وقتی مادر والا مقام مرحوم شیخ مرتضی انصاری (قدّس سرّه) از دنیا رفت، مرحوم شیخ به بالین مادر آمده و شدیداً گریه کرد. یکی از شاگردان به منظور دلجویی و تسلیت به ایشان عرض کرد. شما با این مقام علمی و عظمتی که دارید سزاوار نیست بر بالین پیرزنی اشک بریزید؟ شیخ فرمود: گویا شما هنوز به عظمت مقام مادر واقف نیستید. تربیت صحیح و زحمات فراوان این مادر مرا شیخ انصاری کرد. ریشه و بنیان وجود مرا این مادر با دست توانای خویش بنا نهاد. تربیت اولیه این مادر زمینه را برای رسیدن من به این مقام شامخ علمی و عملی فراهم نمود.۱

پی نوشت:

۱: ره توشه راهیان نور،محرم ۷۸، ص ۸۵.