پزشکی
تب دنگی چیست | علائم تب دنگی چیست/ چگونه کودکان را از تب دنگی سالم نگه داریم؟
تب دنگی که بیماری اولیه اش از پشه به انسان سرایت کرده، برای مردم ایجاد رعب و وحشت کرده است.
پزشکی
تب دنگی که بیماری اولیه اش از پشه به انسان سرایت کرده، برای مردم ایجاد رعب و وحشت کرده است.
به گزارش پایگاه خبری تحلیلی اندیشه معاصر، تب دنگی یکی از بیماری هایی است که جدیدا بین مردم ترس ایجاد کرده است. تب دنگی که حاصل نیش پیشه است آیا کشنده است؟ آیا پاندمی جدیدی در راه است؟ علائم و راه درمان تب دنگی چیست؟ تمامی این سوالها برای مردم ایجاد شده است و در ادامه به تمامی سوالات پاسخ داده شده است. برای با خبر شدن از جزئیات بیشتر و کسب اطلاعات بیشتر اندیشه معاصر را تا انتها دنبال کنید و نظرات خود را با ما در میان بگذارید.
تب دنگی بیماری ویروسی است که توسط ناقل آن یعنی پشه آئدس به انسان منتقل می‌شود و اخیرا در ایران نیز مشاهده شده است. اما چرا باید نگران تب دنگی باشیم؟ متأسفانه، آمار مبتلایان به بیماری تب دنگی در ایران رو به افزایش است و این زنگ خطری برای سلامت عمومی به شمار می‌رود. در این بین، برخی استان‌های کشور مانند استان هرمزگان، بوشهر، اصفهان و گیلان به دلیل شرایط آب و هوایی و وجود پشه‌های ناقل، بیشتر در معرض خطر ابتلا به تب دنگی قرار دارند.
تب دنگی
در صورت عدم درمان به‌موقع می‌تواند عوارض جدی مانند خونریزی داخلی، کاهش پلاکت‌ها و حتی مرگ به دنبال داشته باشد. اگرچه در گذشته نیز مواردی از ابتلا به تب دنگی در ایران به ثبت رسیده است اما شیوع این بیماری در سال‌های گذشته هرگز به گستردگی تابستان ۱۴۰۳ نبوده است. به طوری‌که تاکنون موارد ابتلا به آن در چندین استان کشور گزارش شده است و متاسفانه چندین مورد مرگ و میر هم رخ داده است. به طور کلی، استان‌هایی که آب و هوای گرم و مرطوب دارند و شرایط برای تکثیر پشه‌های ناقل مساعدتر است، بیشتر در معرض خطر هستند. لذا با توجه به تغییرات آب و هوایی و افزایش جمعیت پشه‌ها، پیش‌بینی می‌شود که شیوع تب دنگی در ایران همچنان ادامه داشته باشد. بنابراین، مقابله با این بیماری نیازمند اقدامات جدی و آگاهی لازم در سطح ملی است./هومکا
بسیاری از افراد ممکن است علامتی نداشته باشند. برخی علائم آن مشابه بیماری‌های دیگر مانند آنفولانزا است. حدود ۴ تا ۱۰ روز بعد از گزش این پشه ممکن است نشانه‌ها ظاهر شوند. علائم بیماری تب دنگی شامل موارد زیر است:
تب بالا (تب چند درجه خطرناک است؟)
علائم سردرد شدید
درد پشت چشم‌ها
درد شدید عضلانی و مفصلی
راش پوستی
تهوع و استفراغ (حالت تهوع نشانه چیست؟)
خستگی شدید
تورم غدد لنفاوی
معمولا این علائم ۲ تا ۷ روز ادامه دارند.
افرادی که برای بار دوم به این بیماری مبتلا می‌شوند، معمولا علائم شدیدتری داشته و تب دنگی شدید را تجربه می‌کنند. در این شرایط بعد از کاهش تب ممکن است نشانه‌های زیر ظاهر شوند.
درد شدید شکم
خونریزی لثه یا بینی
استفراغ مداوم
تنفس سریع
خون در استفراغ یا مدفوع
خستگی و بی‌قراری
تشنگی شدید
پوست رنگ پریده
احساس ضعف/دکترتو
نیش پشه‌های آلوده به ویروس: پشه‌های ناقل اصلی این ویروس شامل گونه‌های Aedes aegypti و Aedes albopictus هستند. وقتی یک پشه آلوده به ویروس دنگی فرد را نیش می‌زند، ویروس وارد جریان خون فرد شده و می‌تواند منجر به ابتلا به تب شود. پشه‌های Aedes با نیش زدن یک فرد مبتلا به دنگی، ویروس را می‌گیرند و سپس با نیش زدن افراد دیگر، به آنها منتقل می‌کنند.
انتقال از مادر به نوزاد: در برخی موارد نادر، ویروس دنگی ممکن است از مادر باردار به جنین و هنگام زایمان به نوزاد منتقل شود.
انتقال از فرآورده‌های خونی: در موارد بسیار نادر، انتقال ویروس دنگی از طریق انتقال خون آلوده یا پیوند اعضا نیز گزارش شده است.
درمان خاصی برای دنگی وجود ندارد و تمرکز بر روی مدیریت علائم درد است. بیشتر موارد این بیماری را می توان در خانه با داروهای مسکن درمان کرد. برای مدیریت این بیماری این توصیه ها را رعایت کنید:
با نوشیدن آب و مایعات فراوان، خود را هیدراته نگه دارید.
تا حد امکان استراحت کنید.
تنها از مسکن استامینوفن استفاده کنید.
از مصرف داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی مانند ایبوپروفن و آسپرین خودداری کنید.
با تقویت سیستم ایمنی خود با تغذیه مناسب می توانید با این بیماری مقابله کنید.
در صورت مشاهده علائم شدید، در اسرع وقت با پزشک تماس بگیرید.
دو راه اصلی برای محافظت از خود در برابر دنگی، اجتناب از نیش پشه و واکسیناسیون است. البته بهترین راه محافظت در برابر نیش پشه است. واکسن دنگی تنها در صورتی توصیه می شود که قبلا تب دنگی داشته اید. اگر در آینده به سویه دیگری از ویروس دنگی مبتلا شوید، می تواند خطر ابتلا به دنگی شدید را کاهش دهد. اگر قبلا به تب دنگی مبتلا نشده اید، دریافت واکسن توصیه نمی شود. از آنجایی که یک بار آلوده شدن به این بیماری در صورت ابتلا به سویه دیگری از ویروس احتمال ابتلا را بیشتر می‌کند، واکسینه شدن قبل از ابتلا به دنگی برای اولین بار می‌تواند خطر ابتلا به دنگی شدید را افزایش دهد.
با توجه به شرایط موجود، احتمال همه‌گیر شدن تب دنگی در ایران به ویژه در مناطق گرمسیری و نیمه‌گرمسیری کشور وجود دارد. اما با اجرای اقدامات پیشگیرانه مناسب و کنترل پشه‌های ناقل، می‌توان از گسترش این بیماری جلوگیری کرد. طبق گفته مقامات وزارت بهداشت، مواردی از تب دنگی در استان های جنوبی و شمالی از جمله هرمزگان(بندرعباس و جزایر کیش و قشم، بندر لنگه و میناب)، سیستان و بلوچستان (چابهار)، بوشهر، خوزستان، مازندران، گلستان و گیلان دیده شده است. شهرها و مناطقی که در نزدیکی دریا و در مناطق گرمسیری و نیمه‌گرمسیری ایران قرار دارند، بیشتر مستعد شیوع تب دنگی هستند. این شهرها به دلیل وجود آب و هوای مناسب برای فعالیت پشه‌های ناقل ویروس دنگی، باید اقدامات پیشگیرانه و بهداشتی بیشتری انجام دهند تا از شیوع این بیماری جلوگیری شود/پپوراطب
کودکان، بالاخص نوزادان، بیش از افراد بزرگسال سالم در خطر ابتلاء به نوع شدید بیماری تب دنگی و مشکلات ناشی از آن هستند. دلیل این امر ضعیف‌تر بودن سیستم ایمنی بدن آنها است. بنابراین، ایمن نگه داشتن کودکان و نوزادان از گزش پشه‌ها اهمیت ویژه‌ای دارد.
با مداخله سریع پزشکی، بدترین تأثیرات بیماری شدید تب دنگی در کودکان می‌تواند مرتفع گردد.
زنان باردار نیز در معرض خطر بیشتری برای ابتلاء به بیماری شدید تب دنگی قرار دارند و ممکن است که این بیماری را در زمان بارداری یا نزدیک به تولد به نوزاد خود منتقل کنند.
وقتی مادر که آلوده به تب دنگی است باردار باشد، نوزادان ممکن است زودتر از موعد به دنیا بیایند، وزن کمی داشته باشند و دچار مشکلاتی در سلامتشان شوند شوند.
توری یا پرده پشه بر روی گهواره، کالسکه یا محل بازی بچه قرار دهید تا یک مانع محافظ ایجاد کنید.
به کودکانتان پیراهن، شلوار و جوراب بلند بپوشانید تا پوستشان کمتر در معرض گزش باشد.
از اسپری‌ها و پمادهای دفع کننده پشه‌ها که برای سن کودکتان مناسب است استفاده کنید. (فقط ازمحصولات دارای مجوز وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی استفاده شود.)
کاهش مکان‌های زادوولد پشه‌ها در اطرافتان
منزل خود را پاکیزه نگه دارید.
هر چیزی که می‌تواند آب را در خود نگه دارد یا زباله‌ها را از اطراف خانه، محل کار یا مدرسه کودکان دور کنید. برای مثال، بطری آب، جعبه‌های پلاستیکی، تایر یا دیگر اشیائی که آب ممکن است داخل آنها جمع شود.
ناودان‌ها را باز نگه دارید تا از تجمع آب در آنها جلوگیری کنید.
هر گونه محفظه‌ای که در آنها آب جمع می‌شود مانند زیرگلدانی‌ها یا سطل‌ها را به طور مداوم خالی کنید، بپوشانید یا تمیز کنید.
محفظه‌های آب را بپوشانید: همیشه یک پوشش محکم بر روی محفظه‌های دخیره آب (سطل، بشکه یا تانکر) بگذارید. از درپوش‌های محکم، پرده یا تورهای فلزی که سوراخ‌هایی کوچکتر از یک پشه بالغ دارند استفاده کنید تا از تخم‌گذاری پشه‌ها درون آنها جلوگیری کنید.
محفظه‌های آب را خالی کرده و بسابید تا تمیز شوند و اگر تخم پشه‌ها در آنها وجود دارد پاک شود.
همسایگانتان را تشویق کنید که اقدامات لازم برای حذف مکان‌های زادوولد پشه‌ها را انجام دهند و از گزش خودشان توسط پشه‌ها جلوگیری کنند./یونیسف
اندیشه معاصر
پایان/*
اندیشه معاصر را در ایتا، روبیکا، پیام رسان بله و تلگرام دنبال کنید.
