به گزارش پایگاه خبری تحلیلی اندیشه معاصر، یکی از بزرگترین اشتباهات در تاریخ جمهوری اسلامی ایران نوع تعامل با آواردگان افغانی بوده است که از طرف مقام هایی مانند شمخانی و محمدرضا رحیمی معاون اول دولت دهم بارها تکرار شده و این گروه را مقصر اشتغال کشور معرفی کرده اند.

ازآنجاکه مردم افغانستان تا ۱۵۰ سال پیش به مدت هزارات سال جز سرزمین مادری ایران به شمار می آمده اند، بیگانه محسوب نشده و دارای فرهنگ ایرانی هستند، به زبان فارسی تکلم کرده و آداب و سنن ایرانی دارند.

حقیقت تلخ این است که در تمام سالهای گذشته با این مردم که تبار ایرانی هم دارند به شایستگی رفتار نشده و باید جبران شود. بهترین راه برای جبران، دادن شناسنامه ایرانی به این افراد است. در صورت دادن شناسنامه ایرانی به ۵ میلیون آواره افغانی که در ایران مدتی ساکن بوده و یا هنوز ساکن هستند، جمعیت کشور به بیش از ۹۰ میلیون نفر افزایش یافته و منظومه تمدنی ایران گسترده تر می شود. این افزایش جمعیت با فرهنگ ایرانی انجام شده و تضاد فرهنگی هم ایجاد نمی کند.

گزاره هایی مانند کمبود شغل و … آدرس غلط دادن است و ظرفیت های سرزمینی ایران برای بیش از ۵۰۰ میلیون جمعیت کفایت می کند. ضمن اینکه مردم افغانستان مردمی پرکار و خستگی ناپذیر هستند و از طرف کارفرماها از آنها رضایتمندی بالایی وجود دارد.