رهبر انقلاب در بخشی از سخنانشان فرمودند: «سفارش من هم در مورد مسائل مربوط به معیشت، همان سفارش همیشگی است؛ البتّه مشکلاتی وجود دارد در امکانات دولتی، واقعاً یک مشکلاتی هست، اینها را قبول داریم، باید توجّه به این مشکلات داشت امّا مسأله بیمه، بازنشستگی، مسائل هزینههای درمان که بموقع پرداخت بشود، اینها مسائل مهمّی است، به اینها بایستی حتماً توجّه کرد».
یک نظامنامه اختصاصی و مستقل برای معلمان برای اولین بار نوشتیم
ما در این مدت، تصمیمات خوبی برای آموزش و پرورش داشتیم؛ از لحاظ بودجه ای در دوسال اخیر، رقمهای قابل توجهی علیرغم مشکلات و تنگاهای اقتصادی تصویب شد؛ یک شاهکار مهم دیگری که مجلس یازدهم داشت همین بحث رتبهبندی معلمان بود که در راستای نگاه متفاوت مجلس یازدهم صورت گرفت و توانست با همکاری دولت سیزدهم گامهای بلندی را بر دارد؛ واقعا این همراهی اگر نبود شاید این اتفاق نمیافتاد چرا که نگاه دولت سیزدهم هم نگاه مثبت به معلمان است.
اما این نگاه ها باز کافی نیست و باید تغییر کند و بهتر و موثرتر از این نسبت به آموزش و پرورش شود تا بتوانیم جایگاه آموزش و پرورش و معلم را در جامعه ارتقا دهیم.
به هرحال در بحث رتبهبندی معلمان دو نگاه اساسی به آن داریم؛ شاهبیت نظام رتبهبندی این بوده است که اولاً یک نظامنامه اختصاصی و مستقل برای معلمان برای اولین بار نوشتیم؛ نظامنامه رتبهبندی بر دو رکن مهم استوار است. یکی ارتقای صلاحیت حرفهای معلمان است که مورد تأکید مقام معظم رهبری است و منظور کیفیت بخشی به معلم است که معلم باکیفیت در آموزش و پرورش حضور پیدا کند.
پس یک رکن مهم این است که کیفیت بخشی یا همان ارتقای صلاحیتهای حرفهای معلمان مدنظر است که با اجرای این نظامنامه به این هدف میرسیم. نکته دوم، توجه به معیشت معلم است که متناسب با شأن و جایگاهی که تعریف شده است، انجام شود یعنی در بحث معیشت هم معلمان در جایگاه مناسب خود قرار گیرند.
ما این دو رکن را در نظامنامه رتبه بندی معلمان آوردیم برخی مشکلات هم هست که انشاءالله به ثمر برسد. آن چیزی که الان به دنبال آن هستیم این است که نگاهها یعنی هم نگاه مسؤولان و هم نگاه مردم را نسبت به آموزش و پرورش تغییر یابد.
** چرا رتبهبندی به تأخیر افتاده است
امینه: یکی از نقدهایی که میتواند به حوزه اجرایی کشور ورود کند بحث فاصله و شکاف عمیق بین وعده و عمل هست. وعدهها به کرات شنیده میشود و در حد وعده مانده است.
فرمایشات مقام معظم رهبری همیشه داهیانه و دلسوزانه است؛ چراکه نگاه عمیق ایشان به آموزش و پرورش از این بابت است که ایشان آموزش و پرورش را یک محیط تحولگرا میبیند. اما تا چه حد فرمایشات مقام معظم رهبری در حوزه عمل و در کارزار اجرایی شده است؟
متأسفانه در بحث اجرایی شدنت از نظام را مشخص میکند باید در بحث رتبهبندی از حالت وعده این مسأله را خارج کند و بیاید در کارزار عملی کند. چرا رتبهبندی به تأخیر افتاده است؟ فروردین ۱۴۰۱ میآید و تصویب آن به اردیبهشت و خرداد کشیده میشود و حالا شنیده میشود شهریور اجرا خواهد شد.
وقتی طرحی تصویب شد باید دولت اهتمام به اجرایی شدن طرح را داشته باشد و به تأخیر نیندازد و از آن طرف برای دشمنان نظام و انقلاب، فرصتی جهت سوء استفاده ایجاد کند.
بنده بهترین راهکار را این میدانم که برای عملیاتی کردن رتبهبندی، یک مقداری سرعت، چاشنی کار قرار گیرد؛ البته الان یکی از دغدغههای معلمان این است که باید مدارک جمع کنند و جمعآوری مدرک ۸۵۰ هزار نفر از معلمان چقدر طول میکشد.
هدف این است که بتوانیم بر اساس سند تحول بنیادین به چشم انداز ۱۴۰۴ برسیم و بتوانیم معلم قوی تحویل جامعه دهیم ولی جمعآوری این همه مدارک و کندی کار، خوب نیست؛ این پروسه باید کوتاهتر شود.
** وقتی دو اداره کل ادغام شد و جایگاه خدمات رفاهی پایین آمد
سیاری: یک موردی که در دولت قبل اتفاق افتاد، پاک کردن صورت مسأله بود؛ به این شکل که در ادارات کل آموزش و پرورش استانها به خاطر اینکه مطالبه رفاهیات نباشد، مسؤولان رفاه و تعاون را با مسؤولان تدارک و خدمات که دو اداره از دو جنس متفاوت بود، ادغام کردند.
تمام وقتگذاری این مسؤول باید دنبال پشتیبانی، خدمات، قراردادها، مباحث ذیحسابی، پرداخت و بانک و دستگاههای نظارتی باشد یعنی عملاً با این کار، مطالبگری را به صفر رساندند.
باید منابع مالی پایداری در ردیف بودجهای پیشبینی شود یا از منابع داخلی آموزش و پرورش یا از ظرفیتهای صندوق ذخیره فرهنگیان استفاده شود
در ارتباط با رفاهیات، موضوع مهم این است که همه قراردادها تجمیع شود ۹، ۱۰ قرارداد داریم که اینها ضریب خسارت پایینی دارند که میتوان به بیمه حوادث دانشآموزی، صندوقهای وام ضروری، ساختمان، بیمه ماشین اعم از شخص ثالث و بدنه و بیمه عمر اشاره کرد اما قرارداد آنها با شرکت دیگر منعقد شده است و بحث بیمه درمان که ضریب خسارت بالاتری دارد در جایی دیگر است که میتواند به یک همه بیمهها به یک شرکت داده شود.
باید منابع مالی پایداری در ردیف بودجهای پیش بینی شود یا از منابع داخلی آموزش و پرورش یا از ظرفیتهای صندوق ذخیره فرهنگیان استفاده شود؛ در حال حاضر ۹۰ درصد از فرهنگیان عضو صندوق ذخیره هستند و اخیراً در آییننامه آن اصلاحاتی صورت گرفته است که در طول خدمت هم به معلمان اقدامات رفاهی ارائه کند؛ در نظرسنجیها هم اولین اولویت معلمان، بیمه درمان بوده است.
بهرهگیری از ظرفیت سایر شرکتها و تعهدات یکسان و مشارکت در سود و زیان قرارداد در استانهای مختلف، پیشنهاد دیگری است که میتوان مدنظر قرار داد.
** اول معلم باید به معلم بودن خود افتخار کند
اسماعیلی: ۱۰، ۱۲ سال است که بحث رتبهبندی را در محافل مختلف میشنویم اما متأسفانه تا زمانی که ما حدود یکسال قبل ورود پیدا کردیم، گام عملی برداشته نشده بود. دولت قبلی یک لایحهای را تحت فشار این مجلس، ارائه داد.
بنده به عنوان نماینده کمیسیون آموزش و تحقیقات در کمیسیون تلفیق که حضور داشتم، دیدم که لایحه بودجه ۱۴۰۰ را که آوردند ۵ هزار میلیارد تومان بیشبینی کرده بودند. به عنوان یک مطلع که ۳۵ سال آموزش و پرورشی بودم، سرانگشتی محاسبه کردم؛ اگر حداقل یک میلیون تومان را در حداقل ۷۰۰ هزار نفر ضرب کنیم، ۷ هزار میلیارد تومان میشود؛ گفتم چگونه شما ۵ هزار میلیارد تومان پیشبینی کردهاید؟
ما نظام رتبهبندی میخواهیم داشته باشیم که متناسب با شأن معلم، عقبافتادگیهای چندین و چندساله را جبران کنیم و معلم احساس غرور کند، دوم اینکه خانواده معلم باید به معلم بودن پدر و مادرشان افتخار کنند.
شما ببینید در حال حاضر چند درصد از فرزندان ما آرزو میکنند که معلم شوند. چرا بچه معلم آرزو نمیکند که معلم شود؟ چون مشکلات به بدنه خانواده منتقل میشود.
چند درصد فرزندان ما آرزو میکنند که معلم شوند؟
میخواهم این را بگویم که وقتی درباره بودجه رتبهبندی معلمان با وزیر وقت آموزش و پرورش صحبت کردم، گفت «آقای اسماعیلی نمیدهند»، گفتم «آقای وزیر از شما بعید است. شما در شأن معلمان درخواست اعتبار کنید. کوتاه آمدید که به این روز افتاده است».
لایحه رتبهبندی معلمان تحت فشار مجلس، ارائه شد و وقتی آمد، دیدیم که رتبهبندی نیست و در کمیسیون جراحی اساسی کردیم که ۷، ۸ ماه طول کشید و فراز و فرودهایی را طی کردیم و معلمان در ۵ رتبه شامل آموزشیار معلم، مربی معلم، استادیار معلم، دانشیارمعلم و استادمعلم فعالیت میکنند.
معلم باید احساس منزلت کند. وقتی دولت عوض شد، بار مالی رتبهبندی را بررسی اولیه کردیم و یک محاسبه مالی انجام شد و دیدیم که حداقل ۴۰ هزار میلیارد تومان پول میخواهد و این در حالیست که دولت قبلی ۵ هزار میلیارد تومان خواسته بود.
**یک عدهای هنوز باورشان نیست که آموزش و پرورش مهم است
اسماعیلی: مجلس امسال در لایحه بودجه ۳۸ هزار میلیارد تومان برای این امر گذاشته است. تقریباً به همان ۴۰ هزار میلیارد تومان نزدیک است و اجرای آن نیز از ۳۱ شهریور ۱۴۰۰ است.
رتبهبندی دو رکن است یک رکن استقرار است یعنی تمامی معلمان امتیازشان محاسبه می شود و اینکه کاغذبازی شود، نیست چون خیلی از اطلاعات در سامانهها وجود دارد.
قرار نیست برای اجرای رتبهبندی کاغذبازی شود
۲۶ نسخه آییننامه رتبهبندی را ویرایش کردیم. یعنی بازخوردهای زیادی از معلمان گرفتیم و در جلسه تدوین آییننامه از معلمان دفاع کردیم. به هر حال آن چیزی که مانده است اجرایش سخت نیست. نمیگوییم بیعیب است ولی خیلی بهتر شده است و برای استقرار خوب است. ضمن اینکه قابلیت اصلاح هم دارد که بتوانیم در آینده بندهایی را تغییر دهیم.
الان بحث این است که ما ۳۸ هزار میلیارد تومان را در لایحه بودجه دیدیم اما چرا این دست و آن دست میکنند. دستهایی هستند که نمیخواهند قانون رتبهبندی معلمان اجرا شود. یک عدهای هنوز باورشان نیست که آموزش و پرورش مهم است. میگویند با یک میلیون و دو میلیون کار را تمام کنید. شما با ۳۸ هزار میلیارد تومان هم رتبهبندی را اجرا کنیم هم پاداش عدهای که از ۳۱ شهریور ۱۴۰۰ بازنشسته میشوند را از این محل بدهید که حدود ۱۰ هزار میلیارد تومان میشود همچنین یکی، دو هزار میلیارد تومان هم کسورات است.
مجلس مقاومت کرده است، وزارت آموزش و پرورش هم محکم ایستاده است و وزیر آموزش و پرورش هم گفت که کسورات را از منابع دیگر میدهم و فقط رتبهبندی را اجرا کنید. اراده است که تا آخر خرداد آییننامه رتبهبندی معلمان اجرایی شود.
امیدواریم رتبهبندی به شهریور نرود و مصمم هستیم که سریعاً تا آخر خرداد ماه به سرانجام برسانیم.
برای عضویت در کانال اندیشه معاصر کلیک کنید.
عباس
۰۷ خرداد ۱۴۰۱
ما فرهنگیان دلسوز دانشآموزان و پیشرو در خدمات در کشور بودهایم اما کسانی یا سهوا یا عمدا با نشان دادن ضعف در اجرای قانون رتبهبندی و ایجاد دلخوری و نارضایتی در مدل اجرا با روش خودخواهانه نمیخواهند فرهنگیان کمی آسوده خاطر و بدون نگرانی معیشتی فعالیت نمایند این افراد یا سازمانها هم به فرهنگیان عزیز ظلم میکنند و هم نظام حکومتی کشور را به دردسر و مخاطره میاندازند این افراد مغرض یا نادان هستند و یا منافق در هر دو صورت باید ایشان مجازات شوند چرا که بجای اطاعت از قانون مصوب مجلس که مورد تایید شورای نگهبان و رئیس جمهور محترم هم قرار گرفته است باعث عکس.العمل تند و خشمناک فرهنگیان دلپاک و دست پاک در این کشور میشوند که این نه مورد رضای حضرت حق است و نه آقا امام زمان عج از آن خشنود و راضی هستند پس بهتر است.... البته ما فرهنگیان خواستار اجرای قانون طبق قانون از ۳۱شهریور ۱۴۰۰میباشیم و در پایان خرداماه در صورت عدم اجرای قانون این حق را بر خود مسلم میدانیم که با تجمعات سراسر کشور در تهران پیام مظلومیت خویش را با خشم ابراز نماییم...
نظرات بسته شده است