به گزارش پایگاه خبری تحلیلی اندیشه معاصر،

اسلام، نه تنها به عدل که به «احسان» نیز امر می فرماید؛ چون مبحث احسان، خیلی گسترده است فقط به چند نمونه اشاره می شود. قرآن کریم می فرماید:

«خدا به عدل و احسان فرمان می دهد…».[۱]در تشویق به احسان می فرماید:

«برای کسانی که احسان کردند، پاداشی بس نیکو است و افزون بر آن…».[۲]

یا می فرماید: «احسان کنید (و بدانید) که خدا احسان کنندگان را دوست می دارد».[۳]

امام رضا از قول پیامبر(ص) چنین نقل می کند که فرمود: «سَرِ عقل، پس از ایمان به خدا، اظهار دوستی به مردم است و نیکی کردن به هر آدمی، خوب باشد یا بد».[۴]

امام علی(ع) نیز می فرماید: «سَرِ ایمان، احسان کردن به مردم است».[۵]

ابان بن تغلب می گوید: از امام صادق(ع) پرسیدم:

مرا از حق مؤمن بر مؤمن آگاه کن. فرمود: ای ابان! این که در نیمی از مال خود او را شریک سازی،. .. سپس به من نگاه کرد و دریافت که بر من سخت آمده است. پس فرمود: ای ابان! آیا نمی دانی که خدای بزرگ از کسانی که دیگران را بر خود بر می گزینند (و مقدم می دارند با ایثار) یاد کرده است؟ گفتم چرا فدایت شوم. فرمود: تا آن هنگام که او را در مال خود شریک قرار داده ای، هنوز ایثار نکرده ای، بلکه با او برابر شده ای؛ هنگامی به او ایثار می کنی که از نیمه دیگر خود چیزی به او بدهی.[۶]

امام رضا(ع) در اواخر عمر شریفشان که به عنوان ولیعهد معرفی شده و در خراسان می زیست، روز عرفه، تمامی دارایی اش را به نیازمندان داد. فضل بن سهل ـ وزیر مأمون ـ ناراحت شد و با اعتراض عرض کرد: جداً این کار، بازندگی بزرگی است.

حضرت در پاسخش فرمود: «نه تنها باخت نیست، بلکه بُرد و غنیمت است. کاری که برای به دست آوردن اجر و کرم، انجام می دهی را غرامت و زیان به حساب نیاور».[۷]

پی نوشت ها:

[۱] نحل، آیه۹۰: «إِنَّ اللهَ یَأْمُرُ بِالْعَدْلِ وَالإِحْسَانِ…».

[۲] یونس، آیه۲۶: «لِّلَّذِینَ أَحْسَنُواْ الْحُسْنَی وَزِیَادَهٌ…». نیز ر.ک: سوره لقمان، آیات۲ ـ ۳؛ زمر، آیه۱۰؛ سوره بقره، آیه۸۳؛ سوره نساء آیه ۱۲۵؛ سوره توبه، آیه۹۱؛ سوره اعراف، آیه۵۶ و….

[۳] بقره، آیه۱۹۵: «وَأَحْسِنُوَاْ إِنَّ اللهَ یُحِبُّ الْمُحْسِنِینَ».

[۴] صدوق، عیون أاخبار الرضا(ع)، ج۲، ص۳۵؛ محمدرضا حکیمی و دیگران، الحیاه، ج۶، ص۶۴۱: «رأس العقل بعد الایمان بالله؛ التودد إلی الناس و اصطناع الخیر إلی کلّ برّ أو فاجر».

[۵] محمدرضا حکیمی و دیگران، همان، ج۶، ص۶۴۲: «رأس الإیمان الإحسان الی الناس».

[۶] الکافی، ج۲، ص۱۷۲: «یا ابان! تقاسمه مالک؛ ثم نظر الی فرأی ما دخلنی فقال: یا أبان! أما تعلم أن الله عزوجل، قد ذکر المؤثرین علی أنفسهم؟ قلت بلی جعلت فداک فقال: اما إذا أنت قاسمته فلم تؤثره بعد، إنما أنت و هو سواء، إنما تؤثره إذا أنت أعطیته من النصف الآخر».

[۷] ابن شهرآشوب، مناقب آل ابی طالب، ج۴، ص۳۶۱: «بل هو المغنم، لا تعدن مغرماً ما ابتغیت به اجراً و کرماً».

منبع : عدالت در اسلام، آیت الله ابراهیم امینی

انتهای پیام/*