اندیشه معاصر حمله وحشیانه رژیم صهیونیستی به ساختمان شیشه ای و تاسیسات هسته ای را محکوم کرد؛
در حالی که وجدان جهانی از جنایات جنگی و تجاوزهای آشکار رژیم صهیونیستی زخمی است، حمله اخیر به تأسیسات هسته‌ای در حال کار ایران و ساختمان رسانه ملی (صدا و سیما)، بار دیگر نشان داد که تل‌آویو نه‌تنها به هیچ‌یک از قواعد بین‌المللی پایبند نیست...
به گزارش پایگاه خبری تحلیلی اندیشه معاصر، زهرا شیخ باقری– در روزهایی که جهان بیش از همیشه تشنه عدالت، ثبات و امنیت است، صدای انفجار و آتش از سرزمینی بلند می‌شود که بارها در تاریخ، نه فقط مرزهای جغرافیایی، که مرزهای انسانیت و حقوق بین‌الملل را درنوردیده است. حمله رژیم اشغالگر اسرائیل به تأسیسات هسته‌ای در حال کار در ایران و هدف قرار دادن ساختمان رسانه ملی، نه‌تنها نقض فاحش اصول بنیادین حقوق بین‌الملل است، بلکه هشداری جدی به وجدان خفته جامعه جهانی است.
تأسیسات هسته‌ای که تحت نظارت آژانس بین‌المللی انرژی اتمی فعالیت می‌کنند، در چارچوب معاهدات بین‌المللی، باید در زمره مناطق غیرقابل تعرض و مشمول حمایت‌های خاص حقوق بشردوستانه قرار گیرند. حمله به چنین نقاطی، تهدیدی بی‌سابقه برای سلامت محیط زیست، امنیت منطقه‌ای و حتی جان هزاران انسان بی‌گناه است؛ و این سکوت تلخ نهادهای بین‌المللی، تنها نمک پاشیدن بر زخم قانون و عدالت است.
از سوی دیگر، هدف قرار دادن صدا و سیما، به عنوان یک نهاد رسانه‌ای و نماد انتقال اطلاعات، حمله‌ای مستقیم به آزادی بیان، گردش آزاد اطلاعات و زیرساخت‌های مدنی یک کشور مستقل محسوب می‌شود. این اقدام، حمله به شیشه نیست، حمله به شفافیت، به آگاهی، به حق مردم برای شنیدن و دیده‌شدن است.
در هر جای این زمین خاکی که زندگی می‌کنیم، نمی‌توانیم چشم بر نقض صریح اصول منشور ملل متحد، کنوانسیون‌های ژنو، و قواعد آمره حقوق بین‌الملل ببندیم. آنچه امروز در ایران رخ داده، صرفاً یک حمله نظامی نیست؛ این یک حمله به مفهوم عدالت جهانی است. حمله به صلح، حمله به قانون، حمله به انسان.
سکوت در برابر این جنایت، همراهی با آن است. اگر جامعه جهانی، نهادهای حقوق بشری و قدرت‌های مدعی نظم، امروز واکنشی در خور نداشته باشند، فردا دیگر نوبت کجاست؟ نوبت کدام تأسیسات در کدام کشور؟ کدام خبرنگار، کدام کودک، کدام انسان؟
آنچه نیاز امروز ماست، فقط محکومیت نیست؛ اقدام مؤثر، بازخواست از ناقضان قانون، و بازگرداندن اعتبار به واژه‌هایی چون “حقوق بشر” و “عدالت جهانی” است. این اتفاق، فقط برای ایران خطرناک نیست؛ خطرناک است برای نظم جهانی‌ای که قرار بود بر پایه حق و قانون استوار باشد.
در جهانی که هنوز می‌خواهیم به فردا امیدوار باشیم، نمی‌توان اجازه داد، قانون در برابر چشم میلیون‌ها انسان، به بازیچه تروریسم دولتی تبدیل شود.
زهرا شیخ باقری/ کارشناس ارشد مدیریت و فعال رسانه ای
پایان/*
اندیشه معاصر را در ایتا، روبیکا، پیام رسان بله و تلگرام دنبال کنید.
