به گزارش پایگاه خبری تحلیلی اندیشه معاصر، ثانیه  ها به عشق یار قربانی وصال می شوند و میگذرند تا نیمه ی ماه خدا.در نیمه راه برکت خیز رمضان، رایحه شکوفه‌های یاس  کوچه‌های مدینه را آکنده می کنند و فرشتگان زمین و  زمان را به تماشای طلوع اختری دیگر دعوت و آسمان را  به شنیدن تلاوت سوره ی حَسَن مهمان می‌کنند.

آسمان  از زیبایی این تلاوت بی تاب می شود و آسمانیان پروانه وار گرداگرد خانه دخت پیامبر طواف می کنند و با برخاستن صدای دل انگیر کودکی از چشمه سار کوثر، هستی از عطر کرامت و حُسن معطر می‌شود. کودکی که با آمدنش،  دنیای پدرانه علی علیه‏السلام ، رنگین‏ تر و تنهایی ‏اش با رنگ مهربانی او پُر می‌شود.امشب خورشیدی متولد شد که بوی علی را در کوچه ‏های غم ‏زده کوفه جاری کرد و صدای گریه ‏های کودکانه ‏اش، در صدای بال فرشتگان می‌پیچد  تا شب‏ها با لالایی آرام او کائنات به خواب بروند.

امشب امامی آمد که دلمان سر سپرده اش است، کریمی که امیدمان را ناامید نمی‌کند،ما از کودکی با کرامت و لطف او بزرگ شده ایم و دلمان خوش است که سخاوت بی پایانش گره گشای مشکلاتمان است. همان کریمی که برای تمام تنهایی حریم پاکش دلمان میسوزد . هر گاه که تن سپردیم به گوش دادن تمام زمزمه های دل خسته مان ،نامی به جز حسن بن علی نشنیدیم .نامی که هرگز نتوانستیم نامی در کنار ان بگنجانیم.

بی گمان که خاک تنمان جز با غبار بقیع آغشته نشده و در بدو تولدمان بی شک به جای اذان، روضه غربت او را در گوشمان خوانده اند که اینگونه خود را شیدای او می‌بینیم .در این شب عزیز بیایید تا زائر مزار بی‏ چراغش باشیم و بر سفره کرامتش، میهمان شویم، حالا این ما و این وسعت بی ‏حد و مرز کرامت تو یا کریم اهل بیت!

میلاد نور، در نیمه ماه نور، بر عاشقان نور مبارک باد…!

*نفیسه ترابنده

انتهای پیام/*