به گزارش پایگاه خبری تحلیلی اندیشه معاصر، پیشرفته‌ ترین جت‌ های جنگنده دوران مدرن را در اندیشه معاصر به تفصیل بیان کرده ایم و پاسخ خواهیم داد که جت‌ های جنگنده نسل هفتم چه ویژگی‌ هایی خواهند داشت؟ در ادامه نگاهی به موتور جت F-35 خواهیم داشت.

در نظر گرفتن طبقه بندی “نسلی” برای جت‌های جنگنده جالب است، زیرا قبل از تولید F-۳۵، این عبارت چیزی نبود که دولت یا پیمانکاران استفاده می‌کردند. در واقع استفاده از عبارت نسل یک ترفند بازاریابی بود که توسط لاکهید مارتین ابداع شد که مورد توجه قرار گرفت و بخشی از واژگان عمومی پذیرفته شده در بین عموم شد.

در حال حاضر، هواپیما‌های جنگی ساخته شده در گذشته نیز در طبقه بندی‌های رسمی نسلی قرار گرفته اند. پیشرفته‌ترین جت‌های جنگنده دوران مدرن مانند F-۲۲ Raptor و F-۳۵ Lightning II بخشی از نسل پنجم هستند، در حالی که جنگنده‌های نسل ششم که هنوز در حال توسعه هستند و انتظار نمی‌رود تا سال ۲۰۳۰ تحویل داده شوند.

بنابراین، تا زمانی که جزئیات مربوط به جت‌های نسل هفتم حتی رسماً اعلام شود نیز فاصله زیادی داریم – احتمالاً دهه ها. این بدان معنا نیست که مهندسان یا پیمانکاران دفاعی در حال حاضر به این فکر نکرده اند که جت نسل هفتم ممکن است دارای چه قابلیت‌ها و ویژگی‌هایی باشد. هرگز زود نیست که احتمالات فناوری نسل بعدی را شروع کنیم. به گفته گرت جنینگز، سردبیر بخش هوانوردی در مجله Janes، «می‌توان به پیشرفت نسل‌های قبلی نگاه کرد و آن را تعمیم داد تا به ویژگی‌های یک جت نسل هفتم رسید».

یک جنگنده نسل هفتمی بدون شک از رپتور یا لایتنینگ II پیشرفته‌تر خواهد بود، که به طور بالقوه به معنای قابلیت‌های پنهانکاری، تجهیزات آویونیک بهتر و نمایشگر کلاهخودی پیشرفته (HUD) است. در ادامه این مطلب می‌خواهیم بررسی کنیم که یک جنگنده نسل هفتمی چه قابلیت‌هایی خواهد داشت.

فناوری‌های پیشرفته برای جت‌های جنگنده نسل هفتم

خلبانان F-۳۵ به یک کلاهخود منحصر به فرد مجهز شده اند تا توانایی‌های رزمی خود را بهبود بخشند. این احتمال وجود دارد که چنین فناوری برای همه خلبانان در جت‌های جنگنده آینده به یک بخش ثابت تبدیل شود. ابزار‌های فیزیکی در هواپیما را می‌توان برای کاهش وزن، بهبود سرعت و مانور پذیری کوچکتر کرد.

تمام اطلاعات مربوطه می‌تواند به کلاهخود خلبان منتقل شود. هوش مصنوعی شاهد حضور قابل توجهی در بخش‌های مختلف از جمله تجهیزات دفاعی است. این احتمال وجود دارد که تا زمانی که فناوری هواپیما به نسل هفتم برسد، هوش مصنوعی کامل شده و با کلاهخود‌های پیشرفته آینده یکپارچه شود.

تاثیرگذارترین ویژگی‌هایی که جت‌های نسل پنجم را تعریف می‌کند، سطح مقطع راداری کوچک، ترکیب حسگرها، و توانایی حفظ سرعت‌های مافوق صوت بدون استفاده از پس سوز است. جنگنده‌های نسل ششم بر اساس این ویژگی‌ها و نسل هفتم بر روی هر چیزی که این جت‌ها روی میز بیاورند، ساخته می‌شوند.

این احتمال وجود دارد که جت‌های جنگنده آینده خلبان را به طور کامل حذف کنند. برنامه‌هایی مانند پروژه هواپیمای رزمی مشارکتی (CCA) وجود دارد که هدف آن ساخت یک پهپاد کاملاً مستقل برای پرواز در کنار جنگنده‌های سرنشین دار است.

جنرال اتمیکس برای طراحی CCA انتخاب شده است که در کنار جنگنده‌های نسل ششم پرواز می‌کند. زمانی که ارتش ایالات متحده پرواز جت‌های نسل هفتم را آغاز کند، ممکن است یک جت کاملاً مستقل مجهز به هوش مصنوعی وجود داشته باشد که قادر به انجام ماموریت‌های رزمی معمولی بوده و خلبانان را به طور کامل از معادله حذف کند.

برنامه‌های نسل هفتم ممکن است پروژه‌هایی مشترک باشند

هزینه هواپیمایی چنین پیشرفته چقدر خواهد بود؟ برنامه F-۳۵ به تنهایی ثابت کرده است که فناوری نسل بعدی چقدر می‌توانند گران باشند و در طول عمرشان به تریلیون‌ها دلار برسند. بنابراین، یک جنگنده نسل هفتم، چه خودران یا دارای خلبان، نمی‌تواند ارزان‌تر از یک F-۳۵ باشد، می‌تواند؟ در حالی که امکان ساخت جت‌های جنگنده پیشرفته‌تر با قیمتی کمتر از F-۳۵ وجود دارد، راه حل‌هایی برای کاهش هزینه‌ها وجود دارد.

بریتانیا، ژاپن و ایتالیا در سال ۲۰۲۳ توافق کردند تا با هم روی پروژه جت جنگنده نسل آینده کار کنند. نه تنها همکاری با کشور‌های متحد برای تولید یک جت جنگنده نسل بعدی می‌تواند به کاهش هزینه‌ها کمک کند، بلکه می‌تواند نابغه‌های حوزه دفاعی را گرد هم آورد.

هنگامی که تمرکز بر جت‌های جنگنده نسل هفتم است، توسعه دهندگان باید ببینند که چه چیزی باعث شده جت‌های نسل پنجم و ششم موثر باشند و همچنین چه نقاط ضعفی دارند. تلاش هماهنگ از بسیاری جهات کمک خواهد کرد، اما نگرانی‌های امنیتی نیز وجود دارد.

ایالات متحده F-۲۲ را به هیچ کشور دیگری صادر نمی‌کند تا اسرار خاصی را در سینه این جنگنده پیشرفته نگه دارد، زیرا در حالی که برخی کشور‌ها ممکن است امروز متحد ایالات متحده باشند، این اتحادمی تواند پس از چند مذاکره دیپلماتیک ضعیف یا تغییر در ارزش‌ها تغییر کند.

نگاهی به موتور جت F-35

به گزارش اندیشه معاصر، موتور جت F-35 آن را به یکی از قدرتمندترین جنگنده‌های جهان تبدیل کرده است. این موتور، حتی از پیشرانه جنگنده‌های فیلم تاپ گان هم قوی‌تر است!بحث‌های اخیر پیرامون جنگنده پیشرفته و مملو از فناوری‌های جدید F-35 لایتنینگ ۲، شرکت سازنده آن یعنی لاکهید مارتین را به این سمت سوق داده که به‌جای اجرای برنامه ارتقای پیش‌بینی‌شده قبلی، کل موتور جنگنده را تعویض کند. گرگ آلمر، معاون اجرایی بخش هوافضا لاکهید، در مصاحبه‌ای با وب‌سایت بریکینگ دیفنس مطرح کرده که:من از برنامه انتقال موتور تطبیقی (AETP) و موتور جدید حمایت می‌کنم. فکر می‌کنم برخی از رویکردهای فعلی، خیلی کوتاه‌مدت هستند و چشم‌انداز بلندمدت را در نظر نمی‌گیرند.

تاریخچه موتور جت F-35

با وجود اینکه انتظار می‌رود F-35 تا سال ۲۰۷۰ به پرواز ادامه دهد، نمی‌توان برنامه‌ریزی تولیدکنندگان در مورد آینده این هواپیمای جنگنده را سرزنش کرد؛ اما واقعیت این است که پیش‌بینی می‌شود همچنان موتور توربوفن Pratt & Whitney F135 فعلی این جت، به لطف عملکرد فوق العاده‌اش و محدودیت‌های بودجه به‌عنوان موتور جت F-35 باقی خواهد ماند.

تاریخچه موتور F135 به ریشه‌های قدرتمندی برمی‌گردد؛ چرا که نسخه تکامل‌یافته موتور توربوفن F119 است که تأمین‌کننده نیروی جت جنگنده F-22 رپتور محسوب می‌شود. F119 که اولین بار در اواخر دهه ۱۹۹۰ دیده شد، به عنوان امن‌ترین موتور جنگنده در تاریخ نیروی هوایی ایالات متحده شناخته می‌شود.

از آنجایی که F-35 تنها توسط یک موتور نیرو می‌گیرد، این موتور مستلزم توانمند بودن است. در واقع، موتور F135 با استفاده از پس سوز خود، توانایی تولید نیروی رانش ۴۳،۰۰۰ پوند را دارد که بیشتر از مجموع نیروی موتورهای دو جت F-14 فیلم Top Gun با درخشش تام کروز است. ما در مقاله‌ای جداگانه به مقایسه جنگنده اف ۳۵ و سوخو ۵۷ پرداخته‌ایم که نشان می‌دهد چقدر این جت جنگی، توانمند است.
اف-۳۵ می‌تواند به‌صورت عمودی هم پرواز کند

سه مدل مختلف از موتور F135 وجود دارد:

مدل اول برای برخاست و فرود معمولی
مدل دوم برای استفاده روی ناوهای هواپیمابر
مدل سوم برای برخاست کوتاه و فرود عمودی (STOVL)

مدل های معمولی و ناو هواپیمابر تا حد زیادی شبیه به هم هستند؛ به جز اینکه موتور ناو دارای مقاومت به خوردگی بالاتری است تا در برابر محیط آب شور روی عرشه کشتی مقاومت کند. با این حال، موتور STOVL یک فناوری کاملا متفاوت است. این موتور که با همکاری رولزرویس توسعه یافته، دارای یک «ماژول چرخشی سه بلبرینگ» است که به‌عنوان نازل تغییر جهت رانش عمل می‌کند و در کنار یک فن بالابر در جلوی هواپیما، برخاست و فرود عمودی را مانند جت‌های پرش قدیمی Harrier AV-8B، تسهیل می‌کند.

در کنار عملکرد، مطمئن بودن نیز یک ابتکار کلیدی در توسعه موتور F135 بود. به‌همین منظور، در مقایسه با موتورهای مشابه، قطعات کمتری در آن به کار رفته و گفته می‌شود تعویض قطعات و نگهداری در محل، تنها با شش ابزار رایج موجود در هر ابزار فروشی قابل انجام است. همچنین یک سیستم مدیریت سلامت (HUMS) روی موتور وجود دارد که داده‌ها را در لحظه به پرسنل تعمیر و نگهداری زمینی ارسال می‌کند که می‌توانند قبل از فرود هواپیما، آماده سرویس قطعات مورد نیاز شوند و زمان توقف هواپیما را کاهش دهند.

در حال حاضر بحثی در مورد تعویض موتور هواپیمای رادارگریز F-35 وجود ندارد، اما هسته موتور F135 ارتقا پیدا خواهد کرد. این ارتقا، مدیریت حرارتی آن را بهبود می‌بخشد که از مشکل داغ شدن بیش از حد جلوگیری می‌کند. علاوه بر این، افزایش ظرفیت تولید برق مورد نیاز برای بروزرسانی بلوک ۴ هواپیما نیز در حال انجام است./اندیشه معاصر

پایان/*

اندیشه معاصر را در ایتا، روبیکا، پیام رسان بله و تلگرام دنبال کنید.