به گزارش تحریریه اندیشه معاصر،بهروز شعیبی کاری کرده که دیگر نمی توان از نامش به سادگی گذشت. او با فیلم های پرمخاطب و به یاد ماندنی دهلیز، سیانور، دارکوب و سریال جذاب و بی مثالی مانند پرده نشین خود را در صف کم تعداد کارگردانان جوان، کاربلد و موثر قرار داده است.

بدون قرار قبلی تازه ترین ساخته بهروز شعیبی با نویسندگی فرهاد توحیدی و مهدی تراب بیگی و تهیه کنندگی محمود بابایی به سرانجام رسیده است.

پگاه آهنگرانی و مصطفی زمانی و الهام کردا بازیگران اصلی فیلم هستند.

خلاصه داستان

بدون قرار قبلی یک فیلم شخصیت محور است و داستانش بر محور کشمکش های درونی یاسمین(پگاه آهنگرانی) می گردد. او با صورتی سرد و مات و از سر اجبار، سفری از پیش تعیین نشده را آغاز می کند. سیر و سفری آفاقی و بیرونی که به سفری انفسی و درونی می انجامد و چهره او و خانواده اش را تغییر می دهد. داستان فیلم برگرفته از یکی از داستان های کوتاه مصطفی مستور است. مستور خالق فضاهای فلسفی و پر از تردید و خاکستری مدرن است که شخصیت ها با سوالات درونی و نقاط مبهم زیادی در وجود خود رو به رو هستند و با حرکت و تلاش مجهولات را به معلوم تبدیل می کنند. یاسمین در بدون قرار قبلی نیز چنین است و پگاه آهنگرانی به خوبی از پس نقش بر آمده است. او به دنبال ریشه ای از گذشته است تا دوباره جان بگیرد و جوانه بزند؛ به دنبال پاسخی برای شانه هایش که گرمای دستان پدرش را کم داشته،به دنبال راهی است تا غمش کم شود و رجوع به گذشته و بازیابی خاطرات، مسیر تازه ای برای آینده می گشاید.

سفر یاسمین ایستگاه هایی دارد که با نماهایی جالب و نمادین به مخاطب معرفی می شود؛ لاک پشتی که آرام آرام حرکت می کند و ناگهان با شجاعت از لب حوض به داخل حوض می پرد، نبات های درخشان و شیرین به نخ کشیده شده، کوزه ای که به دست کوزه گر شکل می گیرد، سازی که با دلنوازی نواخته می شود و دری چوبی که به طبیعتی زیبا گشوده است. این نماها، نمادی برای حال درونی یاسی در مسیر بوده که با تدوینی خوب در فیلم گنجانده شده است.

آدم ها شعار نمی دهند چون وحشت دارند

در فیلم هایی که شخصیت ها در راه سیر آفاق و انفس هستند، معمولا فیلمبرداری، خاص و قاب ها چشم نواز است. در بدون قرار قبلی هم شاهد قاب بندی های دلربا و فیلمبرداری خوبی هستیم که بسیار به پرداخت شخصیت اصلی قصه، کمک می کند. موسیقی نیز خوب است، موسیقی فقط در جاهایی که کمک می کند اضافه می شود.داستان با مرگ آغاز شده و در جایی نزدیک به نقطه آغاز، پایان می گیرد و روایت کاملی است.

مکالمات شخصیت ها گاهی شعاری می شوند اما به قول نادر ابراهیمی” آنها که شعار نمی دهند فقط به خاطر آنست که می ترسند که مجبور شوند پای شعارهایشان بمانند…شعار نمی دهند چون وحشت دارند…هر شعار اخلاقی یک تعهد است به جهان و تنها بزدل ها و معتادان، جرئت نمی کنند هیچ تعهدی را نسبت به جهان بپذیرند.”

آخرین ساخته بهروز شعیبی لطیف است و کبوتر سفید روح را فراتر از آلودگی ها و هیاهوی جهان مدرن، به پرواز در میاورد و لبخندی ناشی از حال خوب از یک پایان خوبست، بر لب می نشاند.

آقای شعیبی ممنون که مانند بسیاری از همکارانتان حالمان را بد نکردید! و ممنون که بالندگی انسانیت در کارهایتان نمایان است!

پس از افتادن تب و تاب جشنواره و اکران اصلی فیلم، وقتی که نگران لو رفتن داستان نباشیم، بیشتر می توان از نقاط مثبت و منفی فیلم ها نوشت.

پی نوشت: جملات نادر ابراهیمی از کتاب یک عاشقانه آرام

نویسنده *مریم معیری*

انتهای پیام/*