به گزارش پایگاه خبری تحلیلی اندیشه معاصر – محمدرضا حسینی راوندی در یادداشتی در مورد اینترنت نوشت:

انواع سرویس اینترنت:

ADSL یا Asymmetric Digital Subscriber Line یک نوع DSL نامتقارن است. ADSL یک تکنولوژی طراحی شده برای ارائه سرعت اتصال بیشتر از طریق خطوط تلفن نسبت به سرویس‌های اینترنت Dial-Up قدیمی است. سرعت اینترنت ADSL با توجه به پهنای باند موجود در کابل‌کشی مسی تا ۵۰ مگابایت بر ثانیه است. لازم به ذکر است که سرعت و کیفیت ADSL2+ از ADSL بیشتر است. میانگین سرعت ADSL2+ بین ۱ مگابایت بر ثانیه (برای آپلود) و ۲۴ مگابایت بر ثانیه (برای دانلود) است.مخفف

عبارت Digital Subscriber Line است. این سرویس با استفاده از خط تلفن (بدون اشغال خط) اتصالی با سرعت بالا را در اختیار کاربران قرار می‌دهد. ازآنجایی ‌که DSL مبتنی بر خطوط تلفن است، دردسترس ترین سرویس برای کاربران خانگی است. این سرویس راشرکت‌های زیادی  در ایران ارائه می‌دهند.از جمله مهمترین این شرکت ها شاتل،آسیاتک،پیشگامان،های وب ،مخابرات ایران و … میباشند.ADSLنسبت به سرویس‌های دیگر مقرون ‌به ‌صرفه‌ تر است اما سریع‌ترین سرویس اینترنتی موجود در بازار نیست. سرعت و کیفیت اتصال  DSL، با بیشتر شدن فاصله بین استفاده ‌کننده و ایستگاه سویچینگ کاهش پیدا می‌کند. به عبارت دیگر این سرویس معمولا در موقعیت مکانی نزدیک به تجهیزات شرکت ارائه‌دهنده سرویس(یعنی مرکز مخابرات منطقه) استفاده می‌شود

VDSL یکی دیگر از انواع سرویس اینترنت DSL است که مخفف Very High-Speed Digital Subscriber Line است. VDSL بر بستر کابل‌ است و برای بر خلاف ADSL که از خطوط تلفن ثابت شهری استفاده می‌شود، برای استفاده از VDSL نیاز به کابل‌کشی دارید. VDSL نیز همانند ADSL نامتقارن است و معمولا سرعت بارگیری از سرعت بارگزاری بیشتر است. ارائه‌دهندگان پهنای باند VDSL را به عنوان اتصال سریع‌تر و با ثبات‌تری در مقایسه با سایر خدمات مبتنی بر مس مانند ADSL معرفی می‌کنند. سرعت دانلود VDSL در حالت ایده‌آل ۵ برابر بیشتر از ADSL است.

Wireless یا ارتباط بی‌سیم یکی دیگر از شیوه‌های استفاده از خدمات پهنای باند است. همان‌طور که از نام آن مشخص است، در این سرویس از کابل و خط تلفن استفاده نشده و در عوض از فرکانس رادیویی استفاده می‌شود. ارتباط بی‌سیم علاوه بر این‌که پهنای باندی بسیار بیش‌تر و پایدارتری نسبت به DSL ارائه می‌دهد، هزینه‌ی نصب و راه اندازی را به میزان محسوسی کاهش می‌دهد. در کل اینترنت وایرلس به دوصورت پهنی باند اشتراکی و اختصاص قابل ارائه می باشد.

WiMAX مخفف عبارت World Wide Interoperability for Microwave Access به معنای قابلیت تبادل و استفاده از اطلاعات در سطح جهانی، با دسترسی به امواج ماکروویو است. وایمکس دسترسی به اینترنت را برای مناطقی که امکان دریافت اینترنت ثابت کابلی ندارند، فراهم می‌کند. مهم‌ترین ویژگی وایمکس، سیار بودن و عدم محدودیت آن به یک مکان مشخص است. فن‌آوری وایمکس، از طریق دکل‌های دوربرد، اینترنت را در  ابعاد بسیار گسترده‌ برای کاربران فراهم می‌سازد.

WiMAX مانند WiFi اما با سرعت بالاتر و در مسافت‌های بیشتر برای تعداد کاربران بیشتر کار می‌کند. WiMAX امکان ارائه خدمات حتی در مناطقی که دسترسی به زیرساختهای سیمی دشوار است را دارد و همچنین توانایی غلبه بر محدودیت‌های فیزیکی زیرساخت‌های سیم‌کشی سنتی را نیز داراست. این سیستم دارای دو مؤلفه اصلی است: یک برج WiMAX و یک گیرندهWiMAX

WiMAX مانند Wi-Fi می‌تواند با ارسال سیگنال از برج WiMAX از طریق اتصال سیمی، مستقیماً به اینترنت متصل شود. فرستنده‌های WiMAX می‌توانند شعاع تقریبی ۲ کیلومتر را پوشش دهند در حالی‌که برد Wi-Fi در حدود ۳۰ متر است. به عبارت دیگر، WiMAX بسیاری از hotspots پراکنده کوچک را به یک hotspot بزرگ وایرلس تبدیل می‌کند.

FTTH مخفف عبارت Fiber to the Home است که از فیبر نوری برای دسترسی به اینترنت پرسرعت استفاده می‌کند. به این صورت که فیبر نوری از یک مرکز که تجهیزات شرکت ارائه کننده ذر آن نصب شده  به محل مشترک کشیده می‌شود و امکان استفاده از اینترنت را برای مشترک فراهم می‌آورد. تفاوت این سرویس با دیگر سرویس‌ها این است که در این فناوری تمامی مسیر ارتباطی از فیبر‌های نوری پرسرعت تشکیل ‌شده‌است.

TDD-LTE مخفف عبارت Time Division Duplexing – Long Term Evolution است. TD-LTE سرویس ثابت بی‌سیم است که توسط شرکت‌هایی که پروانه‌ی FWA دارند، ارائه می‌شود. سرویس TD-LTE نیاز به مودم و سیم‌کارت‌های مخصوص دارد. سیم‌کارت در مودم قرار می‌گیرد و صرفاً وظیفه‌ی دریافت و ارسال اطلاعات را بر عهده دارد. (امکان برقراری تماس تلفنی و ارسال پیامک ندارند.) TD-LTE محدودیت‌های سرویس ADSL اعم از محدودیت‌های مکانی و نیاز به خط تلفن را ندارد.

از مزایای این سرویس می‌توان به افزایش ظرفیت بالا در انتقال داده، کاهش هزینه‌های پیاده‌سازی و بهره‌گیری و تخصیص ظرفیت پویا به جریان‌های Uplink یا Downlink که باعث بهبود تجربه کاربری می‌شود،‌ اشاره کرد. با استفاده از این تکنولوژی به جای تقسیم پهنای فرکانسی، دریافت و ارسال بر روی یک پهنای باند فرکانسی و در بازه‌های زمانی متفاوت انجام می‌شود. در نتیجه می‌توان از تمامی‌ظرفیت پهنای باند برای ارسال یا دریافت اطلاعات استفاده کرد و سرعت ارسال و دریافت اطلاعات افزایش می‌یابد.

اینترنت همراه یا خدمات تلفن همراه، اینترنت مبتنی بر شبکه‌های سلولی (Cellular network) را روی خط تلفن به مشترکین خود ارائه می‌دهند. سرعت بالای این سرویس باعث شده‌است که بتوان آن را با سایر انواع سرویس اینترنت مقایسه کرد. بدون نیاز به مودم و یا تجهیزات پیچیده، اتصال به اینترنت انجام می‌شود؛ اما از معایب اینترنت همراه می‌توان به پوشش‌دهی نامناسب در برخی از نقاط کشور، تعرفه بالا، تأثیرپذیری از شرایط جوی و پشتیبانی نامناسب نام برد.

اینترنت همراه در ایران با استفاده از تکنولوژی‌های ۴G، ۳G و GPRS ارائه می‌شود. سرعت در تکنولوژی ۴G بسیار بالا و پایدار است و با استفاده از آن به راحتی می‌توانید فایل‌های مختلف با حجم بالا را آپلود یا دانلود کنید. نسل قبلی اینترنت همراه، یعنی تکنولوژی ۳G، سرعت پایین‌تری نسبت به ۴G دارد و زمان لود آن نسبتا بالاتر است. هر دستگاهی که از تکنولوژی LTE پشتیبانی کند، با ارتقای سیم‌کارت خود به ۴G می‌توانید از اینترنت همراه با سرعت بالا بهره‌مند شوید. برخی از اپراتورها نیز از نسل جدید   ۴.۵G پشتیبانی می‌کنند که بارگیری تا حداکثر ۳۰۰ مگابایت بر ثانیه را نیز ممکن می‌سازد.

انتهای پیام/*