به گزارش پایگاه خبری تحلیلی اندیشه معاصر،ساعتی به شهادت مانده، به قرآن، نماز، حج، ایتام، اصلاح ذات البین، جهاد و تقوا وصیت کرد، بعد کار ابن ملجم را در وصیت خود گذاشت. چه کسی این کار را در عالم کرده است که با فرق شکافته بگوید: با قاتلم این...
به گزارش پایگاه خبری تحلیلی اندیشه معاصر،ساعتی به شهادت مانده، به قرآن، نماز، حج، ایتام، اصلاح ذات البین، جهاد و تقوا وصیت کرد، بعد کار ابن ملجم را در وصیت خود گذاشت. چه کسی این کار را در عالم کرده است که با فرق شکافته بگوید: با قاتلم این گونه برخورد کنید؟ یعنی او را به همه وصیت های خود وصل کرده است. وصیت او چه بود؟حسن جان! اگر زنده ماندم که امر قاتل در اختیار خودم است و به شما ارتباطی ندارد. من می دانم که با او چه کنم. علی جان! نگفتی می خواهی چه کنی، اما ما تو را می شناسیم و می دانیم که می خواستی چه کار کنی. می خواستی خوب شوی، کیسه پولی به او بدهی و او را آزاد کنی. این را ما می دانیم.
ای انسان بی نظیر عالم! ای فرد! ای یگانه! خدا در ساختمان تو چه کرده است؟ گنجایشی به او داد که تمام ارزش های اخلاقی در او جمع باشد.
امیرالمؤمنین علیه السلام بر تمام هستی حکومتی دارد که آن حکومت بود و هست و خواهد بود. حکومتی نیز در گوشه ای از زمین بر مردم کوفه داشت. اما آن حکومتی که بر تمام مردم داشت، بسیار قوی بود، ولی همراه با عدالت.در کوفه، در اوج قدرت، برای هدایت مردم سخنرانی می کند، یکی از خوارج نهروان، از وسط جمعیت بلند شد و با عصبانیت گفت: «تَبّاً لَک یا عَلی» مرگ بر تو، چقدر هنرمندانه حرف می زنی. چندین نفر آمدند زبانش را از دهانش بیرون بکشند، از روی منبر فرمود: مقصود او چه کسی بود؟ گفتند: علی جان! تو. گفت:
پس چرا شما تکان می خورید؟ شما برای چه تصمیم می گیرید؟ آرام باشید، بگذارید بقیه سخنرانی را گوش بدهد، شاید بیدار شود. حاکمی در این کره زمین با دشمنش این گونه رفتار می کند؟ اگر کسی واقعا شیعه باشد، یعنی خدا و پیغمبر(ص) به او شیعه بشود بگویند، به تمام مقدسات عالم، در قیامت اهل نجات است. اگر شیعیان با تمام گناهان، صدها بار دل علی علیه السلام را سوزانده باشند، باز در قیامت به خدا می گوید: این ها را به من واگذار کن تا با خود به بهشت ببرم. چه کسی اخلاق او را دارد؟
علی علیه السلام ظرف توحید کیفی است. بیان توحید کیفی کار من نیست. ما فقط می توانیم توحید علمی را بیان کنیم و مقالات فلاسفه و حکما در باب توحید را شرح دهیم، ولی بیان توحید کیفی کار ما نیست.علی علیه السلام ظرف تمام حقایق نبوت، امامت، علم و اخلاق است و در این زمینه هیچ چیزی کم ندارد. این معمار اول علی علیه السلام است.
علی علیه السلام پروش یافته قرآن
معمار دومی که علی علیه السلام را ساخت، قرآن بود. چه کسی می داند قرآن چیست؟ از عالم ربانی، وجود مبارک علامه طباطبایی، که سی سال زحمت کشید تا این تفسیر «المیزان» را نوشت، که حکمای شیعه می گویند: صد سال دیگر معلوم می شود که علامه در این تفسیر چه کرده است. در نوشته های شهید مطهری نیز خوانده ام که ایشان گفته است: صد سال دیگر باید بفهمند که علامه چه کار کرده است. من دو گوشه کوچک درباره عظمت قرآن برای شما ذکر کنم.
شخصی پرسید: این هزار و پانصد سال، شما مفسرین قرآن شیعه و سنی چقدر از قرآن را فهمیده اید؟ ایشان فرمودند: تمام مفسرین شیعه و سنی اگر بخواهند تفسیرهایشان را جمع کنند و همه در یک صف بایستند، می گویم: تا لب دریا آمدیم و از بیرون امواج را نگاه کردیم، موجها را نوشتیم و درون آن را نمی دانیم که چه خبر است.این قرآن است. رسول خدا(ص) می فرمایند: در روز قیامت، وقتی پروردگار قرآن را در معرض دید اولین و آخرین قرار می دهد: «یأتِی القُرآنُ یوْمَ القِیامَهِ بِکراً»در قیامت تمام عالمیان می بینند که این قرآن از نظر مفاهیم هنوز دست نخورده است. دریایی است که چیزی از درونش بیرون نیامده است. آن وقت کل این قرآن، علی علیه السلام را ساخته است. من دیگر نمی توانم بهتر توضیح دهم. فقط بگویم: علی علیه السلام قرآن است و قرآن نیز علی علیه السلام است. هیچ چیز از قرآن نیست که در علی علیه السلام نباشد.
کدام قرآن؟ این قرآنی که روی کاغذها است؟ نه، آن قرآنی که به صورت کیفی در شب قدر نازل شده است:«أَنزَلْنَهُ فِی لَیلَهِ الْقَدْرِ»آن قرآن درعلی علیه السلام جلوه کرد وایشان را ساخت. نه این قرآن لفظی. لفظ قرآن که ما را می سازد.ساختمان وجود ما را قرآن لفظی ساخته است، مثلًا به ما گفته است: نماز بخوان، ما گفتیم: چشم، این نماز ما، معماری قرآن بر وجود ما است. روزه، توبه، حج، خمس، زکات و اعمال صالح معماری الفاظ قرآن بر ساختمان وجودی ما است، ولی علی علیه السلام کیفیت را قرآن معماری کرده است پیغمبر(ص) سومین معمار وجود علی علیه السلام معمار و سازنده سوم این ساختمان، پیغمبر عظیم الشأن اسلام(ص) است. اینجا جمله ای از خود علی علیه السلام بشنوید که می فرمایند: پیغمبر(ص) از نظر آداب انسانی ساخته خدا است و من ساخته شده پیغمبر(ص) هستم.
پیغمبر(ص) درباره امیرالمؤمنین علیه السلام جمله ای دارند که خیلی کوتاه است، اما حرف عجیب و نابی است که انسان را شگفت زده می کند.گوشه ای از آن جمله این است که: در قیامت اگر به من بگویند: یا رسول الله! در عمر خود چه کردی تا بتوان تمام درهای بهشت را به رویت باز کرد، می گویم: من علی علیه السلام را ساختم. می گویند کافی است، چون تو کار را تمام کردی. دیگر چیزی نمی خواهد بگویی.ساختن علی علیه السلام هنر پیامبر(ص) بوده است. اگر خدا می خواست که علی علیه السلام را در زمان حضرت ابراهیم علیه السلام به دنیا می آورد و به او می گفت که او را بساز، حضرت ابراهیم علیه السلام می توانست کعبه بسازد، نه علی علیه السلام را. حضرت ابراهیم علیه السلام باید محل زاییده شدن علی علیه السلام را می ساخت. کار او ساختن علی علیه السلام نبوده است.ابن جنید بغدادی می گوید: علی جان! درباره تو چه بگوییم. دشمنان تو از شدت دشمنی، حتی بردن اسم تو را ممنوع کردند و دوستانت از ترس، حرف تو را نزدند. هر دو طرف تو را پنهان کردند، ولی تو از هر خورشیدی در این عالم فروزان تر هستی.
منشأ کون و مکان علی است، علی / مبدأ انس و جان علی است
علی مظهر حق به عالم ملکوت / نور مطلق بدان علی است
علی اسم اعظم، پدیده لوح و قلم / بر سر عرش، جان علی است
علی یعنی اول ظهور ایزد پاک / به عیان و نهان علی است
علی آسمان ها که دور زمین گردید/ بر یکی نقطه، آن علی است
علی چون نبی میهمان یزدان شد/ دید خوش میزبان علی است
پیامبر(ص) در شب معراج سؤالی کرد: خدایا! بی واسطه با من حرف می زدی، یا حرف ها را به علی علیه السلام می گفتی و او به من می گفت؟ فرمود: نه، حبیب من، چون محبوب ترین خلق در قلب تو و نزد خودم علی علیه السلام است، با صدای علی علیه السلام با تو حرف زدم.
انتهای پیام/*
