۱۹:۲۹ - ۱۴۰۰/۰۶/۱۸

سال ۹۱ اولین شبکه تلویزیونی کودکان با نام پویا و ۴ سال بعد شبکه نهال راه‌اندازی شد

به گزارش پایگاه خبری تحلیلی اندیشه معاصر، خوشبختانه در این سالها برنامه های بومی مناسبی از این شبکه ساخته و‌ پخش شده است .برنامه هایی که تمام عمر کودکیمان انتظارش را می کشیدیم اما جز برنامه هایی با فرهنگ غرب تلویزیون چیزی برای ارائه نداشت...

سال ۹۱ اولین شبکه تلویزیونی کودکان با نام پویا و ۴ سال بعد شبکه نهال راه‌اندازی شد

به گزارش پایگاه خبری تحلیلی اندیشه معاصر، خوشبختانه در این سالها برنامه های بومی مناسبی از این شبکه ساخته و‌ پخش شده است .برنامه هایی که تمام عمر کودکیمان انتظارش را می کشیدیم اما جز برنامه هایی با فرهنگ غرب تلویزیون چیزی برای ارائه نداشت. ذهن کودکان دیروز پرشده بود از برنامه های موش و گربه ،پلنگ صورتی و زورو و…. مدیران فرهنگی کشور خیلی دیر اما بالاخره دست بکار شدند تا کودکان امروز در میان حجم عظیم انیمیشن های خارجی تعدادی هم برنامه و انیمیشن ایرانی ببینند.در عمر ده ساله شبکه پویا از یک سو متأسفانه تعداد برنامه های تولیدی بسیار کم است اما از سوی دیگر کیفیت قابل قبول این برنامه  چه از لحاظ فنی و گرافیکی و چه از لحاظ محتوای جذاب مایه خوشحالی است،کیفیتی که درصدد بوده تا کمیت پایین آن را جبران کند.

 

در ادامه نگاهی می اندازیم به اهم برنامه و انیمیشن‌های تولیدی این شبکه در دهه گذشته؛

 

برنامه «پاشو پاشو کوچولو»؛بانمایش فضای شاد و رنگی رنگی یک خانه بازی و حضور آقای اوی دوست داشتنی و تپل و آقای شما که هربار در نقش یک شغل ظاهر میشد توانست در میان بچه ها محبوب شود.

برنامه موفق «خانه ابنباتی»که این روزها در حال پخش است و در آن عروسکی به نام نیما هر روز چالش های جدیدی را با بابا فرامرز و مامان نبات تجربه میکند،پدر بزرگ و مادربزرگی دوست داشتنی و با صبر و حوصله که بجای دعوا و تذکر مستقیم به نیما در قالب شخصیت های داستانی طی یک نمایش،نیما را متوجه اشتباهاتش می کنند.

سال 91 اولین شبکه تلویزیونی کودکان با نام پویا و 4 سال بعد شبکه نهال راه‌اندازی

برنامه«افتابگردون»یکی دیگر از برنامه های موفق این شبکه با نگاهی قرآنی و دینی است. عمو روحانی این برنامه بقدری آرام و متین است و در مقابل شیطنت های طوطو با صبوری برخورد میکند که بچه ها تصویری دوست داشتنی از یک روحانی در ذهنشان نقش میبندد.

«دورت بگردم ایران»هم از جمله برنامه های پرمخاطب شبکه نهال است که می کوشد تا شهرهای ایران را در قالب یک سفر خانوادگی به مخاطبانش بشناساند.

 

برنامه «مهد پویا»که قدمت زیادی دارد،از جمله برنامه های آموزش محور و‌موفق این سال های شبکه پویا می باشد.در این برنامه علاوه بر آموزش مفاهیم پایه و کاردستی های ساده،یک قصه‌گوی مهربان قصه‌های زیبا تعریف می‌کند. خرس مهربون، خرگوش ناز، پیشی ملوس، گاو پرزور و فیل بزرگ، عروسک‌های دوست داشتنی هستند که قصه‌ها را برای بچه ها نمایش می‌دهند.

 

«پیم و‌پم»نیز نامی آشنا برای مخاطبان این شبکه می باشد.کودکانی که در آستانه یادگیری کلمات جدید هستند.

 

طی این سالها تولیدکنندگان انیمیشن های ایرانی توانسته اند انیمیشن هایی چون ببعی،نقاش کوچولو،تندر، بچه های ساختمان گلها،پیم و پم،مهارت های زندگی،میچکا،اتل متل یه جنگل،بیشه مثل ها،کارتونی ها،قصه های سعیدو…… برای کودکان و انیمیشن هایی چون پهلوانان،ارمن و ….. برای نوجوانان را روانه آنتن کنند.در این میان انیمیشن«ببعی»جای خاصی میان کودکان دارد،انیمیشنی که روایت زندگی روزمره یک خانواده است.بجز نکات آموزشی ارزشمند این کارتون و تناسب آن با فرهنگ ایرانی اسلامی،نمایش تصویری منطقی، ایده آل و همراه از پدر و مادر این خانواده نیز می‌تواند الگویی برای والدین امروز  باشد‌.

 

سال 91 اولین شبکه تلویزیونی کودکان با نام پویا و 4 سال بعد شبکه نهال راه‌اندازی

همانطور که ملاحظه شد مدیران و مسئولان شبکه پویا از لحاظ تعداد برنامه های تولید داخلی در یک دهه نتوانسته اند عملکرد قابل قبولی داشته باشند.هنوز بیش از نیمی از برنامه های این شبکه انیمیشن های خارجی است.این در حالی است که ضرورت ساخت برنامه‌های بومی مناسب کودکان برای همه واضح است. گرچه کارنامه ده ساله شبکه پویا آثار درخشانی در خود دارد اما این شبکه با رسالتی که در امر تربیت فرزندان ایرانی دارد باید بیش از این مورد حمایت قرار گیرد.  تلاش‌های مدیران و دست اندرکاران این شبکه بر کسی پوشیده نیست، اما عرصه‌ی کار کودک میدانی وسیع است که هرقدر در آن قدم برداشته شود باز هم مسیر برای پیمودن باقی می‌ماند. کودکان ما نیاز دارند در میان حجم انبوهی از انیمیشن ها و قهرمانان خارجی،کارتون هایی را ببینند که با عرف اخلاقی و دینی جامعه شان متناسب باشد و قهرمانانی را الگوی خود قرار دهند که برآمده از کشورشان باشند تا بتوانند با آنها همذات پنداری کنند.اختصاص یک شبکه ویژه ظرفیت بزرگی را در اختیار مدیران و سازندگان داخلی گذاشته است که تاکنون نتوانسته اند از آن بهره لازم و کافی را ببرند.

 

*نفیسه ترابنده

انتهای پیام/*

مطالب مرتبط

آخرین اخبار