به گزارش پایگاه خبری تحلیلی اندیشه معاصر،اصناف سینمایی این روزها حال و روز خوبی ندارند و مطالباتشان روی دست اعضا مانده است. خانه سینما به عنوان محمل اصناف سینمایی در سال‌های اخیر نتوانسته با توجه به بودجه‌های دریافتی، مطالبات بحق اعضا از ...
به گزارش پایگاه خبری تحلیلی اندیشه معاصر،اصناف سینمایی این روزها حال و روز خوبی ندارند و مطالباتشان روی دست اعضا مانده است.
خانه سینما به عنوان محمل اصناف سینمایی در سال‌های اخیر نتوانسته با توجه به بودجه‌های دریافتی، مطالبات بحق اعضا از جمله امور رفاهی و بیمه و… را پیگیری کند و کارکرد خانه بیشتر به محفلی برای دورهمی و برگزاری جشن‌های متعدد محدود شده‌است.
در عین حال عدم مدیریت عضوگیری و شناسایی اعضای حقیقی و واقعی سینما موجب شده، شاهد افزایش کمی اعضای صنوف سینمایی باشیم. نمونه بارز این مهم این روزها در انجمن منتقدان و نویسندگان سینمایی دیده می‌شود؛ جایی که بیش از ۷۰۰ نفر عضو آن‌اند و تنها کارکرد سالانه این انجمن برای اعضا دریافت کارت برای حضور در جشنواره فیلم فجر است.
اگر در بین اعضای این انجمن نگاهی بیاندازید درمی‌یابید که گروه‌های نامربوط در عضویت آن دیده می‌شوند و این شرایط موجب شده حتی برخی از نویسندگان پرکار سینمایی علاقه‌ای به عضویت در تنها صنف مربوط به خود نداشته باشند.
در عین حال در همه این سالها نه تماسی با اعضا برای بیمه گرفته شده و نه آنان به مجمع عمومی برای مشارکت گسترده در انتخابات دعوت شده‌اند. همواره گعده اصلی این انجمن بین چند فرد مشخص می‌چرخد. افرادی که در راس آنان مدیران از فرنگ برگشته دیده می‌شوند. مدیرانی که پیش‌تر با سبقه روابط عمومی در دوران مختلف، جایگاه انجمن منتقدان را به انجمن منفعلان سینما تغییر داده‌اند و انجمنی که پیش‌تر نماد نقد و استقلال بود در دوران همین افراد به سمت و سوی نگاه همکاری محور با نهادها، جشنواره ها و… رفته و آقایانی که در راس کارند برای گرفتن بولتن‌های جشنواره‌ای و دریافت پروژه‌های اینچنینی به نام انجمن، با یکدیگر رقابت می‌کنند.
همواره گعده اصلی این انجمن بین چند فرد مشخص می‌چرخد. افرادی که در راس آنان مدیران از فرنگ برگشته دیده می‌شوند
در این نگاه جشن انجمن منتقدان و نویسندگان سینمایی نیز دیگر جایگاه قبلی خود را از دست داده و به فضایی برای ابراز ارادت به برخی فیلمسازان تبدیل شده و در منابع برگزاری آن نیز شائبه‌های بسیاری وجود دارد که نیازمند شفاف‌سازی در چنین شرایطی است.
آنچه امروز به عنوان آسیب در انجمن منتقدان سینمای ایران به چشم می‌آید حضور افرادی است که بتازگی از فرنگ برگشته‌اند و طبیعتا کسانی که با هزینه‌های هنگفت سالهایی را در کشورهای اروپایی سر کرده‌اند از وضعیت معاش و اهمیت بیمه منتقدان سینمایی خبر نداشته و بیشتر به دنبال برپایی دورهمی‌هایی به نام جشن منتقدان و نویسندگان سینمایی هستند.
این ایراد تنها مختص انجمن منتقدان و نویسندگان سینمایی نیست و شامل بسیاری از اصناف می‌شود. شگفت‌آور آنکه نام یک عضو در انجمن منتقدان گاه در چهار صنف دیگر نیز دیده می‌شود و مشخص نیست تکلیف این اعضا در نهایت چیست.
امروز بسیاری از نویسندگان سینمایی برای امرار معاش نه به صدقه که به فراهم کردن فضای اشتغال نیاز دارند
امروز بسیاری از نویسندگان سینمایی برای امرار معاش نه به صدقه که به فراهم کردن فضای اشتغال نیاز دارند اما مدیریت این بخش سالها است فعالیت خود را در نهایت به اهدای کارت‌های هدیه به برخی اعضا محدود کرده‌است.
این نگاه مدیریتی که به طبع برگرفته از عدم شناخت شرایط از سوی مدیران فرنگ برگشته است موجب شده انجمن منتقدان و نویسندگان سینمایی جایگاه حقیقی خود را از دست بدهد و در نهایت مشارکت انجمن با برخی جشنواره‌ها در حد معرفی یک یا دو منتقد محدود شود.
امید آنکه در دوره جدید مدیریت سینما و با تعامل مدیریت سینمایی با مدیران خانه سینما، مدیران فرنگ برگشته از مسند کار کنار رفته و جای خود را به دلسوزان حقیقی عرصه فرهنگ و سینما بدهند.
