آشنایی با سوخو-۳۵/ پیشرفته ترین جنگنده نسل چهارم روسیه و قابلیت های خارق العاده اش+ جزییات

به گزارش پایگاه خبری تحلیلی اندیشه معاصر، سوخو-۳۵ (Su-35) که ناتو آن را با نام فلانکر-ای (Flanker-E) می‌شناسد، یکی از پیشرفته‌ترین جنگنده‌های نسل چهارم محسوب می‌شود که ویژگی‌هایی از نسل پنجم را نیز در خود دارد. این جنگنده چند منظوره و تک‌سرنشین، برای مقابله با تهدیدات هوایی، زمینی و همچنین نیروی‌های دریایی دشمن طراحی شده است.

سوخو-۳۵ در واقع نمونه بهبود یافته جنگنده سوخو-۲۷ (Su-27) است که ناتو آن را فلانکر می‌نامد. در ابتدا این مدل برای صادرات طراحی شده بود، اما از سال ۲۰۱۴ رسماً وارد خدمت نیروی هوایی روسیه شد. اولین استفاده عملیاتی این جنگنده در سال ۲۰۱۵ در سوریه بود، جایی که برای پوشش هوایی سایر هواپیماهای روسی در ماموریت‌های بمباران به کار گرفته شد.

طبق گزارش نشنال اینترست، سوخو-۳۵ به عنوان یکی از قدرتمندترین جنگنده‌های نسل چهارم، تهدیدی جدی برای جنگنده‌های آمریکایی از جمله اف-۱۸ هورنت، اف-۱۵ ایگل و حتی اف-۳۵ لایتنینگ ۲ به شمار می‌رود.

آشنایی با سوخو-۳۵/ پیشرفته ترین جنگنده نسل چهارم روسیه و قابلیت های خارق العاده اش+ جزییات

سوخو-۲۷ ابتدا در دهه ۱۹۷۰ برای مقابله با جنگنده اف-۱۵ ایگل آمریکا طراحی شد و سوخو-۳۵ به عنوان پاسخی روسی به اف-۱۶ آمریکا توسعه یافت. پروژه سوخو-۳۵ از اوایل دهه ۱۹۸۰ شروع شد و اولین پرواز آن در سال ۱۹۸۸ انجام گرفت، زمانی که هنوز با نام سوخو-۲۷ ام شناخته می‌شد. این هواپیما در ابتدا برای کسب برتری هوایی ساخته شده بود، اما توانایی‌های گسترده‌ای در حمله به اهداف زمینی نیز دارد.

این جنگنده جایگزین مناسبی برای سوخو-۲۷ و میگ-۲۹ شوروی محسوب می‌شود. تولید اولیه آن از سال ۱۹۸۸ آغاز و در سال ۱۹۹۵ متوقف شد. تنها ۱۲ فروند از نمونه اولیه آن تکمیل شده است. بعدها با طراحی مجدد، نسخه‌های بهبود یافته سوخو-۳۵ ساخته شدند. تا دسامبر ۲۰۲۲، گزارش شده که کرملین بیش از ۱۱۰ فروند از این جنگنده را در اختیار دارد.

تولید این هواپیما در کارخانه کومسومولسک آن آمور در خاور دور روسیه ادامه دارد و در جولای ۲۰۲۳، نسخه جدیدی از آن رونمایی شده است.

ویژگی‌های فنی و قدرت سوخو-۳۵

اگرچه سوخو-۳۵ در ظاهر شبیه سوخو-۲۷ است، اما با افزودن پیش بال (کانارد) که بالچه‌های کوچک جلوی بال‌ها هستند، تفاوت‌های قابل توجهی دارد. موتورهای قدرتمند ساترن ای ال-۴۱ این جنگنده را قادر ساخته تا بتواند بدون نیاز به پس‌سوز به سرعت‌های مافوق صوت برسد و مدت طولانی سوپر کروز داشته باشد.

موتورهای سوخو-۳۵ دارای نازل‌های بردار رانش سه‌بعدی هستند که به آن مانورپذیری بسیار بالا می‌بخشد؛ ویژگی‌ای که این جنگنده را به تنها جنگنده تولیدی با نازل‌های بردار رانش دو هواپیما تبدیل کرده است.

حداکثر وزن برخاست این هواپیما ۳۴.۵ تن و سرعت آن به ۲۵۰۰ کیلومتر بر ساعت می‌رسد. برد عملیاتی آن بین ۱۵۰۰ تا ۴۵۰۰ کیلومتر است و سقف پروازی آن ۲۰ هزار متر می‌باشد. سوخو-۳۵ همچنین قابلیت ابرمانورپذیری دارد.

تسلیحات و سیستم‌های جنگ الکترونیک

اگرچه ماموریت اصلی سوخو-۳۵ کسب برتری هوایی است، اما توانایی حمل مهمات سنگین هوا به زمین را نیز داراست. این جنگنده ۱۲ نقطه اتصال برای حمل سلاح دارد و می‌تواند تا ۸۰۰۰ کیلوگرم مهمات از جمله موشک‌های هوا به هوا، هوا به زمین، ضد تشعشع، ضد کشتی و بمب‌های هدایت‌شونده مختلف را حمل کند.

سوخو-۳۵ مجهز به توپ ۳۰ میلی‌متری GSh-۳۰-۱ با ۱۵۰ گلوله است و سیستم‌های پیشرفته جنگ الکترونیک آن قادر به ارسال پارازیت‌های قدرتمند و کاهش عملکرد رادارهای دشمن می‌باشد. این جنگنده می‌تواند حتی رادارهای موشک‌های پیشرفته مانند AIM-120 AMRAAM را نیز کور کند.

از دیگر تجهیزات این هواپیما می‌توان به سیستم کنترل راداری پیشرفته، سیستم مکان‌یابی نوری، مجموعه دفاع شخصی داخلی، سیستم‌های ارتباطی رمزگذاری‌شده و سیستم ناوبری با نمایشگر نقشه دیجیتال و موقعیت‌یاب جهانی اشاره کرد.

فروش و مشتریان خارجی

سوخو-۳۵ ابتدا به عنوان مدل صادراتی سوخو-۲۷ طراحی شده بود و کشورهای متعددی همچون الجزایر، مصر، هند و امارات متحده عربی به عنوان خریداران احتمالی مطرح شدند، اما تا کنون فروش آن به این کشورها محقق نشده است.

در سال ۲۰۱۸، روسیه ۲۴ فروند سوخو-۳۵ به ارزش ۲.۵ میلیارد دلار به چین تحویل داد. پس از آن، آمریکا به دلیل نقض قانون مقابله با دشمنان آمریکا از طریق تحریم (کاتسا)، تحریم‌هایی علیه چین اعمال کرد. باوجود این تحریم‌ها، سوخو-۳۵ در نیروی هوایی ارتش آزادیبخش خلق چین رسماً وارد خدمت شد.

اندیشه معاصر را در ایتا، روبیکا، پیام رسان بله و تلگرام دنبال کنید.