به گزارش پایگاه خبری تحلیلی اندیشه معاصر، با گذشت نزدیک به چهار سال از کلید خوردن طرح ساماندهی کارکنان دولت، هنوز وضعیت استخدامی نیروهای شرکتی سازمان امور مالیاتی و بسیاری دیگر از دستگاههای دولتی نامشخص است. امروز یکشنبه ۲۸ اردیبهشت ۱۴۰۴، جمعی از این کارکنان با ابراز نارضایتی از وعدههای محقق نشده و بلاتکلیفی طولانیمدت، خواستار تعیین تکلیف وضعیت شغلی خود شدند.
آخرین خبر از طرح ساماندهی کارکنان دولت امروز یکشنبه ۲۸ اردیبهشت ۱۴۰۴
جمعی از نیروهای شرکتی سازمان امور مالیاتی کشور نسبت به بلاتکلیفی و عدم تحقق وعدههای مربوط به طرح ساماندهی کارکنان دولت اعتراض کردند.
این کارکنان که سالها در بدنه اجرایی سازمان امور مالیاتی فعالیت دارند، میگویند: «بیش از ۱۵ سال است که در این نهاد خدمت کردهایم، اما هنوز وضعیت شغلی ما مشخص نیست. هر چند وقت یکبار مبلغی تحت عنوان سنوات پرداخت میشود، ولی نگرانیم در دوران بازنشستگی مانند بسیاری دیگر، از مزایای کامل سنوات محروم بمانیم.»
به گفته این نیروها، طرح ساماندهی کارکنان دولت که از مجلس یازدهم کلید خورد، با هدف حذف پیمانکاران و تبدیل وضعیت نیروهای شرکتی و قراردادی تدوین شد، اما با گذشت نزدیک به ۴ سال و گردش مکرر بین مجلس، شورای نگهبان و مجمع تشخیص مصلحت نظام، هنوز به مرحله اجرا نرسیده است.
آنها پرسیدهاند: «چرا سرنوشت این طرح مشخص نمیشود؟ چه کسانی مانع تصویب نهایی آن هستند؟ مگر چهار سال برای بررسی چنین طرح مهمی زمان کمی است؟ ما فقط امنیت شغلی میخواهیم، نه چیز بیشتر.»
طرح ساماندهی اگر به نتیجه برسد، میتواند امنیت شغلی هزاران نیروی شرکتی در دستگاههای دولتی و عمومی را تأمین کند. با این حال، به نظر میرسد این خواسته ساده همچنان در پیچوخم بروکراسی و اختلافنظر نهادهای تصمیمگیر، بلاتکلیف مانده است.
ابلاغ مهم از طرح ساماندهی کارکنان دولت
در تازهترین تحول پیرامون طرح پر فراز و نشیب ساماندهی کارکنان دولت، امروز یکشنبه، بیست و هشتم اردیبهشتماه ۱۴۰۴، جمعی از نیروهای شرکتی شاغل در سازمان امور مالیاتی کشور، با ابراز نارضایتی شدید از وضعیت شغلی نامشخص و عدم اجرای وعدههای داده شده در خصوص این طرح، دست به اعتراض زدند. این کارکنان خواستار تعیین تکلیف فوری وضعیت استخدامی خود و اجرای کامل طرح ساماندهی هستند که میتواند به سالها بلاتکلیفی آنها پایان دهد.
اعتراض نیروهای شرکتی مالیات به قفل ساماندهی: ۱۵ سال خدمت، ۴ سال انتظار برای یک امضا؛ امنیت شغلی کجاست؟
به گزارش ایونا نیوز ، بار دیگر موضوع طرح پرماجرای ساماندهی کارکنان دولت، که امید بسیاری از نیروهای شرکتی و قراردادی شاغل در دستگاههای دولتی را برای دستیابی به امنیت شغلی زنده کرده بود، با اعتراض گروهی از این کارکنان به صدر اخبار بازگشته است. این بار، جمعی از نیروهای شرکتی سازمان امور مالیاتی کشور، که سالیان متمادی در بخشهای اجرایی این سازمان کلیدی و حساس فعالیت داشتهاند، نسبت به وضعیت شغلی مبهم و نامشخص خود و همچنین عدم تحقق وعدههای مکرر در خصوص اجرای طرح ساماندهی، صدای اعتراض خود را بلند کردهاند.
این کارکنان، که بسیاری از آنها بیش از یک دهه و نیم، یعنی بالغ بر ۱۵ سال، از عمر و جوانی خود را صرف خدمت در این نهاد مهم دولتی کردهاند، با نگرانی عمیقی از آینده شغلی خود سخن میگویند. یکی از این کارکنان در تشریح وضعیت خود و همکارانش میگوید: “ما سالهاست که در این سازمان خدمت میکنیم، اما هنوز تکلیف وضعیت استخدامی ما روشن نیست. هر چند وقت یکبار، مبالغی تحت عنوان سنوات خدمت به ما پرداخت میشود که اگرچه مسکّنی موقت است، اما نگرانی اصلی ما مربوط به دوران بازنشستگی است. ما میترسیم که مانند بسیاری دیگر از همکاران با وضعیت مشابه، در زمان بازنشستگی از مزایای کامل سنوات و سایر حقوق قانونی خود محروم بمانیم.” این دغدغه، دغدغه مشترک هزاران نیروی شرکتی در سراسر کشور است که با وجود مشارکت فعال در انجام امور دولتی، از امنیت و مزایای شغلی نیروهای رسمی بیبهرهاند.
طرح ساماندهی کارکنان دولت، که اولین جرقههای آن در مجلس یازدهم زده شد، با اهدافی مهم و قابل دفاع تدوین گردید. هدف اصلی این طرح، حذف شرکتهای پیمانکاری واسطه از چرخه استخدام نیروی انسانی در دستگاههای دولتی و در نتیجه، تبدیل وضعیت نیروهای شرکتی، قراردادی و سایر عناوین مشابه به قراردادهای مستقیم و ایجاد امنیت شغلی برای آنان بود. این طرح میتوانست به بیعدالتی در پرداختها و عدم امنیت شغلی که گریبانگیر بخش بزرگی از کارکنان دولت بود، پایان دهد.
با این حال، سرنوشت این طرح مهم و حیاتی، خود به داستانی طولانی و پر پیچ و خم تبدیل شده است. به گفته این نیروهای معترض و بر اساس گزارشهای موجود، طرح ساماندهی کارکنان دولت با وجود گذشت نزدیک به چهار سال از آغاز بررسیهای اولیه و با وجود گردش مکرر میان مجلس شورای اسلامی، شورای نگهبان (برای تطبیق با شرع و قانون اساسی) و مجمع تشخیص مصلحت نظام (برای حل اختلافات احتمالی میان مجلس و شورای نگهبان)، هنوز به مرحله نهایی تصویب و ابلاغ برای اجرا نرسیده است. این رفت و برگشتهای طولانی، امید این کارکنان را به ناامیدی تبدیل کرده و سوالات جدی را در مورد اراده واقعی برای حل این معضل ایجاد کرده است.
کارکنان معترض سازمان امور مالیاتی با صدایی رسا و لحنی پرسشگرانه میپرسند: “چرا پس از گذشت این همه سال، سرنوشت نهایی این طرح همچنان در هالهای از ابهام قرار دارد؟ چه افراد یا نهادهایی به عنوان مانع اصلی در مسیر تصویب و اجرای آن عمل میکنند؟ آیا چهار سال زمان، برای بررسی و تصمیمگیری در مورد چنین طرح مهم و تأثیرگذاری که با معیشت و امنیت روانی هزاران خانواده ایرانی گره خورده، زمان کمی است؟” آنها تأکید میکنند که خواسته پیچیده و غیرممکنی ندارند: “ما فقط و فقط به دنبال امنیت شغلی هستیم، نه هیچ چیز بیشتر. میخواهیم بدانیم که فردای ما در این سازمان چه خواهد شد.”
اگر طرح ساماندهی کارکنان دولت به سرانجام مطلوب برسد و به طور کامل و صحیح اجرا شود، میتواند امنیت شغلی و آرامش خاطر را برای هزاران نفر از نیروهای شرکتی و قراردادی در تمامی دستگاههای دولتی و عمومی در سراسر کشور به ارمغان بیاورد. این امر نه تنها به بهبود وضعیت معیشتی این قشر زحمتکش کمک میکند، بلکه میتواند به افزایش بهرهوری، کاهش فساد ناشی از حضور شرکتهای واسطه و ایجاد عدالت استخدامی نیز منجر شود.
با این حال، به نظر میرسد این خواسته ساده و بهحق، یعنی “امنیت شغلی”، همچنان در پیچوخمهای بروکراسی اداری، اختلافنظر میان نهادهای تصمیمگیر و شاید لابیهای پنهان، بلاتکلیف و سرگردان باقی مانده است. کارکنان معترض و تمامی نیروهای مشابه در سراسر کشور، چشمانتظار یک تصمیم قاطع و پایانی خوش برای این طرح طولانی هستند تا پس از سالها خدمت صادقانه، طعم شیرین امنیت شغلی را بچشند.
پایان/*
اندیشه معاصر را در ایتا، روبیکا، پیام رسان بله و تلگرام دنبال کنید.
محمدرضا
29 اردیبهشت 1404
علیبیگی در پاسخ به این پرسش که آیا در لایحه ساماندهی نیروهای شرکتی تدابیر لازم برای امنیت نیروهای شرکتی دیده شده است یا خیر؟ گفت:این موضوع کلی است و مشمول همه نیروها میشود ولی بحث وجود شرکتهای پیمانکاری تامین نیروی کار مقولهای جداگانه است.امسال سال سرمایهگذاری در تولید نام گرفته است سوال ما این است که شرکتهای پیمانکاری چه سرمایهگذاری، آورده و ارزش افزودهای برای مردم و مملکت دارند؟ جز اینکه واسطهای هستند که بدون کوچکترین سرمایه در مجموعهها و نهادها حضور مییابند و به جای سرمایهگذاری، حق حضور میگیرند؟ این مقام مسئول کارگری خاطرنشان کرد: حذف شرکتهای پیمانکاری که جز استثمار نیروی کار سود و نتیجه دیگری ندارند یکی از خواستههای به حق جامعه کارگری است.این کارگران با ساعات کار بیشتر به کار گرفته میشوند و از حقوق حداقلی مصوب شورای عالی کار هم محرومند در نتیجه با حذف شرکتهای پیمانکاری، جلوی ظلم و اجحاف به نیروهای شرکتی گرفته میشود و منیت و آرامش به کارگران شرکتی برمیگردد. انتهای پیام
نظرات بسته شده است