۱۸:۲۳ - ۱۴۰۱/۱۱/۰۲

ماه رجب | اعمال مشترک ماه رجب در مفاتیح الجنان

به گزارش پایگاه خبری تحلیلی اندیشه معاصر،ماه رجب | اعمال مشترک ماه رجب در مفاتیح الجنان و آن چند عمل است: اعمال مشترک ماه رجب اوّل: در تمام روزهای ماه رجب این دعا را بخواند، دعایی که روایت شده؛ حضرت زین العابدین(علیه‌السلام) در آغاز رجب د...

ماه رجب

به گزارش پایگاه خبری تحلیلی اندیشه معاصر،ماه رجب | اعمال مشترک ماه رجب در مفاتیح الجنان و آن چند عمل است:

اعمال مشترک ماه رجب

اوّل:

در تمام روزهای ماه رجب این دعا را بخواند، دعایی که روایت شده؛ حضرت زین العابدین(علیه‌السلام) در آغاز رجب در حجر اسماعیل خواند:

یَا مَنْ یَمْلِکُ حَوائِجَ السَّائِلِینَ، وَیَعْلَمُ ضَمِیرَ الصَّامِتِینَ، لِکُلِّ مَسْأَلَهٍ مِنْکَ سَمْعٌ حَاضِرٌ، وَجَوَابٌ عَتِیدٌ . اللّٰهُمَّ وَمَواعِیدُکَ الصَّادِقَهُ، وَأَیادِیکَ الْفَاضِلَهُ، وَرَحْمَتُکَ الْوَاسِعَهُ، فَأَسْأَلُکَ أَنْ تُصَلِّىَ عَلَىٰ مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ، وَأَنْ تَقْضِىَ حَوائِجِى لِلدُّنْیا وَالْآخِرَهِ، إِنَّکَ عَلَىٰ کُلِّ شَىْءٍ قَدِیرٌ.

ای که مالک حاجات خواهندگانی و از باطن لب فروبستگان خبر داری، از سوی تو برای هر خواهشی، گوشی شنوا و پاسخی آماده است، خدایا به حق وعده‌های صادقانه‌ات و نعمت‌های فراوانت و رحمت گسترده‌ات، از تو می‌خواهم که بر محمّد و خاندان محمّد درود فرستی و حاجات دنیا و آخرتم را برآوری، چه همانا تو بر هر کاری توانایی.

دوّم:

این دعا را بخواند، دعایی که امام صادق(علیه‌السلام) در هر روز ماه رجب می‌خواند:

خابَ الْوافِدُونَ عَلَىٰ غَیْرِکَ، وَخَسِرَ الْمُتَعَرِّضُونَ إِلّا لَکَ، وَضاعَ الْمُلِمُّونَ إِلّا بِکَ، وَأَجْدَبَ الْمُنْتَجِعُونَ إِلّا مَنِ انْتَجَعَ فَضْلَکَ، بَابُکَ مَفْتُوحٌ لِلرَّاغِبِینَ، وَخَیْرُکَ مَبْذُولٌ لِلطَّالِبِینَ، وَفَضْلُکَ مُباحٌ لِلسَّائِلِینَ، وَنَیْلُکَ مُتَاحٌ لِلْآمِلِینَ، وَرِزْقُکَ مَبْسُوطٌ لِمَنْ عَصَاکَ، وَحِلْمُکَ مُعْتَرِضٌ لِمَنْ نَاوَاکَ، عَادَتُکَ الْإِحْسانُ إِلَى الْمُسِیئِینَ، وَسَبِیلُکَ الْإِبْقاءُ عَلَى الْمُعْتَدِینَ . اللّٰهُمَّ فَاهْدِنِى هُدَى الْمُهْتَدِینَ، وَارْزُقْنِى اجْتِهادَ الْمُجْتَهِدِینَ، وَلَا تَجْعَلْنِى مِنَ الْغَافِلِینَ الْمُبْعَدِینَ، وَاغْفِرْ لِى یَوْمَ الدِّینِ.

آنان که بر غیر تو بار یافتند ناامید گشتند و آنان که به کاری جز توجه به تو پرداختند زیانکار شدند و آنان که به درگاه غیر تو وارد شدند به تباهی رسیدند و سودجویان دچار قحطی شدند، مگر آنان که از فضل تو سود جستند، درِ رحمتت به روی مشتاقان باز است، خیرت به خواهندگان عطا شده، احسانت برای نیازمندان گوارا است و عطایت برای آرزومندان آماده است و روزی‌ات حتی برای روگردانان از فرمانت گسترده است و بردباری‌ات کسانی را که به دشمنی‌ات برخاسته‌اند نیز شامل است، شیوه‌ات به بدکاران احسان و روشت زندگی بخشیدن به متجاوزان است، خدایا مرا به راه ره‌یافتگان بدار و تلاش تلاش‌گران را روزی‌ام کن و مرا از بی‌خبران دورشده قرار مده و روز جزا آمرزشت را نصیبم کن.

سوّم:

شیخ در کتاب «مصباح» از مُعلَّی بن خُنَیس از امام صادق(علیه‌السلام) روایت کرده: در ماه رجب این دعا را بخوان:

اللّٰهُمَّ إِنِّى أَسْأَلُکَ صَبْرَ الشَّاکِرِینَ لَکَ، وَعَمَلَ الْخَائِفِینَ مِنْکَ، وَیَقِینَ الْعَابِدِینَ لَکَ . اللّٰهُمَّ أَنْتَ الْعَلِىُّ الْعَظِیمُ، وَأَنَا عَبْدُکَ الْبَائِسُ الْفَقِیرُ، أَنْتَ الْغَنِىُّ الْحَمِیدُ، وَأَنَا الْعَبْدُ الذَّلِیلُ . اللّٰهُمَّ صَلِّ عَلَىٰ مُحَمَّدٍ وَآلِهِ وَامْنُنْ بِغِنَاکَ عَلَىٰ فَقْرِى، وَبِحِلْمِکَ عَلَىٰ جَهْلِى، وَبِقُوَّتِکَ عَلَىٰ ضَعْفِى، یَا قَوِىُّ یَا عَزِیزُ . اللّٰهُمَّ صَلِّ عَلَىٰ مُحَمَّدٍ وَآلِهِ الْأَوْصِیاءِ الْمَرْضِیِّینَ، وَاکْفِنِى مَا أَهَمَّنِى مِنْ أَمْرِ الدُّنْیا وَالْآخِرَهِ یَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِینَ.

خدایا شکیبایی سپاسگزارانت و کردار ترسیدگانت و باور عبادت‌کنندگانت را از تو می‌خواهم، خدایا تو برتر و بزرگی و من بنده بینوا و تهیدستم، تو بی‌نیاز و ستوده‌ای و من بنده خوارم، خدایا بر محمّد و خاندانش درود فرست و عطای این خواسته‌ها را بر من منت گذار به توانگری‌ات بر تهیدستی‌ام و به بردباری‌ات بر نادانی‌ام و به توانت بر ناتوانی‌ام، ای پرتوان و ای عزیز، خدایا بر محمّد و خاندانش آن جانشینان پسندیده درود فرست و مرا از کارهای دنیا و آخرت نسبت به چیزی که بی‌تابم کرده بازدار، ای مهربان‌ترین مهربانان.
نویسنده گوید: سید ابن طاووس هم این دعا را در کتاب «اقبال» روایت کرده و از نوشتۀ او پیداست که این دعا از جامع‌ترین دعاهاست و در تمام اوقات می‌توان آن را خواند.

چهارم:

شیخ طوسی فرموده: در هر روز ماه رجب مستحب است این دعا را بخوانند:

اللّٰهُمَّ یَا ذَا الْمِنَنِ السَّابِغَهِ، وَالْآلَاٰءِ الْوَازِعَهِ، وَالرَّحْمَهِ الْوَاسِعَهِ، وَالْقُدْرَهِ الْجَامِعَهِ، وَالنِّعَمِ الْجَسِیمَهِ، وَالْمَواهِبِ الْعَظِیمَهِ، وَالْأَیادِى الْجَمِیلَهِ، وَالْعَطایَا الْجَزِیلَهِ . یَا مَنْ لَایُنْعَتُ بِتَمْثِیلٍ، وَلَا یُمَثَّلُ بِنَظِیرٍ، وَلَا یُغْلَبُ بِظَهِیرٍ .

خدایا، ای صاحب نعمت‌های فراوان و عطاهای پخش شده و رحمت گسترده و قدرت فراگیر و نعمت‌های برجسته و ارمغان‌های بزرگ و احسان‌های زیبا و هدیه‌های فراوان، ای آن‌که به شباهت با چیزی وصف نشود و به مثال و نمونه‌ای مثلش نزنند و از سوی هیچ مددکاری شکست نخورد،

یَا مَنْ خَلَقَ فَرَزَقَ، وَأَلْهَمَ فَأَنْطَقَ، وَابْتَدَعَ فَشَرَعَ، وَعَلا فَارْتَفَعَ، وَقَدَّرَ فَأَحْسَنَ، وَصَوَّرَ فَأَتْقَنَ، وَاحْتَجَّ فَأَبْلَغَ، وَأَنْعَمَ فَأَسْبَغَ، وَأَعْطىٰ فَأَجْزَلَ، وَمَنَحَ فَأَفْضَلَ . یَا مَنْ سَمَا فِى الْعِزِّ فَفاتَ نَواظِرَ الْأَبْصارِ، وَدَنا فِى اللُّطْفِ فَجازَ هَواجِسَ الْأَفْکارِ .

ای آن‌که آفرید و روزی داد و الهام نمود و به سخن آورد و نوآوری نمود و آغاز کرد و برتر شد و بالا رفت و اندازه داد و نیکو اندازه داد و شکل داد و استوار ساخت و دلیل آورد و رساند و نعمت بخشید و فراوان گرداند و بخشید و افزون ساخت و عطا فرمود و فزونی بخشید، ای که در توانمندی بالا است، پس از دیدگاه دیده‌ها درگذشت و در مهربانی و خوبی نزدیک شد، پس از دغدغه افکار بیرون رفت،

یَا مَنْ تَوَحَّدَ بِالْمُلْکِ فَلاٰ نِدَّ لَهُ فِى مَلَکُوتِ سُلْطَانِهِ، وَتَفَرَّدَ بِالْآلَاٰءِ وَالْکِبْرِیاءِ فَلَا ضِدَّ لَهُ فِى جَبَرُوتِ شَأْنِهِ، یَا مَنْ حارَتْ فِى کِبْرِیاءِ هَیْبَتِهِ دَقائِقُ لَطائِفِ الْأَوْهامِ، وَانْحَسَرَتْ دُونَ إِدْراکِ عَظَمَتِهِ خَطَائِفُ أَبْصَارِ الْأَنامِ .

ای آن‌که در فرمانروایی نیرومندی یگانه است، پس برای او در آن عرصه‌ها همتایی نیست و به نعمت‌ها و بزرگ‌منشی تنهاست، پس برای او در عظمت جایگاهش ضدّی نیست، ای آن‌که در شکوه حرمت و ارجمندی‌اش دقایق و لطایف اندیشه‌ها سرگردان شده و در برابر درک عظمتش دیدگان تیزبین خلایق وامانده،

یَا مَنْ عَنَتِ الْوُجُوهُ لِهَیْبَتِهِ؛ وَخَضَعَتِ الرِّقابُ لِعَظَمَتِهِ، وَوَجِلَتِ الْقُلُوبُ مِنْ خِیفَتِهِ، أَسْأَلُکَ بِهَذِهِ الْمِدْحَهِ الَّتِى لَاتَنْبَغِى إِلّا لَکَ، وَبِما وَأَیْتَ بِهِ عَلَىٰ نَفْسِکَ لِداعِیکَ مِنَ الْمُؤْمِنِینَ، وَبِما ضَمِنْتَ الْإِجابَهَ فِیهِ عَلَىٰ نَفْسِکَ لِلدَّاعِینَ،

ای آن‌که رخسارها در برابر حرمت و ارجمندی‌اش به خواری افتاده؛ و گردن‌ها در برابر بزرگی‌اش فروتن گشته و دل‌ها از ترسش هراسان شده است، از تو می‌خواهم به‌حق این ستایش که جز برای تو شایسته نیست و به آن وعده‌ای که برای درخواست‌کنندگان از مؤمنین، خود را به آن پایبند کرده‌ای و به آنچه اجابت آن را برای دعاکنندگان بر خودت ضمانت نموده‌ای،

یَا أَسْمَعَ السَّامِعِینَ، وَأَبْصَرَ النَّاظِرِینَ، وَأَسْرَعَ الْحَاسِبِینَ، یَا ذَا الْقُوَّهِ الْمَتِینَ، صَلِّ عَلَىٰ مُحَمَّدٍ خَاتَمِ النَّبِیِّینَ وَعَلَىٰ أَهْلِ بَیْتِهِ، وَاقْسِمْ لِى فِى شَهْرِنا هٰذَا خَیْرَ مَا قَسَمْتَ، وَاحْتِمْ لِى فِى قَضَائِکَ خَیْرَ مَا حَتَمْتَ، وَاخْتِمْ لِى بالسَّعادَهِ فِیمَنْ خَتَمْتَ،

ای شنواترین شنوایان، ای بیناترین بینایان، ای چابک‌ترین حسابرسان، ای صاحب نیروی استوار، بر محمّد خاتم پیامبران و بر اهل‌بیتش درود فرست و در این ماه بهترین چیزی را که پخش کرده‌ای نصیب من کن و بهترین چیزی که در قضای خود حتم نموده‌ای بر من حتم کن و آن را برای من به خوشبختی ختم فرما، در زمره آنان که کارشان را به خوشبختی پایان دادی،

وَأَحْیِنِى مَا أَحْیَیْتَنِى مَوْفُوراً، وَأمِتْنِى مَسْرُوراً وَمَغْفُوراً، وَتَوَلَّ أَنْتَ نَجَاتِى مِنْ مُساءَلَهِ البَرْزَخِ، وَادْرأْ عَنِّى مُنکَراً وَنَکِیراً، وَأَرِ عَیْنِى مُبَشِّراً وَبَشِیراً، وَاجْعَلْ لِى إِلَىٰ رِضْوَانِکَ وَجِنانِکَ مَصِیراً، وَعَیْشاً قَرِیراً، وَمُلْکاً کَبِیراً، وَصَلِّ عَلَىٰ مُحَمَّدٍ وَآلِهِ کَثِیراً.

و تا زنده‌ام زندگی همراه با عنایاتی فراوان روزی‌ام کن و بمیران خوشحال و آمرزیده و از پرسش و پاسخ برزخ رهایی‌ام بخش و نکیر و منکر دو فرشته مأمور بر سؤال مردگان را از من دور کن و مبشر و بشیر را که مژده دهندگان سعادتند به من بنمایان و برایم به‌جانب خشنودی و بهشت راه همواری قرار ده و زندگی خوش و فرمانروایی بزرگی برایم مقرّر کن و بر محمّد و خاندانش درود بسیار فرست.
نویسنده گوید: این دعا، دعایی است که در«مسجد صعصعه» هم خوانده می‌شود.

پنجم:

شیخ روایت کرده: که از ناحیه مقدّسه به دست شیخ کبیر ابی جعفر محمّد بن عثمان بن سعید این توقیع شریف [یعنی دست‌نویس شریف] بیرون آمد که هر روز از روزهای رجب بخوان:

بِسم اللهِ الرَّحمّْنِ الرَّحیمِ، اللّٰهُمَّ إِنِّى أَسْأَلُکَ بِمَعانِى جَمِیعِ مَا یَدْعُوکَ بِهِ وُلاهُ أَمْرِکَ الْمَأْمُونُونَ عَلَىٰ سِرِّکَ، الْمُسْتَبْشِرُونَ بأَمْرِکَ، الْواصِفُونَ لِقُدْرَتِکَ، الْمُعْلِنُونَ لِعَظَمَتِکَ، أَسْأَلُکَ بِما نَطَقَ فِیهِمْ مِنْ مَشِیئَتِکَ فَجَعَلْتَهُمْ مَعادِنَ لِکَلِماتِکَ، وَأَرْکاناً لِتَوْحِیدِکَ، وَآیاتِکَ وَمَقاماتِکَ الَّتِى لَاتَعْطِیلَ لَهَا فِى کُلِّ مَکَانٍ یَعْرِفُکَ بِهَا مَنْ عَرَفَکَ، لَا فَرْقَ بَیْنَکَ وَبَیْنَها إِلّا أَنَّهُمْ عِبادُکَ وَخَلْقُکَ، فَتْقُها وَرَتْقُها بِیَدِکَ، بَدْؤُها مِنْکَ وَعَوْدُها إِلَیْکَ، أَعْضادٌ وَأَشْهادٌ وَمُناهٌ وَأَذْوَادٌ وَحَفَظَهٌ وَرُوَّادٌ، فَبِهِمْ مَلَأْتَ سَمَاءَکَ وَأَرْضَکَ حَتَّىٰ ظَهَرَ أَنْ لَاإِلٰهَ إِلّا أَنْتَ، فَبِذٰلِکَ أَسْأَلُکَ، وَبِمَواقِعِ الْعِزِّ مِنْ رَحْمَتِکَ وَبِمَقاماتِکَ وَعَلامَاتِکَ، أَنْ تُصَلِّىَ عَلَىٰ مُحَمَّدٍ وَآلِهِ وَأَنْ تَزِیدَنِى إِیماناً وَتَثْبِیتاً .

به نام خدا که رحمتش بسیار و مهربانی‌اش همیشگی است؛ خدایا، از تو می‌خواهم، به‌حق معانی تمام دعاهایی که متولیان امرت تو را به آن می‌خوانند، آنان که امین راز تو هستند و به امر تو شادند و بیان‌کنندگان نیرویت و آشکارکنندگان بزرگی‌ات می‌باشند، از تو می‌خواهم به‌حق آنچه از مشیتت درباره ایشان گفته شد، پس آنان را قرار دادی معادن کلماتت و پایه‌های توحیدت و آیاتت و مقاماتت که تعطیلی برای آن‌ها در هیچ جایی نیست، تو را با آن‌ها شناسد هرکه بشناسدت، بین تو و آن‌ها تفاوتی نیست جز اینکه ایشان بندگان و آفریده تواند که باز و بسته‌شدن کارشان به دست توست، آغازشان از تو و انجامشان به‌ سوی توست، آنان بازوان و گواهان و بخشندگان و مدافعان و نگهبانان و بازرسان‌اند، آسمان و زمینت را با حقیقت آنان انباشتی تا آشکار شد که معبودی جز تو نیست، پس به‌حق همه این‌ها و به جایگاه‌های توانمندی از رحمتت و به مقامات و نشانه‌هایت از تو می‌خواهم که بر محمّد و خاندانش درود فرستی و بر ایمان و پایداریم بیفزایی،

یَا بَاطِناً فِى ظُهُورِهِ، وَظَاهِراً فِى بُطُونِهِ وَمَکْنُونِهِ، یَا مُفَرِّقاً بَیْنَ النُّورِ وَالدَّیجُورِ، یَا مَوْصُوفاً بِغَیْرِ کُنْهٍ، وَمَعْرُوفاً بِغَیْرِ شِبْهٍ، حَادَّ کُلِّ مَحْدُودٍ، وَشَاهِدَ کُلِّ مَشْهُودٍ، وَمُوجِدَ کُلِّ مَوْجُودٍ، وَمُحْصِىَ کُلِّ مَعْدُودٍ، وَفاقِدَ کُلِّ مَفْقُودٍ؛ لَیْسَ دُونَکَ مِنْ مَعْبُودٍ، أَهْلَ الْکِبْرِیاءِ وَالْجُودِ، یَا مَنْ لَا یُکَیَّفُ بِکَیْفٍ، وَلَا یُؤَیَّنُ بِأَیْنٍ، یَا مُحْتَجِباً عَنْ کُلِّ عَیْنٍ، یَا دَیْمُومُ یَا قَیُّومُ وَعالِمَ کُلِّ مَعْلُومٍ، صَلِّ عَلَىٰ مُحَمَّدٍ وَآلِهِ وَ عَلَىٰ عِبادِکَ الْمُنْتَجَبِینَ، وَبَشَرِکَ الْمُحْتَجِبِینَ، وَمَلائِکَتِکَ الْمُقَرَّبِینَ، وَالْبُهْمِ الصَّافِّینَ الْحَافِّینَ،

ای نهان در عین آشکار بودن، ای آشکار در عین نهان بودن و مستوری، ای جداکننده بین روشنایی و تاریکی، ای وصف شده بدون اینکه ژرفای وجودش درک شود و ای شناخته شده بدون تشبیه، مرزبند هر محدود، گواه هر گواهی پذیر، هستی‌بخش هرچه هست و شماره کننده هر شماره و گم‌کننده هر گم‌شده؛ معبودی غیر تو نیست، اهل بزرگ‌منشی و جودی، ای که چگونگی نپذیری و به‌جایی در نگنجی، ای پوشیده از هر دیده، ای جاودان، ای به خود پاینده و دانای هر دانسته، بر محمّد و خاندانش درود فرست و بر بندگان برگزیده‌ات و انسان‌های در پرده‌ات و فرشتگان مقربّت و شجاعان صف کشیده گرداگرد عرشت

وَبارِکْ لَنا فِى شَهْرِنا هٰذَا الْمُرَجَّبِ الْمُکَرَّمِ، وَمَا بَعْدَهُ مِنَ الْأَشْهُرِ الْحُرُمِ، وَأَسْبِغْ عَلَیْنا فِیهِ النِّعَمَ، وَأَجْزِلْ لَنا فِیهِ الْقِسَمَ، وَأَبْرِرْ لَنا فِیهِ الْقَسَمَ، بِاسْمِکَ الْأَعْظَمِ الْأَعْظَمِ الْأَجَلِّ الْأَکْرَمِ، الَّذِى وَضَعْتَهُ عَلَى النَّهَارِ فَأَضاءَ، وَعَلَى اللَّیْلِ فَأَظْلَمَ، وَاغْفِرْ لَنا مَا تَعْلَمُ مِنَّا وَمَا لَانَعْلَمُ، وَاعْصِمْنا مِنَ الذُّنُوبِ خَیْرَ الْعِصَمِ، وَاکْفِنا کَوافِىَ قَدَرِکَ، وَامْنُنْ عَلَیْنا بِحُسْنِ نَظَرِکَ، وَلَا تَکِلْنا إِلَىٰ غَیْرِکَ، وَلَا تَمْنَعْنا مِنْ خَیْرِکَ، وَبَارِکْ لَنَا فِیما کَتَبْتَهُ لَنَا مِنْ أَعْمارِنا، وَأَصْلِحْ لَنا خَبِیئَهَ أَسْرَارِنا، وَأَعْطِنَا مِنْکَ الْأَمانَ، وَاسْتَعْمِلْنا بِحُسْنِ الْإِیمَانِ، وَبَلِّغْنَا شَهْرَ الصِّیامِ، وَمَا بَعْدَهُ مِنَ الْأَیَّامِ وَالْأَعْوامِ، یَا ذَا الْجَلَالِ وَالْإِکْرامِ.

و مبارک گردان بر ما در این ماهمان ماه بزرگ و ماه محبوب و قابل‌ احترام و آنچه پس از این است از ماه‌های محترم، در این ماه نعمت‌هایت را بر ما فراوان کن و نصیب‌های ما را سرشار فرما و سوگندهایمان را به انجام برسان، به‌حق اسم بزرگ‌تر و بزرگ‌تر و عظیم‌تر و گرامی‌ترت که چون بر روز نهادی روشن شد و چون بر شب گذاردی تاریک گشت و از گناهانمان بیامرز آنچه را تو می‌دانی و آنچه را ما نمی‌دانیم و ما را از گناهان نگهدار به بهترین نگاهداری و ما را از حوادثی که مقدّر کرده‌ای بازدار و بر ما به حسن توجّهت منّت گذار و به غیر خودت وامگذار و ما را از خیرت محروم مکن و به عمرهایمان به اندازه‌ای که مقدّر فرموده‌ای برکت ده و رازهای پنهان ما را سامان ده و از سوی خود به ما امان ده و ما را با حسن ایمان به کار گمار و به ماه رمضان و روزها و سال‌های پس از آن برسان، ای دارای بزرگی و رأفت و محبت.

ششم:

شیخ روایت کرده که: از ناحیه مقدّسه به دست شیخ ابوالقاسم این دعا در ایام رجب اعلام شده:

اللّٰهُمَّ إِنِّى أَسْأَلُکَ بِالْمَوْلُودَیْنِ فِى رَجَبٍ مُحَمَّدِ بْنِ عَلِیٍّ الثَّانِی وَابْنِهِ عَلِیِّ بْنِ مُحَمَّدٍ الْمُنْتَجَبِ، وَأَتَقَرَّبُ بِهِمَا إِلَیْکَ خَیْرَ الْقُرَبِ، یَا مَنْ إِلَیْهِ الْمَعْرُوفُ طُلِبَ، وَفِیما لَدَیْهِ رُغِبَ، أَسْأَلُکَ سُؤالَ مُقْتَرِفٍ مُذْنِبٍ قَدْ أَوْبَقَتْهُ ذُنُوبُهُ، وَأَوْثَقَتْهُ عُیُوبُهُ، فَطالَ عَلَى الْخَطایَا دُؤُوبُهُ، وَمِنَ الرَّزَایا خُطُوبُهُ، یَسْأَلُکَ التَّوْبَهَ، وَحُسْنَ الْأَوْبَهِ، وَالنُّزُوعَ عَنِ الْحَوْبَهِ، وَمِنَ النَّارِ فَکاکَ رَقَبَتِهِ، وَالْعَفْوَ عَمَّا فِى رِبْقَتِهِ، فَأَنْتَ مَوْلَاٰىَ أَعْظَمُ أَمَلِهِ وَثِقَتِهِ .

خدایا! از تو درخواست می‌کنم به‌حق دو مولود ماه رجب، محمّد بن علی دوّم ( امام جواد (ع) ) و فرزندش علی بن محمّد برگزیده ( امام هادی (ع) ) و به‌وسیله آن دو امام به‌ سوی تو تقرّب می‌جویم به بهترین تقرّب، ای آن‌که نیکی فقط از سوی او خواسته شده و فقط در آنچه نزد اوست رغبت شده است، از تو می‌خواهم خواهش جرم‌پیشه معصیت‌کاری که گناهانش او را هلاک کرده و عیوبش او را به اسارت کشیده، پس عادتش بر گناه طولانی شده و امورش با بلاهای سخت به هم آمیخت، از تو می‌خواهد، توبه و خوبی بازگشت، کنده شدن از گناه، رهایی جانش از آتش، گذشت از آنچه بر گردن اوست، زیرا تو مولای منی بزرگ‌ترین آرزو و امید او هستی.

اللّٰهُمَّ وَأَسْأَلُکَ بِمَسَائِلِکَ الشَّرِیفَهِ، وَوَسَائِلِکَ الْمُنِیفَهِ أَنْ تَتَغَمَّدَنِى فِى هٰذَا الشَّهْرِ بِرَحْمَهٍ مِنْکَ وَاسِعَهٍ، وَنِعْمَهٍ وَازِعَهٍ، وَنَفْسٍ بِمَا رَزَقْتَها قَانِعَهٍ، إِلَىٰ نُزُولِ الْحَافِرَهِ، وَمَحَلِّ الْآخِرَهِ، وَمَا هِىَ إِلَیْهِ صَائِرَهٌ.

خدایا! از تو می‌خواهم به‌حق مسائل شریفت و وسایل والایت که مرا در این ماه به رحمت گسترده‌ات و نعمت پخش شده‌ات فروگیری و نفسی به من عنایت کنی که به آنچه روزی‌اش کرده‌ای قناعت ورزد تا گاهی که به گور درآید و به آخرت رسد و به آنچه عاقبت اوست بازگردد.

هفتم:

و نیز شیخ از جناب ابوالقاسم حسین بن روح که نایب خاص حضرت صاحب‌الامر (عج) است روایت کرده که آن‌حضرت فرمود: در ماه رجب در هر زیارتگاهی از زیارتگاه‌های شریف که باشی به این زیارت صاحب مزار را زیارت کن.
پس چون وارد حرم می‌شوی بگو:

الْحَمْدُ لِلّٰهِ الَّذِى أَشْهَدَنا مَشْهَدَ أَوْلِیائِهِ فِى رَجَبٍ، وَأَوْجَبَ عَلَیْنا مِنْ حَقِّهِمْ مَا قَدْ وَجَبَ، وَصَلَّى اللّٰهُ عَلَىٰ مُحَمَّدٍ الْمُنْتَجَبِ، وَعَلَىٰ أَوْصِیائِهِ الْحُجُبِ .

ستایش ویژه خداوند است که ما را در ماه رجب در محضر اولیایش حاضر کرد و آنچه را که از حق ایشان بر ما واجب بود، واجب کرد و درود خدا بر محمّد، برگزیده خدا و جانشینان در پرده‌های (رحمتش)،

اللّٰهُمَّ فَکَما أَشْهَدْتَنا مَشْهَدَهُمْ فَأَ نْجِزْ لَنا مَوْعِدَهُمْ، وَأَوْرِدْنا مَوْرِدَهُمْ، غَیْرَ مُحَلَّئِینَ عَنْ وِرْدٍ فِى دارِ الْمُقامَهِ وَالْخُلْدِ، وَالسَّلامُ عَلَیْکُمْ، إِنِّى قَدْ قَصَدْتُکُمْ وَاعْتَمَدْتُکُمْ بِمَسْأَلَتِى وَحَاجَتِى وَهِىَ فَکَاکُ رَقَبَتِى مِنَ النَّارِ، وَالْمَقَرُّ مَعَکُمْ فِى دَارِ الْقَرارِ، مَعَ شِیعَتِکُمُ الْأَبْرَارِ، وَالسَّلامُ عَلَیْکُمْ بِمَا صَبَرْتُمْ فَنِعْمَ عُقْبَى الدَّارِ،

خدایا! چنان‌که ما را به محضر ایشان حاضر کردی، به وعده آن‌ها در حق ما وفا کن و ما را به جایگاه ورود آنان و فیض وجودشان وارد فرما، بی‌آنکه از ورود به خانه همیشگی و بهشت جاوید رانده شویم و سلام بر شما، من به قصد شما آمده‌ام و در خواهش و حاجتم به شما تکیه کردم، حاجتم آزادی‌ام از دوزخ و جای گرفتن در کنار شما در خانه ابدی است، همراه با پیروان نیکوکارتان و سلام بر شما به خاطر شکیبایی‌تان، چه نیکوست این خانه آخرت،

أَنَا سائِلُکُمْ وَآمِلُکُمْ فِیمَا إِلَیْکُمُ التَّفْوِیضُ، وَعَلَیْکُمُ التَّعْوِیضُ، فَبِکُمْ یُجْبَرُ الْمَهِیضُ، وَیُشْفَى الْمَرِیضُ، وَمَا تَزْدَادُ الْأَرْحَامُ وَمَا تَغِیضُ؛ إِنِّى بِسِرِّکُمْ مُؤْمِنٌ ، وَ لِقَوْلِکُمْ مُسَلِّمٌ، وَعَلَى اللّٰهِ بِکُمْ مُقْسِمٌ فِى رَجْعِى بِحَوَائِجِى وَقَضَائِها وَ إِمْضَائِها وَإِنْجَاحِها وَ إِبْراحِها وَبِشُؤُونِى لَدَیْکُمْ وَصَلَاحِها،

من خواهنده و آرزومند شمایم در آنچه اختیار و تغییرش به دست شماست؛ فقط به وسیله‌ی شما شکستگی جبران شود و بیمار درمان پذیرد و آنچه را رحم‌ها بیفزایند و کم کنند انجام پذیرد؛ من به راز شما ایمان دارم و به گفتارتان تسلیمم و خدا را به شما سوگند می‌دهم در اینکه از حرم شما بازگردم به همراه حاجاتم و رواشدن آن‌ها و به امضا رسیدنشان و موفقّانه برآمدنشان و دور شدن سختی‌های آن‌ها، به همراه کارهایم نزد شما و اصلاح آن‌ها

وَالسَّلامُ عَلَیْکُمْ سَلَامَ مُوَدِّعٍ، وَلَکُمْ حَوائِجَهُ مُودِعٌ‌ٍ، یَسْأَلُ اللّٰهَ إِلَیْکُمُ الْمَرْجِعَ، وَسَعْیَُهُ إِلَیْکُمْ غَیْرَُ مُنْقَطِعٍ، وَأَنْ یَرْجِعَنِى مِنْ حَضْرَتِکُمْ خَیْرَ مَرْجِعٍ إِلَىٰ جَنَابٍ مُمْرِعٍ، وَخَفْضٍ عَیشٍ مُوَسَّعٍ، وَدَعَهٍ وَمَهَلٍ إِلَىٰ حِینِ الْأَجَلِ، وَخَیْرِ مَصِیرٍ وَمَحَلٍّ فِى النَّعِیمِ الْأَزَلِ، وَالْعَیْشِ الْمُقْتَبَلِ، وَدَوامِ الْأُکُلِ، وَشُرْبِ الرَّحِیقِ وَالسَّلْسَلِ ، وَعَلٍّ وَنَهَلٍ لَاسَأَمَ مِنْهُ وَلَا مَلَلَ،

و سلام بر شما، سلام وداع کننده‌ای که نیازهایش را به شما سپرده، از خدا می‌خواهد دوباره به‌سوی شما بازگردد و راهش به‌ سوی شما قطع نشود و اینکه خدا مرا برگرداند از محضر شما به بهترین وجه و با دستی پر، به‌جایی سرسبز و زیستگاهی خوش و گسترده و راحت و آسوده تا رسیدن مرگ و بهترین سرانجام و جایگاهی در ناز و نعمت ازلی و زندگی آینده ابدی و خوردنی‌های دائمی و نوشیدن شراب طهور و آب گوارا، نوشیدن چند بار و یک‌بار که از نوشیدنش خستگی و ملالی دست ندهد

وَرَحْمَهُ اللّٰهِ وَبَرَکَاتُهُ وَتَحِیَّاتُهُ عَلَیْکُمْ حَتَّى الْعَوْدِ إِلَىٰ حَضْرَتِکُمْ، وَالْفَوْزِ فِى کَرَّتِکُمْ، وَالْحَشْرِ فِى زُمْرَتِکُمْ، وَرَحْمَهُ اللّٰهِ وَبَرَکاتُهُ عَلَیْکُمْ وَصَلَواتُهُ وَتَحِیَّاتُهُ، وَهُوَ حَسْبُنا وَنِعْمَ الْوَکِیلُ.

و رحمت خدا و برکات و تحیاتش بر شما تا بازگشتم به محضر شما و رستگاری در حکومتتان و محشور شدن در زمره شما و رحمت خدا و برکات و درودها و تحیاتش بر شما و او ما را بس است و نیکو وکیلی است.

هشتم:

سید ابن طاووس از محمّد بن ذکران که معروف به سجّاد است، چه آن‌قدر سجده کرد و در حال سجده گریست که نابینا شد، روایت کرده که گفت:
به امام صادق(علیه‌السلام) عرض کردم: فدایت شوم، این ماه، ماه رجب است، مرا در این ماه دعایی بیاموز که حق‌تعالی مرا به آن سود بخشد، حضرت فرمود: بنویس 

«بِسْمِ اللّٰهِ الرَّحْمٰنِ الرَّحِیمِ»

 و در هر روز از رجب در صبح و شام پس از نمازهای روز و شب بگو:

یَا مَنْ أَرْجُوهُ لِکُلِّ خَیْرٍ، وَآمَنُ سَخَطَهُ عِنْدَ کُلِّ شَرٍّ، یَا مَنْ یُعْطِى الْکَثِیرَ بِالْقَلِیلِ، یَا مَنْ یُعْطِى مَنْ سَأَلَهُ، یَا مَنْ یُعْطِى مَنْ لَمْ یَسْأَلْهُ وَمَنْ لَمْ یَعْرِفْهُ تَحَنُّناً مِنْهُ وَرَحْمَهً، أَعْطِنِى بِمَسْأَلَتِى إِیَّاکَ جَمِیعَ خَیْرِ الدُّنْیا وَجَمِیعَ خَیْرِ الْآخِرَهِ، وَاصْرِفْ عَنِّى بِمَسْأَلَتِى إِیَّاکَ جَمِیعَ شَرِّ الدُّنْیا وَشَرِّ الْآخِرَهِ، فَإِنَّهُ غَیْرُ مَنْقُوصٍ مَا أَعْطَیْتَ، وَزِدْنِى مِنْ فَضْلِکَ یَا کَرِیمُ.

ای آن‌که هر خیری را از او امید دارم و از خشمش در هر شرّی ایمنی جویم، ای آن‌که در برابر عبادت اندک مزد بسیار عطا می‌کند، ای آن‌که به هرکه از او بخواهد می‌بخشد، ای آن‌که به هرکه از او نخواهد و او را نشناسد نیز می‌بخشد، عطایش از روی مهربانی و رحمت است، با درخواستم از تو، همه‌ی خیر دنیا و خیر آخرت را به من عطا کن و با درخواستم از تو همه شر دنیا و شر آخرت را بازگردان، زیرا آنچه را تو عطا کردی کاستی ندارد و از احسانت بر من بیفزای ای مهمان‌نواز.
راوی گفت: حضرت مَحاسن (موهای صورت) شریف خود را در پنجه‌ی چپ گرفت و این دعا را با حالت درماندگی و زاری همراه حرکت دادن انگشت اشاره دست راست خواند و پس از این گفت:

یَا ذَا الْجَلالِ وَالْإِکْرامِ، یَا ذَا النَّعْماءِ وَالْجُودِ، یَا ذَا الْمَنِّ وَالطَّوْلِ، حَرِّمْ شَیْبَتِی عَلَى النَّارِ.

ای دارای بزرگی و رأفت و محبت، ای دارای بخشش و جود، ای دارای عطا و کرم، محاسنم را بر آتش دوزخ حرام کن.

نهم:

از پیامبر(صلى‌اللّه‌علیه‌و‌آله) روایت شده: هرکه در ماه رجب «صد مرتبه» بگوید:

أَسْتَغْفِرُ اللّٰهَ الَّذِی لَاإِلٰهَ إِلّا هُوَ وَحْدَهُ لَاشَرِیکَ لَهُ وَأَتُوبُ إِلَیْهِ.

آمرزش می‌خواهم از خدایی که معبودی جز او نیست، اوست یگانه، برایش شریکی نمی‌باشد و به‌سوی او باز می‌گردم.
و آن را با صدقه پایان دهد، حق‌تعالی سرانجام کارش را ختم به رحمت و آمرزش کند و هرکه «چهارصد مرتبه» بگوید، ثواب شهادت صد شهید را برای او بنویسد.

دهم:

و نیز از آن حضرت روایت شده: هرکه در ماه رجب «هزار مرتبه» بگوید:

لَاإِلٰهَ إِلّا اللّٰهُ

معبودی جز خدا نیست
خدای عزّتمند پرشکوه، صد هزار کار نیک برای او ثبت کند و برایش صد شهر در بهشت بنا کند.

یازدهم:

روایت شده: هرکه در ماه رجب به هنگام صبح، «هفتاد مرتبه» و در زمان پسین (شامگاه) هم «هفتاد مرتبه» بگوید:

أَسْتَغْفِرُ اللَّهَ وَ أَتُوبُ إِلَیْهِ

از خدا آمرزش می‌خواهم و به او باز می‌گردم
و چون به پایان رساند، دست‌ها را بلند کند و بگوید:

اللّٰهُمَّ اغْفِرْ لِی وَتُبْ عَلَیَّ

خدایا مرا بیامرز و توبه‌ام را بپذیر
پس اگر در ماه رجب از دنیا برود، خدا از او خشنود باشد و به برکت ماه رجب، آتش دوزخ با او تماس نگیرد.

دوازدهم:

در همه‌ی این ماه «هزار مرتبه» بگوید:

أَسْتَغْفِرُ اللّٰهَ ذَا الْجَلالِ وَالْإِکْرامِ مِنْ جَمِیعِ الذُّنُوبِ وَالْآثامِ.

از خدای دارای بزرگی و رأفت و محبت، از همه گناهان و گنه‌کاری‌ها، آمرزش می‌خواهم.
تا خداى مهربان او را بیامرزد.

سیزدهم:

سید ابن طاووس در کتاب «اقبال» از حضرت رسول(صلی‌الله‌علیه‌وآله) برای خواندن سوره «قُلْ هُوَ اللّٰهُ أَحَدٌ» در ماه رجب «ده هزار مرتبه»، یا «هزار مرتبه»، یا «صد مرتبه» فضیلت بسیار روایت کرده و نیز روایت کرده: هرکه در روز جمعه ماه رجب «صد مرتبه» سوره «توحید» را بخواند، در قیامت برایش نوری پدید می‌آید که او را به بهشت راهنمایی کند.

چهاردهم:

سید روایت کرده: هرکه در ماه رجب یک روز روزه بگیرد و چهار رکعت نماز بخواند به این ترتیب که: در رکعت اوّل «صد مرتبه» «آیت‌الکرسی» بخواند و در رکعت دوّم «دویست مرتبه» سوره «توحید»، نمی‌میرد تا مقام خود را در بهشت ببیند، یا دیگری برای او ببیند.

پانزدهم:

و نیز سید از پیامبر روایت کرده: هرکه در روز جمعه ماه رجب بین نماز ظهر و عصر چهار رکعت نماز بخواند به این صورت که: در هر رکعت «یک‌بار» سوره «حمد» و «هفت بار» «آیت‌الکرسی» و «پنج مرتبه» سوره «توحید» سپس «ده بار» بگوید:

أَسْتَغْفِرُ اللّٰهَ الَّذِی لَاإِلٰهَ إِلّا هُوَ وَأَسْأَلُهُ التَّوْبَهَ.

آمرزش می‌خواهم از خدایی که معبودی جز او نیست و از او درخواست توبه دارم.
حق‌تعالی برای او از روزی که این نماز را خوانده تا روزی که از دنیا برود، برای هر روز هزار کار نیک بنویسد و در عوض هر آیه‌ای که خوانده است، شهری در بهشت از یاقوت سرخ و به‌جای هر حرف قصری در بهشت از گوهر سپید عطا کند و برایش زنان زیباروی بهشتی را به همسری درآورد و از او خشنود گردد بی‌آنکه برایش خشمی به دنبال داشته باشد و در زمره عبادت‌کنندگان به شمار آید و سرانجام او را به سعادت و آمرزش پایان دهد… تا آخر حدیث.

شانزدهم:

سه روز از این ماه را که پنجشنبه و جمعه و شنبه باشد روزه بگیر، زیرا روایت شده: هرکه در یکی از ماه‌های حرام این سه روز را روزه بگیر، حق‌تعالی برای او ثواب نهصد سال عبادت را می‌نویسد.

هفدهم:

در تمام ماه رجب شصت رکعت نماز بخواند، در هر شب دو رکعت به این ترتیب که در هر رکعت «یک مرتبه» سوره «حمد» و «سه مرتبه» «قُلْ یٰا أَیُّهَا الْکٰافِرُونَ» و «یک مرتبه» سوره «توحید» بخواند و چون سلام دهد، دست‌ها را بلند کرده و بگوید:

لَا إِلٰهَ إِلّا اللّٰهُ وَحْدَهُ لَاشَرِیکَ لَهُ، لَهُ الْمُلْکُ وَلَهُ الْحَمْدُ، یُحْیِى وَیُمِیتُ وَهُوَ حَیٌّ لَایَمُوتُ، بِیَدِهِ الْخَیْرُ، وَهُوَ عَلَىٰ کُلِّ شَىْءٍ قَدِیرٌ، وَ إِلَیْهِ الْمَصِیرُ، وَلَا حَوْلَ وَلَا قُوَّهَ إِلّا بِاللّٰهِ الْعَلِیِّ الْعَظِیمِ، اللّٰهُمَّ صَلِّ عَلَىٰ مُحَمَّدٍ النَّبِیِّ الْأُمِّیِّ وَآلِهِ.

معبودی جز خدا نیست، یگانه و بی‌شریک است، فرمانروایی و سپاس ویژه اوست، زنده می‌کند و می‌میراند و او زنده‌ای است که هرگز نمی‌میرد، خیر فقط به دست اوست و او بر هر کاری توانا است و بازگشت همه به‌سوی اوست و هیچ نیرو و توانى نیست جز به خداى بلندمرتبه بزرگ، خدایا! بر محمّد پیامبر درس ناخوانده و خاندانش درود فرست.
سپس دست‌ها را به صورت خویش بمالد، از پیامبر روایت شده: هرکه این عمل را بجا آورد، خدا دعایش را مستجاب کند و پاداش شصت حج و شصت عمره را به او عطا فرماید.

هجدهم:

از پیامبر(صلی‌الله‌علیه‌وآله) روایت شده: هرکه در یک شب از ماه رجب، در دو رکعت نماز «صد مرتبه» سوره «توحید» بخواند مانند کسی است که در راه خدا صد سال روزه گرفته و حق‌تعالی برای این عمل صد قصر در بهشت به او عطا کند، هر قصری در جوار پیامبری از پیامبران.

نوزدهم:

و نیز از آن حضرت روایت شده: هرکه در یک شب از شب‌های رجب ده رکعت نماز بخواند به این ترتیب که در هر رکعت سوره «حمد» و یک بار «قُلْ یٰا أَیُّهَا الْکٰافِرُونَ» و «سه بار» سوره «توحید» را بخواند حق‌تعالی هر گناهی که پیش از آن مرتکب شده بیامرزد تا آخر حدیث.

بیستم:

علاّمه مجلسی در کتاب «زاد المَعاد» فرموده: از حضرت امیرالمؤمنین(علیه‌السلام) روایت شده: حضرت رسول(صلی‌الله‌علیه‌وآله) فرمود: هرکه در هرشب و هر روز ماه‌های رجب، شعبان و رمضان، هر یک از «حَمد» و «آیت‌الکرسی» و «قُلْ یٰا أَیُّهَا الْکٰافِرُونَ» و «قُلْ هُوَ اللّٰهُ أَحَدٌ» و « قُلْ أَعُوذُ بِرَبِّ الْفَلَقِ» و «قُلْ أَعُوذُ بِرَبِّ النّٰاسِ» را «سه مرتبه» قرائت کند و «سه مرتبه»بگوید:

سُبْحانَ اللّٰهِ، وَالْحَمْدُ لِلّٰهِ، وَلَا إِلٰهَ إِلّا اللّٰهُ، وَاللّٰهُ أَکْبَرُ، وَلا حَوْلَ وَلَا قُوَّهَ إِلّا بِاللّٰهِ الْعَلِیِّ الْعَظِیمِ.

منزّه است خدا و خدا را سپاس و معبودی جز خدا نیست و خدا بزرگ‌تر از آن است که وصف شود و هیچ نیرو و توانى نیست جز به خداى بلندمرتبه بزرگ.
و «سه مرتبه» بگوید:

اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ.

خدایا درود فرست بر محمّد و خاندانش.
و «سه مرتبه»:

اللّٰهُمَّ اغْفِرْ لِلْمُؤْمِنِینَ وَالْمُؤْمِناتِ.

خدایا مردان و زنان مؤمن را ببخش و بیامرز.
و «چهار صد» مرتبه:

أَسْتَغْفِرُ اللّٰهَ وَأَتُوبُ إِلَیْهِ.

از خدا آمرزش می‌جویم و به‌سوی او می‌پویم.
خداوند تعالی گناهانش را بیامرزد، هرچند به عدد قطره‌های باران و برگ درختان و کف روی آب دریاها باشد تا آخر حدیث؛
و نیز علاّمه مجلسی فرموده: که در هر شب از شب‌های این ماه هزار مرتبه گفتن «

لَاإِلٰهَ إِلّا اللّٰهُ

» وارد شده.

انتهای پیام/*

مطالب مرتبط

آخرین اخبار