۱۲:۱۱ - ۱۴۰۰/۱۱/۲۷

اختلال روانی در هیجان و بیش فعالی + درمان

به گزارش پایگاه خبری تحلیلی اندیشه معاصر، اختلال روانی در هیجان و بیش فعالی و درمان آن را در ادامه بخوانید. برای بیان کردن اختلال روان­ی از اختلال روان­شناختی استفاده می­شود. به الگوهای رفتاری و روان­ی که بر ابعاد زندگی انسان تاثیر می­گذا...

اختلال روانی در هیجان و بیش فعالی + درمان

به گزارش پایگاه خبری تحلیلی اندیشه معاصر، اختلال روانی در هیجان و بیش فعالی و درمان آن را در ادامه بخوانید. برای بیان کردن اختلال روان­ی از اختلال روان­شناختی استفاده می­شود. به الگوهای رفتاری و روان­ی که بر ابعاد زندگی انسان تاثیر می­گذارد، اختلال روانی می ­گویند.

اختلال روانی در هیجان و بیش فعالی، الگوی کاهش توجه پایدار و رفتارهای تکانشی است که معمولاً این اختلال روانی در کودکان و نوجوانان با رشد مشابه دیده می شود. در ادامه با ما همراه باشید تا با اختلال روانی هیجان و بیش فعالی بیشتر آشنا شوید.

اختلال روانی چیست؟+ انواع اختلال روانی

اختلالات و بیماری‌های روانی انواع مختلفی دارند که بعضی از آن‌ها در جامعه شایع‌تر بوده و فراوانی بیشتری دارند. از جمله اختلالات روانی شایع می‌توان به افسردگی و اختلالات اضطرابی اشاره کرد که در هر دو جنس زن و مرد مشاهده می‌شود و بیشترین درصد مراجعه به روانشناس و کلینیک‌ها را به خود اختصاص داده‌اند.برای بیان کردن اختلال روان­ی از اختلال روان­شناختی استفاده می­شود. به الگوهای رفتاری و روان­ی که بر ابعاد زندگی انسان تاثیر می­گذارد، اختلال روانی می ­گویند.

انواع اختلالات روانی

۱) اختلالات تکوین عصبی
۲)کم توانی ذهنی
۳)اختلال اوتیسم
۴)اختلال بیش فعالی_کمبود توجه

* اختلال روانی در هیجان و بیش فعالی

اختلال روانی بیش فعالی، الگوی کاهش توجه پایدار و رفتارهای تکانشی است که این اختلال روانی معمولاً در کودکان و نوجوانان با رشد مشابه دیده می شود.

سه نوع قابل مشاهده اختلال عبارت است از:

۱) کم توجهی
۲) بیش فعالی/ تکانشگری
۳) ترکیب نوع اول و دوم
برای مطرح کردن تشخیص باید برخی از علائم پیش از سن هفت سالگی ظاهر شوند. هرچند در بسیاری از کودکان این اختلال در سن بالای هفت سالگی تشخیص داده می شود.این اختلال در حضور اختلال نافذ رشد، اسکیزوفرنی و یا سایر اختلالات روانپریشی نباید مطرح شود.

علت بیش فعالی

علت دقیق بیش فعالی (ADHD) ناشناخته است. اما نشان داده شده که این بیماری خانوادگی است.
همچنین وجود اختلالات احتمالی موجود در مغز افراد مبتلا به بیش فعالی(ADHD) یکی از علت های مشخص کرده اند.
عوال دیگری هم وجود دارد از جمله :

*تولد قبل از هفته ۳۷ بارداری
*وزن کم نوزاد در هنگام تولد
*سیگار کشیدن یا مصرف الکل یا مواد مخدر

علائم بیش فعالی در کودکان

علائم بیش فعالی و انواع کودکان بیش فعال:

بیش فعالی دارای ویژگی های بارزی است که شامل پرتحرکی، کمبود توجه و تمرکز، بروز اعمال ناگهانی و غیرقابل پیش بینی می شود. این اختلال سه نوع است؛

اختلال اول: در گونه اول که کودک فقط در توجه و تمرکز مشکل دارد.

اختلال دوم: در نوع دوم فقط پرتحرکی دیده می شود و بالاخره نوع ترکیبی که کودک هم پرتحرک است و هم مشکل توجه و تمرکز دارد این اختلال در کودکان دبستانی و در پسرها سه تا پنج برابر شایع تر از دختران است و بیشتر در پسران اول خانواده مشاهده می شود.

اختلال سوم: معمولا اختلال از سه سالگی به بعد تشخیص داده می شود. کودکان مبتلا در دوره شیرخواری اکثرا پرتحرک هستند و دست ها و پاهای خود را زیاد حرکت می دهند؛ کم خواب، کم غذا هستند و زیاد گریه می کنند.

قطع پی‌درپی گفت‌وگو و مکالمه بزرگ‌ترها

پاسخ دادن به سؤال، پیش از آنکه جمله‌ی سؤال‌کننده به پایان برسد.
بی‌صبری و بی‌تحملی شدید طوری که هر آنچه طلب کرد، باید در همان لحظه آن را دریافت کند.

پرحرفی‌

مدام در حال حرکت و جنب‌و‌جوش بودن
بی‌صبری و نداشتن تحمل برای ایستادن در صف و رعایت نوبت
عصبی و حساس بودن و مرتب پایین و بالا پریدن
هل دادن بقیه‌ی کودکان
برهم زدن بازی بقیه‌
انجام تکلیف‌های مدرسه بدون توجه و دقت
«قاپیدن» وسایل و اسباب‌بازیهای کودکان دیگر
نداشتن مهارتهای لازم در برقراری ارتباط‌های اجتماعی با دیگران
گم‌کردن وسایل شخصی
از این شاخه به آن شاخه پریدن

درمان بیش فعالی یا کم توجهی

بهترین روش درمان اختلال کم ­توجهی یا بیش­­ فعالی برای هر فرد متفاوت از دیگری است. این روش معمولا ترکیبی از مصرف دارو، تراپی و یا تغییر سبک زندگی است. درمان موثر باید پاسخگوی علائم زمینه‌­ای مثل تکانشگری یا حواس ­پرتی و چالش‌­های رفتاری و اجتماعی متاثر از آن، مانند مشکل در دوست­یابی، کنترل زمان و عزت نفس پایین باشد.

متداول‌­ترین دارو برای درمان اختلال کم ­توجهی یا بیش­­ فعالی محرک‌هایی مانند ریتالین و آدرال است. البته می‌­توان در مورد کسانی که به داروهای محرک واکنش نشان نمی‌­دهند یا دچار عوارض می‌­شوند، از داروهای غیرمحرک مانند استراترا یا گروه خاصی از داروهای ضد افسردگی نیز استفاده کرد.

مصرف دارو به تنهایی،غالبا نمی‌تواند نیازهای کلی درمانی کودکان مبتلا به این اختلال را برآورده سازد و فقط یک جنبه درمان این اختلال محسوب می‌شود. گروه های مهارت آموزی های اجتماعی، آموزش والدین کودکان دچار بیش فعالی (ADHD )و مداخلات رفتاری در مدرسه و خانه اغلب در درمان کلی کودکان دچار اختلال بیش فعالی/کم توجهی موثر هستند.

انتهای پیام/*

مطالب مرتبط