به گزارش پایگاه خبری تحلیلی اندیشه معاصر، بیشتر بازیکنان پس از بازنشستگی تصمیم می‌گیرند به حوزه سرمربیگری وارد شوند. در این میان برخی از آن‌ها نتوانستند جایگاه خوبی کسب کنند، اما برخی دیگر روزگاری بهتر از دوران حرفه‌ای خود در مستطیل سبز را تجربه کردند.

بدون شک بهترین نمونه در این زمینه پپ گواردیولا، سرمربی منچستر سیتی است که از سال ۲۰۰۸ وارد عرصه سرمربیگری شد و اکنون به عنوان یکی از بهترین سرمربیان جهان شناخته می‌شود.

او در دوران سرمربیگری خود موفق شده ۳۱ جام کسب کند. موفق‌ترین دوره سرمربیگری گواردیولا در بارسلونا سپری شد.

یکی دیگر از نمونه‌های خوب این اتفاق زین الدین زیدان، سرمربی اسبق رئال مادرید است که البته نمی‌توان گفت سرمربیگری او بهتر از دوران بازی اش بوده، اما در راس کادرفنی رئال مادرید به موفقیت‌های بزرگی دست یافت. مرد فرانسوی با کسب چندین جام در نخستین دوره سرمربیگری خود همه را شگفت زده کرد. او کهکشانی‌ها را به ۳ قهرمانی در لیگ قهرمانان اروپا رساند و میراث خود را به عنوان یک اسطوره واقعی در سانتیاگو برنابئو تقویت کرد.

وجه اشتراک گواردیولا و زیدان این است که سرمربیگری خود را در باشگاهی آغاز کردند که قبلاً در آن بازی کرده بودند. در حالی که این ۲ مربی دوره‌های بسیار موفقی را پشت سر گذاشتند، چند سرمربی نتوانستند برای تیم دوران بازیگری خود سرمربی خوبی باشند.

۱- آندره آ پیرلو (یوونتوس)

آندره آ پیرلو به دلیل بازیسازی عالی یکی از باهوش‌ترین بازیکنان زمان خود محسوب می‌شد. دید فوق العاده و توانایی او در درک جریان بازی، پیرلو را به یکی از کامل‌ترین هافبک‌های تاریخ تبدیل کرد.

با این وجود دوران سرمربیگری او به شکل بدی آغاز شد. این اسطوره ایتالیایی با وجود تجربه ناکافی در عرصه سرمربیگری، پس از اخراج مائوریتسیو ساری هدایت یوونتوس را به عهده گرفت.

پس از آن پیرلو بیانکونری‌ها را به بدترین جایگاه خود در سری A در ۱۰ سال اخیر رساند. حتی با حضور کریستیانو رونالدو در این تیم، یوونتوس در لیگ قهرمانان با مشکل مواجه شد و در مرحله یک هشتم نهایی مقابل پورتو شکست خورد.

پیرلو پس از فصلی نا موفق با یوونتوس، به محض پایان مسابقات سری آ به سرعت از سِمت خود برکنار شد.

۲- تیری آنری (موناکو)

تیری آنری به دلیل بازی در آرسنال مشهور است، اما درخشش او از موناکو آغاز شد و سپس در جمع توپچی‌های لندن ادامه پیدا کرد. او ۴ سال را در موناکو گذراند و ۱۳۹ بازی انجام داد.

پس از بازنشستگی از دنیای بازیگری در سال ۲۰۱۵، آنری تصمیم گرفت وارد کار مربیگری شود و نقش دستیار در تیم ملی بلژیک را پذیرفت.

اولین دوره حضور او در یک تیم به عنوان سرمربی در سال ۲۰۱۸ رخ داد و هدایت موناکو را برعهده گرفت. با این حال اوضاع برای او در تیم سابقش به خوبی پیش نرفت.

آنری در ۲۰ بازی نخست، فقط در ۲ بازی توانست موناکو را به پیروزی برساند. پس از آن از هدایت موناکو اخراج شد. این ستاره فرانسوی در سال ۲۰۱۹ در حالی از هدایت موناکو کنار رفت که باشگاه دوران جوانی اش در رده نوزدهم قرار داشت.

۳- آلن شیرر (نیوکاسل یونایتد)

آلن شیرر که یکی از بهترین بازیکنان تاریخ لیگ برتر بود، نتوانست موفقیت هایش را به عنوان سرمربی تکرار کند. اسطوره نیوکاسل یونایتد ۱۵ سال پس از بازنشستگی با ۲۶۰ گل، رکورددار بیشترین گل زده در بالاترین سطح فوتبال انگلستان است.

به دنبال بحران مدیریتی در سنت جیمز پارک در فصل ۲۰۰۹-۲۰۰۸، شیرر در آوریل ۲۰۰۹ به عنوان سرمربی تیم منصوب شد. سرخابی‌ها در آن مقطع در منطقه سقوط قرار داشتند و برای فرار از سقوط به دسته پایین‌تر دست به دامن شیرر شدند.

در حالی که تنها ۸ بازی تا پایان فصل باقی مانده بود، از شیرر انتظار می‌رفت که سهمیه تیم در لیگ برتر را حفظ کند و تیم سابق خود را از سقوط نجات دهد. با این حال شیرر در آن مدت کوتاه نتوانست تغییری در روند تیمش ایجاد کند و نیوکاسل را به پیروزی در بازی‌های باقی مانده برساند. در نتیجه نیوکاسل به چمپیونشیپ سقوط کرد و کار شیرر به عنوان سرمربی خیلی زود به پایان رسید.

۴- کلارنس سیدورف (آث میلان)

کلارنس سیدورف تنها فوتبالیستی است که با ۳ باشگاه مختلف قهرمان لیگ قهرمانان اروپا شده است. با این وجود اسطوره هلندی نتوانسته میراثی مشابه را در دوران مربیگری خود به جا بگذارد.

آث میلان پیش از این نزول خود را از قله فوتبال آغاز کرده بود و در ژانویه ۲۰۱۴ در رده یازدهم سری آ قرار داشت. مدیران باشگاه معتقد بودند که بهتر است ماسیمیلیانو آلگری را جایگزین سیدورف کنند.

هافبک سابق روسونری در زمان انتصاب خود هیچ تجربه‌ای در کار سرمربیگری نداشت. در نتیجه او در سن سیرو با شکست مواجه شد. سیدورف در حالی به عنوان سرمربی به میلان بازگشت که تنها ۲ روز قبل از آن از دنیای بازی خداحافظی کرده بود.

همان طور که انتظار می‌رفت، بازیکن سابق تیم ملی هلند در سرمربیگری میلان به طرز بدی شکست خورد و ۳۵ امتیاز از ۵۷ امتیاز ممکن را به دست آورد. او تنها ۵ ماه بعد از راس کادرفنی آث میلان کنار گذاشته شد.

۵- فرانک لمپارد (چلسی)

هنوز زود است که فرانک لمپارد را سرمربی ناموفق بنامیم، اما آخرین فصل حضورش در چلسی او را در ردیف سرمربیانی قرار می‌دهد که نتوانستند در باشگاه دوران بازیگری خود سرمربی موفقی باشند.

هافبک افسانه‌ای سال‌های نه چندان دور چلسی پس از برکناری مائوریتسیو ساری در سال ۲۰۱۹ به عنوان سرمربی آبی‌ها انتخاب شد. لمپارد با نتایج خوبی که پیش از آن با دربی کانتی در چمپیونشیپ گرفته بود، در قامت سرمربی وارد استمفورد بریج شد.

در شرایطی که چلسی از جذب بازیکن در پنجره نقل و انتقالاتی محروم شده بود، مرد انگلیسی نقش مهمی در ارتقاء و استقرار بازیکنان جوان در تیم اصلی داشت. با این حال در فصل دوم حضور در استمفوردبریج انتظارات از او بالا بود.

با وجود صرف هزینه‌های هنگفت برای جذب بازیکنانی مانند تیمو ورنر و کای هاورتز، چلسی پس از انجام ۲۰ بازی در لیگ برتر در رده نهم قرار گرفت. اسطوره چلسی در اواخر فصل به دلیل نتایج ضعیف تیم اخراج شد. وقتی توماس توخل با همان تیم قهرمان لیگ قهرمانان اروپا شد، هواداران به شکست واقعی لمپارد پی بردند.