به گزارش پایگاه خبری تحلیلی اندیشه معاصر ANDISHEMOASER News Agency، هشتم شوال سال ۱۳۴۴قمری روزی است که وهابیان به سرکردگی عبدالعزیز‌بن‌سعود اقدام به تخریب بارگاه‌های قبرستان بقیع کردند؛ مکان‌هایی چون بقعه عباس عموی پیامبر(صلی‌الله‌علیه‌وآله) و ائمه بقیع(علیهم‌السلام)، بقعه پسر و همسران پیامبر، بقعه ام‌البنین مادر حضرت ابالفضل(علیه‌السلام)، قبر اسماعیل فرزند امام صادق(علیه‌السلام)، خانه امام سجاد و خانه امام صادق، مسجد فاطمه(سلام‌الله‌علیها)، مَبرک ناقه پیامبر، محل عَرِیش پیامبر، خانه اَرقم بن اَرقم، خانه ابوایوب انصاری، مرقد علی عُرَیضی.(تاریخ‌الامین،ص۴۷۹)

آنها حتی قصد تخریب قبر مطهر رسول خدا(صلی‌الله‌علیه‌وآله) را نیز داشتند. اما از برانگیخته شدن احساسات مسلمانان بر ضد خویش ترسیدند و از این عمل منصرف شدند. آنها اموال، طلا و جواهرات خزانه عظیم حرم رسول خدا و ائمه بقیع(علیهم‎السلام) را نیز غارت کردند.(لمعات الشهاب فی سیره محمدبن عبدالوهاب، ص ۱۰۸)

عجیب اینجاست که طبق ادبیات قرآنی پیراهنی از لباس‌های یوسف(علیه‌السلام) آنقدر شرافت و ارزش داشته که پدر و پیامبری دیگری(حضرت یعقوب علیه‌السلام) به آن توسل بجوید، شفا یابد و این کار شرک نباشد؛ اما قبور خاندان پیامبر(علیهم‌السلام) این ارزش را نداشت که محل شفا یافتن و حاجت گرفتن ما انسان‌های عادی باشد.

* التاریخ الامین لمدینه سید المرسلین، عبدالعزیز مدنی، امین، قم،۱۳۷۷ش،ص۴۷۹.
* لمعه الشهاب فى تاریخ محمد بن عبدالوهاب، به اهتمام احمد ابوحکیمه، بیروت ١٩۶٧م، ص۱۰۸.
* «اذْهَبُوا بِقَمِیصِی هَذَا فَأَلْقُوهُ عَلَى وَجْهِ أَبِی یَأْتِ بَصِیرًا[یوسف/۹۳]این پیراهن مرا ببرید و آن را بر چهره پدرم بیفکنید [تا] بینا شود.» بله وهابیت چشم بر این آیه الهی بسته‌اند و دیگران را متهم به شرک می‌کنند.

انتهای پیام/*