سرپرست پایگاه میراث جهانی سازه‌های آبی‌تاریخی شوشتر با بیان این‌که در این استراحتگاه، فضایی برای استراحت و رفع خستگی گردشگران تعبیه شده که دارای آب‌سردکن، نشیمن و غیره است، افزود: براساس فیلم‌ها و تصاویر موجود در دوربین‌های مداربسته محوطه میراث‌جهانی، پسربچه در این استراحتگاه آبی می‌نوشد و از استراحتگاه خارج می‌شود که هنگام خروج پس از طی مسافتی پنج تا شش متری به زمین می‌خورد و بلافاصله هنگام برخاستن در حالت نیم‌خیز (ظاهراً به دلیل پمپاژ نشدن و نرسیدن خون به مغز) بار دیگر به زمین می‌خورد که در مرتبه دوم از حال می‌رود.
وی ادامه داد: پس از این اتفاق همکاران ما در پایگاه بی‌درنگ وارد عمل شدند و با اورژانس تماس گرفتند، اما به دلیل احتمال تأخیر در رسیدن نیروهای اورژانس، عوامل پایگاه میراث‌جهانی برای این‌که زمان را از دست ندهند، پسربچه را به همراه خانواده او با خودروی شخصی در فاصله زمانی ۱۰ تا ۱۵ دقیقه به بیمارستانی در شوشتر منتقل می‌کنند.
مهدوی‌کیا با اشاره به این‌که در بیمارستان شوشتر، قلب پسربچه احیا می‌شود، گفت: بیمار تا حوالی ساعت ۱۵:۳۰ در شوشتر بود که پس از این ساعت، با پیگیری‌هایی که از طریق شورای تأمین شهرستان انجام دادیم، به دستور فرماندار، بیمار با اورژانس هوایی هلی‌کوپتر به بیمارستان فوق تخصصی کودکان “ابوذر” اهواز منتقل شد، اما متأسفانه این کودک با وجود تلاش پزشکان در بامداد شنبه هشتم مهرماه فوت کرد.
سرپرست پایگاه میراث‌جهانی سازه‌های آبی‌تاریخی شوشتر تصریح کرد: علت مرگ هنوز معلوم نیست، اما برای موضوع پرونده قضایی تشکیل شده و شخص دادستان عمومی و انقلاب شهرستان نیز به عنوان مدعی‌العموم تا مشخص شدن نتیجه کارشناسی پزشکی قانونی، پیگیر موضوع است.
وی اضافه کرد: ما نیز منتظر هستیم تا بررسی‌ها به صورت کامل انجام شود و پزشکی قانونی نتیجه را اعلام کند تا علت مرگ این پسر بچه مشخص شود.
روز گذشته نیز درپی انتشار خبر فوت کودک هشت ساله در سازه‌های آبی شوشتر، دادستان عمومی و انقلاب این شهرستان از تشکیل پرونده قضایی برای بررسی این حادثه خبر داد.
سازه‌های آبی تاریخی شوشتر مجموعه‌ای به هم پیوسته از پل‌ها، بندها، آسیاب‌ها، آبشارها، کانال‌ها و تونل‌های عظیم هدایت آب هستند که در ارتباط با یکدیگر کار می‌کنند. این سازه‌ها در دوران هخامنشیان تا ساسانیان برای بهره‌گیری بیشتر از آب ساخته شده‌اند، در سفرنامه ژان دیولافوآ باستان‌شناس نامدار فرانسوی از این محوطه به عنوان بزرگترین مجموعه صنعتی پیش از انقلاب صنعتی یاد شده است.
آثار باستانی این سازه‌های آبی با عنوان «نظام آبی تاریخی شوشتر» به صورت یک جا به عنوان دهمین اثر ایران در فهرست میراث جهانی یونسکو با شماره ۱۳۱۵ به ثبت رسید.
