به گزارش پایگاه خبری تحلیلی اندیشه معاصر،عضو هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی تهران با اشاره با مطرح شدن موضوع آموزش سلامت معنوی به کودکان گفت: پیش از هر اقدامی باید سلامت معنوی را تعریف کرد، این بعد از سلامت هنوز تعریف روشنی در میان محافل علمی ندارد.

وی افزود: بسیاری سلامت معنوی را سلامت اخروی تعریف می‌کنند و برخی دیگر نیز آن را پرورش روح دانسته و می‌خواهند، چیز‌هایی مانند یوگا، مدیتیشن و عرفان‌های کاذب را بخشی از آن محسوب کنند! در حالیکه نباید این‌گونه باشد.

مدیر گروه پزشکی مؤسسه موضوع شناسی احکام فقهی یادآور شد: ما سه نگاه نسبت به مقوله سلامت معنوی در ایران داریم، نگاه نخست نگاه خوشبینانه بوده و در این راستا از اینکه سرانجام جهان و به ویژه نهاد‌هایی مانند سازمان بهداشت جهانی قائل به نقش دین و مذهب در امر سلامت شده‌اند خوشحال هستیم و آن را قدمی مثبت برای موضوع سلامت تلقی می‌کنیم و خواستار پر رنگ شدن این نقش هستیم.

نورمحمدی بیان کرد: نگاه بدبینانه‌ای در مقوله سلامت معنوی نیز وجود داشته و آن این است که نقش دین و مذهب در زندگی مردم حذف شده و مسائلی که در رابطه با سلامت معنوی مانند عرفان‌های کاذب مطرح می‌شود جایگزین آن شود طبعا این دیدگاه با نگاه نخست در تضاد است.

عضو هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی تهران تصریح کرد: در این بین یک نگاه واقع‌گرایانه نیز وجود دارد و آن این است که بیاییم با توجه به موضوع جغرافیای پزشکی که ما یک کشور مذهبی هستیم موضوع سلامت معنوی را باز تعریف کرده، ابعاد و ارکان آن را روشن و راهکار‌های گسترش آن را بر اساس این ابعاد و ارکان توضیح داده و مشخص کنیم.
وی افزود: اگر بخواهیم موضوع سلامت معنوی را برای هر گروهی در نظر گرفته و آن را آموزش دهیم باید بر اساس این دیدگاه واقع‌گراینه موضوع را نگریسته و کار خود را انجام دهیم.

انتهای پیام/*