به گزارش پایگاه خبری تحلیلی اندیشه معاصر، حضرت رسول صلی الله علیه و آله به گونه ای مسجد را از نظر معنویت و برکت آراستند که امیر المؤمنین علیه السلام مسجد را در روایتی به عنوان کانونی که هشت نوع منفعت و سود به انسان می رساند معرفی کردند: «...
به گزارش پایگاه خبری تحلیلی اندیشه معاصر،
حضرت رسول صلی الله علیه و آله به گونه ای مسجد را از نظر معنویت و برکت آراستند که امیر المؤمنین علیه السلام مسجد را در روایتی به عنوان کانونی که هشت نوع منفعت و سود به انسان می رساند معرفی کردند:
«مَنْ اخْتَلَفَ إلَی المَسْجِدِ أصَابَ إحدَی الثَّمَانِ: أخاً مُسْتَفَاداً فِی اللَّهِ أو عِلْماً مُسْتَطْرَفاً أَوْ آیهً مُحْکمَهً أوْ رَحْمَهً مُنْتَظِرَهً أوْ کلِمَهً تَرُدُّهُ عَنِ رَدی أوْ یسْمَعُ کلِمَهً تَدُلُّهُ عَلی هُدی أوْ یترُک ذَنْباً خَشْیهً أوْ حَیاءً»[۱].
کسی که به مسجد رفت و آمد دارد به یکی از هشت حقیقت می رسد:
یافتن برادر دینی در راه خدا که از او سود معنوی و بهره الهی نصیبش می شود، یا دانشی جدید و تازه، یا آیه ای استوار و محکم، یا مهر و رحمتی قابل انتظار، یا سخنی که او را از گمراهی و ضلالت برگرداند، یا شنیدن حقیقتی که او را به سوی راه خدا راهنمایی نماید، یا گناهی را از ترس خدا یا شرم از او ترک کند.
قطع رابطه با مسجد در حقیقت به معنای قطع رابطه با این هشت منفعت و قطع رابطه با مؤمنان و کناره گیری از یک سلسله واقعیات مفید و محروم ماندن از آشنایی با دوستان خدا و کمک به آنان و دور ماندن از پاداش های عظیم حضرت حق است.
رسول خدا صلی الله علیه و آله در رابطه با منافع فراوان اتصال به مساجد می فرماید:
«مَنْ مَشی إلی مَسْجِدٍ یطْلُبُ فِیهِ الجَمَاعَهَ کانَ لَهُ بِکلِّ خُطوَهٍ سَبْعُونَ ألفَ حَسَنَهٍ وَ یرفَعُ لَهُ مِنَ الدَّرَجَاتِ مِثْلُ ذَلِک وَ إنْ مَاتَ وَ هُوَ عَلی ذَلِک وَکلَ اللَّهُ بِهِ سَبعِینَ ألفَ مَلَک یعُودُونَهُ فِی قَبْرِهِ وَ یؤنِسُونَهُ فِی وَحْدَتِهِ وَ یسْتَغْفِرُونَ لَهُ حَتی یبْعَثَ»[۲].
کسی که برای اتصال به جماعت مؤمنان و انجام عبادت دسته جمعی به سوی مسجد حرکت کند، برای هر قدمش هفتاد هزار حسنه و هفتاد هزار درجه و مرتبه است و چنانچه این برنامه تا پایان عمرش ادامه یابد، خدا هفتاد هزار فرشته بر او می گمارد که وی را در برزخش زیارت کنند و با او در تنهایی اش انس بگیرند و تا زمان محشور شدنش در قیامت برای او استغفار نمایند.
پی نوشت
[۱] الأمالى، شیخ صدوق: ۳۸۹، مجلس ۶۱، حدیث ۱۶؛ من لا یحضره الفقیه: ۱/ ۲۳۷، باب فضل المساجد، حدیث ۷۱۳( با کمى اختلاف)؛ بحار الأنوار: ۸۰/ ۳۵۱، باب ۸، حدیث ۴.
[۲] الأمالى، شیخ صدوق: ۴۳۱، مجلس ۶۶، حدیث ۱؛ من لا یحضره الفقیه: ۴/ ۱۷، باب ذکر جمل مناهى النبى صلى الله علیه و آله، حدیث ۴۹۶۸؛ وسائل الشیعه: ۸/ ۲۸۷، باب ۱، حدیث ۱۰۶۸۱؛ بحار الأنوار: ۷۳/ ۳۳۶، باب ۶۷، حدیث ۱.
منبع: فرهنگ مهرورزی از دیدگاه قرآن و اهل بیت علیه السلام، ص: ۱۵۸
انتهای پیام/*
