۰۶:۴۰ - ۱۴۰۰/۰۲/۱۱

ورود به ماه رمضان در دعای چهل و چهارم صحیفه سجادیه

امام سجاد علیه السلام در صحیفه سجادیه با سلاح دعا و عبادت بندگان و مردم را با دعا آشنا نموده است. راه چگونه عبادت کردن را آموزش داده است. در یکی از از دعاهای شریف به اهمیت ماه روزه و روزه داری پرداخته است. ستایش برای خداست که ماه خود، ماه...

ورود به ماه رمضان در دعای چهل و چهارم صحیفه سجادیه

امام سجاد علیه السلام در صحیفه سجادیه با سلاح دعا و عبادت بندگان و مردم را با دعا آشنا نموده است. راه چگونه عبادت کردن را آموزش داده است. در یکی از از دعاهای شریف به اهمیت ماه روزه و روزه داری پرداخته است. ستایش برای خداست که ماه خود، ماه رمضان را از جمله راه های احسان قرار داد که ماه روزه، ماه اسلام، ماه پاکیزگی از آلودگی ها، ماه رها شدن از گناهان و ماه شب­ زنده داری است؛ ماهی که قرآن، در آن نازل گردیده؛ قرآنی که راهنمای مردم و نشانه آشکار هدایت و جدا کننده حق از باطل است.

پس به سبب حرمت های فراوان و فضیلت های نمایانی که برای این ماه مقرر داشت، برتری آن را بر دیگر ماه­ها عیان فرمود. برای بزرگداشت آن، چیزهایی را که ماه های دیگر حلال کرده بود، در این ماه، حرام گردانید و خوردنی ها و آشامیدنی ها را غدغن کرد و برای آن، زمانی معین قرار داد که نه اجازه می دهد آن زمان معین پیش انداخته شود و نه می پذیرد که به تأخیر افتد.

آن گاه، یکی از شب های این ماه را بر شب های هزار ماه دیگر، برتری داد و نام آن را «شب قدر» نهاد؛ شبی که در آن، فرشتگان و روح، به فرمان پروردگارشان، بر هر یک از بندگان او که بخواهد، با تقدیر بی تغییر الهی که برای هر کاری در نظر گرفته شده، فرود می آیند.

 

خدایا!

بر محمد و خاندانش درود فرست و ما را بیاموز که چگونه فضیلت این ماه را بشناسیم و حرمتش را بزرگ بشماریم و از آن چه منعمان فرموده ای، خودداری کنیم و یاری کن تا با نگه داشتن اعضا و جوارح خود از گناه و به کار گماشتن آنها در آن چه سبب خشنودی توست، روزهای آن را روزه بداریم؛ آن سان که به سخنان بیهوده، گوش نسپاریم و چشم خود را به سوی بازیچه­ها ندوانیم و به حرام ها، دست نگشاییم و به سوی ناشایسته ها، قدم برنداریم و شکم­هایمان جز آن چه تو حلال کرده ای، در خود جمع نکند و زبانمان، جز آن چه تو فرموده ای، نگوید و جز در آن چه ما را به ثواب تو نزدیک می سازد، خود را به زحمت نیندازیم و جز در آن چه ما را به ثواب تو نزدیک می سازد، خود را به زحمت نیندازیم و جز آن کار که ما را از عقاب تو حفظ می­کند، به کار دیگر نپردازیم. آن گاه به لطف خود، همه این اعمال را از ریای ریاکاران و آوازه جویی آوازه جویان، بپیرای؛ تا کسی را در عبادت خود، با تو شریک نگیریم و جز تو، منظور و مرادی نجوییم.

خدایا!

بر محمد و خاندانش درود فرست و ما را در این ماه بر اوقات نمازهای پنج گانه، آگاهی ده؛ با احکام و شرایط آن که مقرر فرموده ای و واجباتش که لازم گردانده ای و وظایفی که به آنها موظف کرده ای و هنگامه هایی که برای آنها قرار داده ای.

ما را در نماز، با کسانی برابرساز که مراتب بلند آن را دریافته اند و ارکان آن را حفظ می­کنند و آن را در وقت خود، به شیوه بنده و فرستاده تو درودهای تو بر او و خاندانش باد در رکوع و سجود و همه فضیلت های آن، با کامل ترین وضو و در نهایت خشوع، به جای می­آورند.

توفیقمان ده که در این ماه، با نیکی و احسان، به سوی خویشان خود رویم و با بخشش و عطایا، از همسایگان خود، دل جویی کنیم و دارایی­های خود را از حقوق مردم، بپیراییم و با جدا کردن زکات، پاکیزه نماییم و با کسی که از ما دوری گزیده، آشتی کنیم؛ با آن که بر ما ستم نموده، از مقتضای انصاف، درنگذریم و با آن که با ما دشمنی ورزیده، صلح کنیم؛ مگر کسی که در راه تو و برای تو با او دشمن شده­ایم که او دشمنی است که با وی دوستی نمی کنیم و از حزبی است که با آن یکرنگ و یکدل نمی شویم.

ما را موفق کن که در این ماه با انجام دادن کارهای نیک و پسندیده، خود را به تو نزدیک تر سازیم؛ اعمالی که با آنها گناهانمان را بیامرزی و ما را از شروع به ناشایسته­ها، نگاه داری؛ تا هیچ یک از فرشتگان تو، بیش از طاعت های گوناگون ما، نزد تو طاعت نیاورند و در انواع سبب­های تقرب، به پای ما نرسند.

خدایا!

من از تو می خواهم که به حق این ماه و به حق هر فرشته ای که او را مقرب خود ساخته ای و هر پیامبری که او را به رسالت فرستادی و هر بنده صالحی که برگزیده ای و او از آغاز تا انجام این ماه در عبادتت کوشیده است، بر محمد و خاندانش درود فرستی و ما را شایسته آن کرامت کنی که به دوستان خود وعده فرموده ای و از آن چه برای بندگان کوشا در اطاعت خود قرار داده ای، برخوردارمان سازی و به رحمت خود، ما در صف آنانی درآوری که بالاترین مرتبه های بهشت را سزاوارند.

خدایا! بر محمد و خاندانش درود فرست و چنان کن که ما از کج روی در مسئله توحید تو و کوتاهی در بزرگداشت تو و شک در دین تو و گم کردن راه تو و غفلت از حرمت گزاری تو و فریب خوردن از دشمن تو، شیطان رانده شده، بر کنار مانیم.

خدایا!

بر محمد و خاندانش درود فرست و هرگاه در هر یک از شب های این ماه، بخشایش تو جمعی از بندگانت را از بند عذاب، رهایی بخشد و گذشت تو، ایشان را ببخشاید، ما را از جمله این بندگان قرار ده و در شمار بهترین کسانی درآور که با این ماه، به سر برده­اند و با آن، همراهی کرده اند.

خدایا!

بر محمد و خاندانش درود فرست و چون هلال این ماه ناپدید شود، گناهان ما را نیز محو نما و چون روزهای آن به پایان رسد، آلودگی های ما را نیز از میان بردار؛ تا در حالی آن را پشت سرگذاریم که تو ما را از هر خطا، پیراسته ای و از هر گناه پاکیزه ساخته ای.

خدایا!

بر محمد و خاندانش درود فرست و اگر در این ماه، میانه روی پیشه نکرده ایم، ما را به راه میانه آور و اگر از راه راست گردیده ایم، به راه راستمان بدار و اگر دشمن تو، شیطان، ما را احاطه کرده است، از چنگ او، رهایی مان بخش.

خدایا!

این ماه را با عبادت ما، آکنده ساز و لحظه هایش را با طاعت ما، بیارای و ما را یاری کن که روزهایش را روزه بداریم و شب هایش را با نماز و نیاز و فروتنی و اظهار خاکساری در برابر تو، به صبح آوریم؛ تا هیچ روز آن بر غفلت ما و هیچ شب آن بر کوتاهی ما، گواه نباشد.

خدایا!

ما را در ماه ها و روزهای دیگر و تا زنده ایم، این چنین قرار ده و از آن بندگان شایسته خود گردان که بهشت را به میراث می برند و در آن، جاودانه می مانند؛ آنان که آن چه باید [در راه خدا] بدهند، می دهند و در حالی به سوی پروردگارشان باز می­گردند که دل های شان هراسان است؛ آنان که در کارهای نیک، شتاب می ورزند و هم ایشان در آنها بر یکدیگر سبقت می گیرند.

مطالب مرتبط