطه طولانی مدت، وجود رمز و راز در مورد شریک زندگی و مستلزم حفظ کمی فاصله است. وقتی همواره یکدیگر را می بینید، حس رمز و راز از بین می رود. یا پس از مدتی قرنطینه و داشتن رابطه جنسی پی در پی دیگر حس خوبی به رابطه ندارند.

۶-استرس و افسردگی

علاوه بر عوامل استرس زای روزمره ناشی از همه گیری، با افزایش نرخ مرگ و میر و بستری شدن در سراسر جهان، تهدید جدی و بزرگتر ویروس نیز ظاهر شد. این خطر همیشگی، قطعاً در از بین بردن روحیه زوجین موثر بوده است. اگر تهدید عظیمی وجود داشته باشد، این سیگنال  به مغز انسان می رسد که احتمالاً زمان مناسبی برای رابطه جنسی نیست. به همین دلیل، افزایش استرس منجر به میل کم یا ایجاد مشکل در تحریک جنسی زوجین می شود.
به گفته محققان، مهم ترین نتیجه بدست آمده در این مطالعه، اثبات ارتباط بین استرس، افسردگی و میل جنسی است. آن ها توضیح می دهند که در آغاز همه گیری، عوامل استرس زا باعث افسردگی نشده بود. اما وقتی این عوامل استرس زا طولانی و متعدد شد، مردم خسته شدند. استرس با افسردگی ارتباط دارد و افسردگی بر میل جنسی تأثیر منفی می گذارد.

۷-سایر عوامل تاثیرگذار

جدا از مسایل مرتبط با زندگی اجتماعی و حرفه ای قبل از همه گیری، افراد همچنین می توانند حس و حال و انرژی خود را از دست بدهند که می تواند بر اعتماد به نفس و عملکرد جنسی تأثیر بگذارد. به ویژه زنان مجبور شده اند در دوران همه گیری مشاغل خود را کنار بگذارند. زیرا کارهای خانه، مراقبت از کودک و مدرسه در خانه به طور نامتناسبی فقط بر دوش آن ها افتاده است. این برای بسیاری از زنان واقعاً بسیار سخت و طاقت فرسا شده است.
شغل و فعالیت های مرتبط با کار، بخش مهمی از هویت افراد هستند و آن ها هر آنچه که هستند و در طول روز بر آن ها می گذرد را به اتاق خواب می آورند. اگر داشته ها را از دست بدهند و گمگشتگی هویتی پیدا کنند، ناگهان احساس می کنند چیزی برای آوردن و عرضه کردن به دیگری ندارند. یکنواختی کارهای منزل احساس خوب و رضایمندی فردی را در زنان محدود کرده و آن ها انرژی سابق برای رابطه جنسی را نیز از دست داده اند. با تقسیم کار در خانه می توانید این احساسات ناخوشایند را کمتر کنید.

مطالب مرتبط

آخرین اخبار